**ภาพทั้งหมดถ่ายด้วยiphone6และจากมือของคนถ่ายภาพไม่ค่อยเก่งนะครับ หากไม่สวยขออภัย555**

"เห้ยยย นี่เราจะเขียนรีวิวท่องเที่ยวจริงๆหรอ" ถามตัวเองก่อนเลยหลังจากตัดสินใจจะเขียนรีวิว ที่เห้ยยกับตัวเองเพราะว่าเป็นคนชอบเขียนนะที่จริงอะแต่คิดว่าเขียนไม่รู้เรื่อง อ่านเองคนเดียวน่าจะดีกว่า แต่ครั้งนี้ที่ตัดสินใจเขียนเพราะคิดว่าอยากเขียน เออ งงปะ งงต่อไป! ฮ่าๆๆ

“บางที่อยากไปแทบตาย บ่นแล้วบ่นเล่าพูดแล้วพูดอีกก็ยังไม่มีโอกาสได้ไป ผิดกับบางที่ที่ไม่ได้อยู่ในความสนใจสักเท่าไหร่อยู่ๆก็ได้ไปแบบค่อนข้างกะทันหัน” ประโยคเกริ่นส่วนตัวของเราเองที่ขอมอบให้การไปเที่ยวเขาล้อมหมวกครั้งนี้ เพราะจริงๆแล้วเราเป็นคนไม่ชอบเที่ยวทะเลเลย มันร้อนมันเหนียวตัวมันมีอะไรหลายๆอย่างที่ไม่ถูกจริตกับความเป็นตัวเราสักเท่าไหร่ แต่ที่ได้ไปเที่ยวครั้งนี้เพราะเจ้านายพาไปเที่ยวพักผ่อนประจำปีที่อ่าวมะนาวก็เลยต้องไป และเขาล้อมหมวกก็เป็นที่ที่เราเคยเห็นภาพผ่านๆตาบ้างมาแล้วในเว็บท่องเที่ยวทั่วไปแต่ก็ไม่ได้สนใจมาก เพราะอย่างที่บอกไม่ชอบทะเลจ้า แต่พอได้เสิร์ชหารีวิวและข้อมูลต่างๆของเขาล้อมหมวกจริงๆแล้วกลับดีใจที่จะได้ไปทะเลครั้งนี้ เพราะอยากปีนเขามานานแล้วแต่ยังไม่เคยได้ลองสักครั้ง

พอดิบพอดีกับที่เราไปพักที่โรงแรมฟ้าชมคลื่น ที่พักสวัสดิการของทอ. กองบิน5 ซึ่งไม่ไกลจากเขาล้อมหมวก
พอดิบพอดีกับที่เราไปในวันที่เขาเปิดให้ขึ้นเขาวันสุดท้ายพอดี (เขาล้อมหมวกเปิดให้ขึ้นเฉพาะวันหยุดยาวของราชการเท่านั้น)
พอดิบพอดีกับที่การไปเที่ยวประจำปีครั้งนี้ของที่ทำงานเขาเน้นไปนอนพักผ่อนกัน เราเลยมีเวลาที่จะปลีกตัวไปขึ้นเขา
แต่!! ไม่พอดิบพอดีกับการที่เราไม่ได้เตรียมตัวออกกำลังกายไปเลยย

อย่างที่บอกไปแล้วว่าเราพักที่โรงแรมฟ้าชมคลื่นของทอ. การเดินทางจากโรงแรมไปเขาล้อมหมวกมันไม่ไกลมาก เราเลยไปเช่าจักรยานของร้านค้าเอกชนข้างๆโรงแรมตรงหน้าหาดอ่าวมะนาวเลย ราคาเช่าอยู่ที่ 50บ./ชม. ได้ยินราคาแล้วแบบเห้ย!!ราคานี้จริงหรอมันเกินไปป่าว ก็เลยคุยต่อราคาด้วยเล่ห์กลมนตร์คาถาและการอ้อนต่างๆจนเหลือ 50บ.(แบบได้เหมาทั้งวันด้วยนะ) เย้ๆๆ


