ปีที่ผ่านมา พวกเราได้มีโอกาสไปเที่ยวและบริจาคสิ่งของให้เด็ก

จุดเริ่มต้นของทริปนี้ ตั้งใจจะไปยลโฉมทุ่งนาข้าวขั้นบันไดที่ บ้านป่าบงเปียง อ.แม่แจ่ม จ.เชียงใหม่ กอปรกับแม่ของเพื่อนที่เป็นอาจารย์สอนที่โรงเรียนบ้านห้วยฝาง อ.ฮอด ซึ่งโรงเรียนก็ไม่ไกลมากกับบ้านป่าบงเปียง และได้ขอความร่วมมือจากพวกเราเรื่องจะขอรับบริจาคเงินและสิ่งของ งานอาสาก็เลยต้องเกิดขึ้นพร้อมกับทริปนี้ ซึ่งเป็นสิ่งที่เราตั้งใจอยากจะทำในทุกทริปที่เดินทาง คือ นำสิ่งของไปบริจาคให้แก่ชาวบ้านหรือเด็กๆ ในที่ที่พวกเราไปเที่ยว

ทริปนี้เลยไม่ใช่แค่ได้ไปเที่ยวอย่างเดียว ช่วยกันระดมทุน สิ่งของ เสื้อผ้า ตุ๊กตา ของเล่น เครื่องคอมพิวเตอร์ จากเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ได้สิ่งของตามที่อาจารย์ต้องการ เงินทุนซื้อพัดลม 2 ตัว ชุดเครื่องนอนเด็กอนุบาลอีกจำนวนหนึ่ง ตามเงินที่เราช่วยกันบริจาคและมีผู้บริจาคมา ... แต่ไหนก็ไปถึงโรงเรียนแล้ว เราควรจะต้องมีกิจกรรมอะไรทำกันบ้าง ต้องขอบอกก่อนว่ากลุ่มพวกเราก็ออกค่ายกันอยู่แล้วบ่อย เรื่องทำกิจกรรมหรืองานอาสาใช้แรงงาน จะถนัดนักแล ครั้งนี้ของานเบาๆ ตามสภาพ เพราะเราจะมีเวลาแค่ครึ่งวันในการทำกิจกรรมที่โรงเรียน หลังจากนั้นต้องเป็นเรื่องเที่ยวละฮะ ^__^

โฉมหน้าผู้ใหญ่ใจดีและสิ่งของต่างๆ ที่นำมาบริจาค โรงเรียนบ้านห้วยฝาง อ.ฮอด จ.เชียงใหม่





ผู้ใหญ่ 14 คน เด็ก 1 คน รถ 3 คัน บรรทุกคนและสิ่งของ กว่าที่พวกเราจะมาถึงโรงเรียนได้ก็สายแล้ว มีรถคันหนึ่งมีปัญหาท่อไอเสียหลุด แต่ไม่ต้องตกใจนะคะ ในทีมเรามีคนที่เป็นช่างและซ่อมรถได้ จอดข้างทางจัดการซ่อมแล้วขับไปต่อได้ แล้วอาจารย์ก็โทรตาม ถามว่าพวกเราถึงไหนกันแล้ว ตามแผนคือเราจะต้องถึงโรงเรียนประมาณ 8 โมงเช้า อาจารย์เล่าให้ฟัง เด็กๆ มารอตั้งแต่ 7 โมงเช้า มาถามว่าพวกพี่ๆ จะมาถึงยังนะ แต่งชุดชาวเขามากันด้วยนะ



ถึงโรงเรียนก็แอบสายนะ 10 โมงกว่า รีบจัดการแบ่งหน้าที่กันทำ จัดของบริจาค ติดตั้งพัดลม เข้าครัวทำอาหารกลางวันเลี้ยงเด็ก อีกกลุ่มก็แยกไปทำกิจกรรมเบาๆ เพื่อแจกของ ทั้งเล่นเกม ร้องเพลง เต้น สนุกสนาน



ถึงจะรอนานแต่ก็ยังเล่นไหว



เตรียมจะเต้น



เริ่มด้วยเพลงไก่ย่างถูกเผา



เล่นเกมทาแป้ง





แจกของ มีทั้ง ถุงเท้า กระบอกน้ำ



หน้าตาดีใจ ความสุขเล็กๆ ของเด็ก ๆ




เล่นเกมกันแล้ว เข้าสู่มื้ออาหารกลางวัน โดยพ่อครัวหัวป่า นามว่า กระดุมทอง (ถึงหน้าโหดแต่ฝีมือการทำอาหารไม่โหดน๊า อร่อยม๊าก)




