😏ครั้งหนึ่งตอนที่ฉันไปคอนโดของเพื่อนฉันได้เจอผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนของเพื่อนฉัน ซึ่งฉันก็ไม่ได้สนใจแต่เมื่อเวลาผ่านไปประมาณครึ่งปี ฉันกลับมาเจอผู้ชายคนนี้อีกครั้ง ที่งานช้าง เราทั้งสองสบตากันครั้งหนึ่ง แล้วเราก็ต่างคนต่างหายไป แต่แล้ววันหนึ่ง ผู้ชายคนนี้ทักเฟชเรามา เราก็ตกใจ แต่ผู้ชายเขาจำไม่ได้หรอกว่าเคยเจอเรา เราคุยกันไปๆมาๆได้พักหนึ่ง เราก็นัดกันไปดูหนัง ฉันรู้สึกมีความสุขมาก เราคุยกันได้ประมาณหนึ่งเดือนรึป่าว(ไม่แน่ใจ55) ก่อนที่จะตัดสินใจเป็นแฟนกัน ฉันกับเขาตอนนี้คบกันได้ 1เดือน 4 วัน เขาเป็นผู้ชายที่น่ารักน้ะ เขาไม่ได้หล่ออะไรมากมาย เขาไม่ได้ร่ำรวยแต่ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันฉันรู้สึกว่าฉันโชคดี ฉันเป็นตัวของตัวเอง เขารักฉัน โดยที่ฉันไม่ต้องพยายามอะไรเลย บ่อยครั้งที่ทะเลาะกันเขาก็ยอมฉันตลอด มันจะมีผู้ชายสักกี่คนที่ยอมง้อและร้องไห้ให้ผู้หญิงงี่เง่าอย่างเรา บ่อยครั้งที่เราอาจจะดูเหมือนไม่สนใจหาเรื่องทะเลาะ เราก็ไม่รู้ว่าเราเป็นอะไร เราเป็นคนไม่ค่อยแสดงออกโกรธก็เงียบ งอลก็เงียบ แต่ที่ทำไปทั้งหมดเราเป็นแบบนี้แค่กับเธอคนเดียวน้ะ ถ้าวันไหนขาดเธอไปเราก็ไม่รู้ว่าจะไปหาผู้ชายอย่างเธอได้จากที่ไหน .....เรารักเธอน้ะ
เราเคยเชื่อว่าคนที่ใช่ต่อให้เดินสวนกันสักวันเราก็ต้องกลับมาเจอกันไม่ว่าจะช้าหรือเร็วมันจริงหรอ?