เราแพลนไว้ว่าอยากไปปีนเขาตอนเช้าๆเพราะคนน่าจะยังไม่เยอะแล้วก็จะได้ไม่ร้อนมาก
เช้าวันที่ 9 พ.ค.59 เราตื่นตี5 แล้วปั่นจักรยานจากโรงแรมไปยังตีนเขาล้อมหมวก ปั่นเรื่อยๆใช้เวลาประมาณ20นาทีก็ถึงแล้วว แต่พอไปถึงปรากฏว่ามีหน้าด่านของทางทหารปิดอยู่ยังเข้าไม่ได้จ้าเพราะเปิดให้เข้า6โมงเช้า ถ่ายรูปไม่ได้ด้วยอดเลย เลยได้แต่ถ่ายทะเลรอเวลาไปพลางๆ อ้อ!ต้องแลกบัตรประชาชนเข้าด่านด้วยนะ

และยอดเขาล้อมหมวกที่เรากำลังจะไปขึ้นก็คือยอดมุมซ้ายที่สูงที่สุดนั่นไงงง


พอ6โมงเช้าเป๊ะๆพี่ทหารก็เปิดด่านให้เข้าไปข้างใน ปั่นไปเรื่อยๆอีกประมาณ5นาทีก็ถึงตีนเขาแล้วว ไปถึงก็เจอกับเต้นท์ลงทะเบียนและจุดบริการที่มีเจ้าหน้าที่ทหารและร้านค้าขายของจำเป็นเล็กๆอยู่ มีน้ำดื่ม มาม่า ถุงมือ ประมาณนี้


และนี่คือทางขึ้นเขาล้อมหมวกก ก กก ก.. ที่จริงถึงเวลาเปิดขึ้นเขาแล้วนะแต่พี่เจ้าหน้าที่รออะไรสักอย่างเลยยังไม่เปิดสักที



ปฏิทินกิจกรรมปีนเขาของที่นี่ ตามนี้เลยจ้า


5นาทีต่อมาพี่ทหารก็มาเปิดประตูให้ขึ้นไปได้แล้ว ไอ้เรามัวแต่ถ่ายรูปเลยโดนแซงขึ้นไปประมาณ3-4คน ไม่งั้นนะได้ขึ้นเป็นคนแรกของวันแล้ว


ทางขึ้นเป็นบันไดแบบนี้อยู่ประมาณ1ใน4ของทั้งหมด เห็นแล้วน่าจะเดินชมนกชมไม้ชิลชิลใช่ปะ ใช่นะสำหรับคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำ แต่สำหรับเราที่ไม่ได้ออกกำลังกายมานานหลายเดือนและที่สำคัญไม่ได้กินข้าวเช้าไปเพราะมโนเอาเองว่าคงเอาอยู่ สารภาพเลยว่าหน้ามืดและเกือบเป็นลมคาบันไดจ้า ต้องนั่งพักอยู่นานเลย โดยแซงขึ้นไปหลายคนละ 5555


และแล้วก็หมดทางบันได การปีนเขาของจริงได้เริ่มขึ้นแล้วว ด่านแรกๆยังไม่ยากเท่าไหร่เป็นดินแดงๆและไม่ชันมาก



ปีนไปเรื่อยๆชักชันขึ้นเรื่อยๆหินก็คมมากขึ้นและยากขึ้นเรื่อยๆ จนมาถึงจุดพัก(คิดว่าน่าจะครึ่งทางแล้ว)ก็มีมุมให้ชักภาพสวยๆอยู่1มุมถ้วน



ชักภาพจนพอใจและหายเหนื่อยแล้วก็ปีนกันต่อไปเรื่อยๆบนทางที่ไม่มีคำว่าชันน้อยลงเลยย บางจุดก็ไม่มีเชือกให้จับด้วยจ้ามือนี่พังเป็นแถบๆ จนมาถึง70%ของทั้งหมดแล้วก็มีพื้นที่ให้ชักภาพกันต่อ




มาถึงจุดที่คิดว่าน่าจะพีคที่สุดแล้วของทั้งหมด อยู่ที่ประมาณ90% เกือบถึงยอดแล้วว จุดนี้ปีนยากเพราะชันมากหินลื่นและคมมาก และเราก็มิวายอยากได้ภาพสวยๆเลยวานให้พี่ทหารช่วยชักภาพให้นิดหน่อย 5555



