แผ่นดินมังกรกว้างใหญ่ไพศาล  เป็นต้นธารของอารยธรรม เป็นแหล่งกำเนิดวัฒนธรรม ลัทธิ ประเพณี ศาสนา เป็นอู่ความรู้และวิทยาการที่สำคัญของโลก ตั้งแต่สมัยโบราณ จวบจนสมัยปัจจุบัน สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้มีอิทธิพลต่อประเทศต่าง  ๆ ทั้งใกล้เคียงและห่างไกล วัฒนธรรมมังกรเดินทางผ่านกระแสธารเวลา กอปรเป็นรากโคน เป็นหลักไมล์ที่สำคัญให้กับอารยธรรมโลก

แผ่นดินจีนผ่านยุคสมัยมายาวนานหลายพันปี ตั้งแต่ยุคก่อนระบบจักรพรรดิ (2,300 ปีก่อน) เป็นยุคที่เริ่มเกิดชนชาติฮั่น ๆ ขึ้นมา เกิดดินแดนจงหงวน (จงหงวนคือ ดินแดนลุ่มแม่น้ำฮวงโหตอนกลางและตอนล่างอันเป็นศูนย์กลางอารยธรรมจีน ซึ่งได้แก่บริเวณมณฑลเหอเป่ย ส่านซี ซานซี เหอหนัน หูเป่ย  อันฮุย ซันตง และเจียงซู) เกิดภาษาจีน ตัวอักษรจีน วัฒนธรรมจีน เกิดลัทธิของจื๊อ

จนมาถึงยุคสมัยจักรพรรดิ นับตั้งแต่จิ๋นซีฮ่องเต้เริ่มรวบรวมอาณาจักรจีนได้ รวมแผ่นดินจงหงวนหลายแผ่นดินให้เป็นหนึ่งเดียว ตั้งแต่นั้นมาแผ่นดินจีนก็สลับสับเปลี่ยนกันระหว่างสงบสุขกับสงคราม สลับกันระหว่างความเป็นหนึ่งเดียวของแผ่นดินกับการแบ่งเป็นก๊กเป็นเหล่า สลับระหว่างปลายพู่กันเขียนอักษรจีนกับลิ่มเลือดปลายดาบ อยู่ระหว่างความเป็นกับความตาย และนรกกับสวรรค์

เกิดราชวงศ์ที่ยิ่งใหญ่ขึ้นมากมาย ผลัดกันปกครองแผ่นดิน ราชวงศ์ฮั่นซึ่งเป็นปฐมแห่งราชวงศ์ ยุคสามก๊กซึ่งประเทศเริ่มแตกเป็นเสี่ยง ๆ เริ่มรวมชาติได้อีกครั้งในสมัยราชวงศ์ถัง จนมาถึงยุคแห่งความสับสนและวุ่นวาย เกิดการอพยพย้ายถิ่นครั้งใหญ่ และเริ่มกลับมารวมกันได้อีกครั้งในสมัยราชวงศ์หมิง

ในระหว่างยุคแห่งความยิ่งใหญ่ของราชวงศ์ของชนชาติฮั่นเหล่านั้น อาณาจักรจีนถูกรุกรานอย่างไม่หยุดหย่อนจากชนเผ่าอื่น โดยเฉพาะจากทางด้านเหนือ ไม่ว่าจะเป็น มองโกล แมนจู เหลียว ซี่ตาน ซึ่งเป็นชนเผ่านอกด่านทางด่านเหนือ กระทั่งจงหงวนระส่ำระส่าย เกิดการอพยพโยกย้ายของชาวฮั่นจากจงหงวนไปสู่ดินแดนทิศใต้ ทั้งกวางโจว กวางสี กวางตุ้ง เกิดเป็นจีนฮกเกี้ยน จีนกวางตุ้ง แต้จิ๋ว บรรพบุรุษของคนไทยเชื้อสายจีนหลาย ๆ ท่านรวมทั้งผม ก็เกิดขึ้นในยุคสมัยนี้

ทางด้านเหนือเกิดการผสมผสานกันของอารยธรรมของชนเผ่านอกด่านกับจีนฮั่น เกิดเป็นวัฒนธรรมแบบผสมผสาน เกิดเป็นภาษาจีนแมนดาริน ซึ่งรับเอาภาษาชนเผ่านอกด่านมาผสม ในขณะเดียวกัน กลับเป็นจีนฮั่นที่อพยพมาทางใต้ ที่สามารถรักษาวัฒนธรรมของจีนฮั่นแท้ไว้ได้มากกว่า โดยเฉพาะในแง่ของภาษา มีความเชื่อว่าภาษาจีนแคะก็คือภาษาจีนโบราณเมื่อเกือบสองพันปีก่อนนั่นเอง แต่ในขณะเดียวกันจีนทางใต้ก็มีการผสมผสานวัฒนธรรมกับชาวเย่ว์ ชาวลาว ที่อยู่ในภูมิภาคทางใต้มาก่อน

การโยกย้ายสลับเปลี่ยนถิ่นฐานเหล่านี้มีส่วนสำคัญที่ทำให้อารยธรรมจีนเผยแพร่ไปกว้างไกลในภูมิภาคนี้ ทั้งในเอเชียกลาง เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และดินแดนอื่น ๆ ที่ไกลโพ้นออกไป



   หนึ่งในชนเผ่าที่มารุกรานอาณาจักรจีนนั้นมีชนเผ่าหนึ่งที่โดดเด่น ชนเผ่านั้นผูกพันธ์กับอารยธรรมจีน เคยมีดินแดนที่ยิ่งใหญ่ มีอาณาจักรของตนเอง อยู่ทางทิศเหนือของแผ่นดินจีน เคยมารบ ผลัดกันแพ้กันชนะมาตลอดระยะเวลานับพันปี จนท้ายที่สุดแล้ว ได้ปกครองใต้หล้า ได้ครองแผ่นดินจีน มีอิทธิพล และกดชาวฮั่นไว้ภายใต้อำนาจ เป็นระยะเวลาเกือบสามศตวรรษ
  และเป็นราชวงศ์สุดท้ายที่ได้ปรกครองประเทศจีน
  ชนเผ่านั้นคือ ชาว "หนี่ว์เจิน" หรือ"จิน" หรือ "ชิง" หรือ "แมนจู" นั่นเอง