เด็ก(ลวก)เส้น เด็กเสิร์ฟ หนุ่มตัก



หน้าตาอาหาร ก๋วยเตี๋ยวไก่ ไก่ทอด ตามด้วย ข้าวโพดคลุกเนย




พรีเซนเตอร์ความอร่อย ตราเด็กสมบูรณ์ ^^,



แบ่งปันชาวบ้านที่มาช่วยงาน



เสร็จภารกิจ มอบเงินเพื่อไว้เป็นทุนการศึกษาและใช้จ่ายในโรงเรียน

... ขอบคุณอาจารย์ทองศรี ที่ชวนให้พวกเราได้ทำสิ่งนี้ ... และป้านุชที่มาช่วยงานจนเสร็จ




ภารกิจต่อไป เที่ยวๆๆ กันต่อ รีบทำความสะอาดห้องครัว เก็บของ ก็บ่ายแก่ๆ แล้วนะ จะไปถึงบ้านป่าบงเปียงกันกี่โมง พูด !

ยังไม่ไปไหน ถ่ายรูปกันต่อ กับสาวๆ ทริปนี้ก่อนจะออกจากโรงเรียน ทำดีแล้วหน้าตาดีแบบนี้นี่เอง อิอิ




จากโรงเรียนบ้านห้วยฝาง ไปบ้านป่าบงเปียง จับระยะ GPS ได้ก็เกือบ 2 ชั่วโมง แต่นี่ 4 โมงเย็นแล้วนะ จะหลงมั้ย คำตอบ คือ หลงทาง นะฮะ ขับรถเลยทางเข้าหมู่บ้านไปได้ซัก 10 กิโลเมตรได้ รู้ตัวอีกที เอ๊ะ มันไม่น่าจะมาไกลขนาดนี้ ต้องจอดรถถามทางชาวบ้านที่ขับมอไซต์ผ่านมา เลยทางเข้ามาไกลซิค่ะ หลงก็กลับตัวทันได้ ก็แค่มืดแล้วแค่นั้น อิอิ ช่วยกันมองทางเข้าหมู่บ้าน สุดท้ายก็มาถึง



แต่... ไม่แค่นั้น ที่พักที่เราจองไว้ คือ มาฉิโพ (จะเป็นกระท่อมน้อยวิวทุ่งนา) แต่พอมาถึงโทรถาม บอกว่า นึกว่าพวกเราไม่มาแล้ว เลยให้คนอื่นที่ Walk in ไปพักก่อน ปี๊ดเลยซิค่ะ !@#$%&* เอาไงกันดี เจ้าของบ้านก็เสนอบ้านพักชาวบ้านที่ทำเป็นโฮมสเตย์ให้พวกเราทั้งหลัง ซึ่งไม่ไกลจากทุ่งนา ก็ต้องเอานะ ไม่งั้นจะไม่มีที่นอน ดีที่พวกเรายังมีถุงนอนติดมาด้วย เหมาทั้งหลังใหญ่ นอนได้เป็นยี่สิบคนเลยนะ มีห้องครัวให้ทำอาหารได้ ไม่ธรรมดานะเนี่ย

รีบทำอาหารง่ายๆ และอุ่นอาหารที่เหลือจากมื้อกลาง คืนนี้มีแถมมินิคอนเสิร์ตปลอบใจ ด้วยการมีชายหนุ่มมาดีดสะล้อ ร้องเพลงให้ฟังท่ามกลางบรรยากาศเย็นๆ ดินเนอร์เคล้าเสียงเพลง ฟินเฟอร์ ...




ตัดภาพมาตอนเช้า ตื่นมา เห็นสภาพบ้านหลังนี้ที่เราพัก



เช้า ๆ รีบไปชมพระอาทิตย์ขึ้น วิวทุ่งนา เดินจากบ้านพัก สภาพถนนตามรอยทางวิ่งของรถ



มีรถสองแถวโดยสารจากแม่แจ่มผ่านเข้าหมู่บ้าน



ห้อยโหนกันไป



หลังนี้ที่ควรจะเป็นที่พักของเรา



สิ่งที่ตามหาของทริปนี้ เห็นแล้วสดชื่น รีบวิ่งลงทุ่งนาด้วยอาการตื่นเต้น ประหนึ่งไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน



ถ้ารู้ว่ามีหลังนี้อยู่กลางทุ่งนะ จะขอมานอนหลังนี้ ^^.