ถึงยอดเขาแล้วว น้ำทะเลสีฟ้าสวยมากๆ มองเห็นเมืองประจวบฯ360องศา เห็นที่มาของคำว่าเมืองสามอ่าว(อ่าวน้อย อ่าวประจวบ อ่าวมะนาว) สวยมากๆ บนนั้นมีศาลาเล็กๆที่มีรอยพระพุทธบาทอยู่ด้วย มีมุมถ่ายรูปเด็ดๆอยู่3-4มุม




เราถ่ายรูปและเดินชมวิวจุดต่างๆจนอิ่มละ อยู่บนยอดเขาประมาณครึ่งชั่วโมง แดดเริ่มร้อนคนเริ่มขึ้นมาเยอะขึ้นๆเลยหนีลงดีกว่า ทางลงก็ทางเดิมที่ขึ้นมานั่นแหละ แต่ทำไมพอเริ่มเดินมาจุดปีนลงแล้วมองลงไปนี่ใจหวิวๆขาสั่นๆเหมือนแฮะ 5555 ทำไมตอนขึ้นไม่เห็นเสียวขนาดนี้เลย :S พี่ทหารตามจุดต่างๆเค้าเลยบอกว่าให้หันหลังลงจะอันตรายน้อยกว่าและเสียวน้อยกว่า (แต่ส่วนตัวเราคิดว่าหันหลังลงอะเสียวกว่าอีก คงแล้วแต่คนชอบมั้ง555)

เราอยากได้ภาพตอนปีนลงตรงนี้มาก สวยอะ ชอบ แต่ตรงนั้นไม่มีพี่ทหารแล้วอีกอย่างทุกคนก็ตั้งใจกับการปีนลงมาก คิดว่าถ้าวานให้ใครถ่ายให้คงโดนด่าและถีบลงเขาเป็นแน่ เลยไม่ถ่ายละกัน 5555


ลงมาเรื่อยๆจนเกือบหมดทางปีนเขาแล้วก็เจอกับน้องค่างแว่นนั่งอยู่กลางทางเลย น่ารักมากกก เรายืนคุยด้วยอยู่ประมาณ10นาที 555



ในที่สุดเราก็ปีนลงมาถึงตีนเขาเวลาประมาณ9โมงครึ่ง แล้วก็ยิ่งรู้สึกคิดถูกที่เรารีบขึ้นไปตั้งแต่เช้าเพราะคนเริ่มมากันเยอะมากๆ หลังจากนั้นเราก็ปั่นจักรยานกลับโรงแรมอย่างรวดเร็วเพราะแดดร้อนมากและใกล้ถึงเวลานัดกับคนอื่นๆแล้วด้วย แต่อยากบอกว่าตอนปั่นจักรยานกลับโรงแรมนี่เหมือนใครเอาอะไรมาถ่วงไว้ที่ท้ายจักรยาน5555 ขาเริ่มยึดแรงเริ่มหมด แต่สุดท้ายก็ถึงโรงแรมจนได้ด้วยความสวัสดิภาพ

สรุปนะสิ่งที่ควรเตรียมตัวสำหรับคนที่จะไปปีนเขาล้อมหมวกคือ น้ำดื่ม(1-2ขวด) ถุงมือ รองเท้าผ้าใบ(ควรจะเป็นอย่างดีและเฉพาะสำหรับปีนเขานิดนึงเพราะหินคมและลื่น) และแนะนำว่าควรออกกำลังกายก่อนไปนิดนึงก็ดีจะได้เดินและปีนแบบชิลชิล และที่สำคัญที่สุดเลยกินข้าวเช้าก่อนขึ้นไปด้วยนะ

จบแล้วว ไม่รู้อ่านรู้เรื่องป่าวนะ 555 แต่พยายามที่สุดแล้ว ขอบคุณคนที่อ่านมาจนจบนะครับ แล้วคราวหน้าถ้าไปเที่ยวที่ไหนอีกและอยากมาเขียนอีกจะมาเขียนเนอะ บ๊ายบาย
--สวัสดีครับ---

**แถมรูปสุดท้ายนิดนึงที่หน้าหาดอ่าวมะนาว ภูมิใจพรีเซนต์พิคาชูของเรามาก 5555