ความรักเอยห่างไปอยู่ไกลแสน
ณ.ถิ่นแคว้นแดนใดให้สับสน
ชะตาไม่เช้าข้าง .... ขวางวิกล
ทุรพลอ่อนเปลี้ยละเหี่ยใจ
                 จนร่างโทรมบางผอมด้วยตรอมจิต
                 อกเป็นพิษกลัดหนองร้าวหมองไหม้
                 หยดรินริน .... กี่หนแล้ว ? ชลนัยน์
                 เศร้าอาลัยอาดูรครุ่นคำนึง
เข็ญขุกทุกข์ร้อนทอดถอนร้องไห้
ทรมานหัวใจครวญใคร่ใฝ่ถึง
เพ้อพร่ำปรารถนา .... พารำพึง
ที่สุดซึ้งวิตกหัวอกตรม
                  รักเอยไม่หยุดหย่อนฤๅผ่อนพัก
                  สร้างแรงรักหมายชู้คู่เหมาะสม
                  ไกลร้างห่างชู้รัก .... มักระทม
                  เหงาถั่งถมบ่มไข้ไม่ราวัน
คนไกลนั้นเธอมีไหม ? ทีท่า
อยู่ต่อหน้าหวานใจไม่เดียดฉันท์
กระซิบบอกรักแผ่วเบา .... เข้าสู่กรรณ
ว่าปราศสรรพ์อันใดให้รักจริง ....


ไม่รู้จะทนได้อีกกี่น้ำ