ข้าวกำลังออกรวง



ลั๊ลล๊ากันไป



ที่นี่เจริญแล้ว มีเครื่องร่อนผ่าน ^_^



สวยงามตามท้องเรื่อง



เริ่มปฎิบัติการ ถ่ายรูป





ลิงเปิ้ล เหมือนยังไม่ตื่นนอน ^^



ท่าดอกไม้บาน กลางทุ่งนา



เทอสวย



ขอแนะนำ น้องออกัส อาสาตัวน้อย อายุ 4 ขวบ ลุยกับพวกเราได้ทุกที่ กิน นอน ง่าย ไม่งอแง



เข้ากับคนอื่นได้ง่าย ไม่งอแง





พ่อลูกผูกจิต





เป็นเด็กที่ได้ออกเดินทางตั้งแต่ยังเล็ก นั่นคือประสบการณ์ชีวิตที่เค้าได้เรียนรู้นอกห้องเรียน



ดูพ่อกระโดด หมายังมอง อิอิ



โดดตามๆ ท่าสวยแล้วยังอ้าปากอีก



ได้ทุกท่า







personal โหมด หรือ เซลฟี่



น้องออกัสสนุกตามประสาเด็ก ความสุขเล็กๆ



ปากจู๋ก็เป็นนะ



กลับเข้าบ้าน ช่วยกันทำอาหารเช้า นึ่งข้าวเหนียว



ABF แบบบ้านๆ หมูทอด เต้าหู้ปลาทอด หมูย่าง(เหลือจากเมื่อคืน) อร่อยเหาะ



ล้อมวงจิ้มแจ่ว



สุขแบบบ้านๆ ที่ไม่ต้องเลิศหรู เพียงเท่านี้ก็สุขใจแล้ว



พ่อครัวนอนพักเก็บแรงไว้ขับรถต่อ



ถึงเวลาต้องกลับบ้านแล้วนะคะ ชาร์ตแบตให้ตัวเองแล้วต้องกลับไปทำงานกันต่อ แบตหมดค่อยหาที่ชาร์ตแบตตัวเองเพิ่มใหม่

ถนนทางกลับ ขามาไม่รู้ว่าสภาพเป็นยังไง ถนนเละบางช่วงนะ เพราะฝนตก



ขอจบทริปด้วยภาพนี้นะคะ เป็นภาพที่น่ารักมากระหว่างพ่อกับลูก น้องออกัสเดินทางกับพวกเราหลายทริปทั้งเที่ยวและออกค่ายอาสา เป็นประสบการณ์ที่ในห้องเรียนเค้าจะหาไม่ได้ เชื่อว่าเมื่อเค้าโตขึ้นจะเป็นผู้ใหญ่ที่ดีและรู้จักให้ด้วยใจจริง มิตรภาพตัวน้อย




บทสรุปของทริปนี้ คือ ได้เที่ยวทุ่งนาข้ามตามที่ตั้งใจ ได้บริจาคสิ่งของ เลี้ยงอาหารกลางวันเด็ก ผลพลอยได้ที่ไม่ใช่แค่ไปให้เห็น แต่เราได้ความสุขเพิ่มมากขึ้นจากรอยยิ้มเสียงหัวเราะของเด็กๆ แค่เพียงสิ่งของเล็กๆ น้อย แต่มีค่ากับพวกเค้ามากมาย

คนเรา ไม่ต้องสุขอะไรมาก ขอแค่ไม่ต้องทุกข์มากก็พอใจแล้ว เนอะค่ะ สุขกันเถอะเรา ^_^

ติดตามทริปการเดินทางของพวกเราที่มาพร้อมกับการทำประโยชน์ดีดีเพื่อสังคมได้นะคะ ปีนี้เราก็วางแผนจะขึ้นเหนืออีก

... ถึงเราจะมีไม่มาก แต่ก็ไม่ลำบากจะแบ่งปัน...


โดย ลิงเปิ้ล LingPle Mayuree : lingple07@gmail.com
ถ่ายภาพ โดย LingPle Mayuree , Akapob Kulprayoth , Premchai Laolaem , Sriyaporn Pueng-am , Tor Tourlek
มิตร ภาพ Fanpage : https://www.facebook.com/welikejourney