ช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมานี้ รู้สึกตัวเองเปลี่ยนไปค่ะ รู้สึกไม่อยากเข้าสังคม ยิ่งทำงานอยู่แต่ที่บ้าน นานวันเข้าก็เริ่มรู้สึกกลัวที่จะออกไปเจอหน้าผู้คน
เมื่อก่อนชอบช้อปปิ้ง ชอบแต่งตัว ชอบไปเที่ยวกับเพื่อนๆ แต่อยู่ๆก็รู้สึกว่าไม่อยากจะเจอใคร ไม่อยากได้เสื้อผ้าใหม่ ไม่อยากแต่งหน้า ไม่อยากทำผม
ปล่อยโทรมไปเลย

ช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมาคือช่วงที่เลิกกับแฟนค่ะ คือเราเพิ่งเรียนจบกันทั้งคู่ ต่างคนต่างไปทำงานของตัวเอง ตั้งแต่เค้าเริ่มทำงานก็เปลี่ยนไป จนเราสองคนห่างๆกันไปเอง น่าจะเกิดจากความเบื่อหน่ายกันแล้ว ... ช่วงที่โสด มีคนเข้ามาคุยด้วย ก็คุยก็ไปกินข้าวดูหนังครั้งสองครั้ง แต่กลับรู้สึกว่าไม่อยากเจอ ไม่อยากไปไหน อยากอยู่คนเดียวมากกว่า..

ช่วงที่เลิกกับแฟนก็มีเพื่อนถามว่าทำไมเฉยๆจัง ทำไมไม่เสียใจ ... ตอบไม่ได้จริงๆ ก็เราไม่ได้เสียใจอะไรหนินา รู้สึกแค่ว่าเราหมดรักกันแล้ว หยุดการติดต่อกันไปเอง แต่หลังจากนั้นเดือนนึงก็รู้สึกว่า ที่เลิกกัน มันเป็นเพราะตัวเราเองรึป่าวที่น่าเบื่อ ทั้งเพื่อน ทั้งคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต หลายอย่างมันขาดหายไป รู้สึกชีวิตว่างป่าว ถูกลืม ไร้ค่า ไม่มีสีสันเหมือนเมื่อก่อน

กำลังสงสัยว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า และเราจะหาทางแก้ไขอารมณ์แบบนี้ได้อย่างไรคะ? จะผ่านมันไปได้ไหม?
มันเป็นอารมณ์นิ่งๆ แต่ก็ทรมานนะคะ
ใครเคยเป็นบ้างมาแชร์กันหน่อยค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ ..