ภาคต่อจาก...ตามไปเที่ยว >> ทริปลั่นชัตเตอร์รัวๆ ตามหาสตรีทอาร์ตที่ George Town และ Ipoh + สำรวจปราสาทผีสิง Kellie's Castle
http://ppantip.com/topic/35121583

---

วันที่  3 : เมืองมรดกโลก George Town, Penang, Malaysia – ร้านอาหาร Pit Stop - Penang Hill – Street Food “A-Lan Café Chew Jetty” – Neo+ Hotel

เริ่มวันใหม่ เติมพลังอาหารเช้าที่โรงแรม จากนั้นก็เดินถ่ายรูปมุมต่างๆ ของตึกแถว 2 คูหา 2 ชั้นที่ชื่อ Noordin Street House แห่งนี้เป็นที่ระลึก ก่อนที่จะทำการเช็คเอ้าท์







ด้านหน้าของเกสต์เฮาส์

ลากกระเป๋าออกจากบ้าน มุ่งตรงไปยัง Hotel Neo+ ตึกสูงที่อยู่ไม่ไกลกัน เพื่อทำการฝากกระเป๋า

พร้อมแล้วที่จะผจญภัยในเมืองเก่าที่ชื่อ "จอร์จทาวน์" (George Town) เมืองมรดกโลกบนเกาะปีนัง ที่มีอาคารเก่าทรงยุโรปในยุคที่อังกฤษเข้ามามีอิทธิพล คฤหาสน์หลังงามของเศรษฐีชาวเปอนารากัน ศาสนสถานศักดิ์สิทธิ์เก่าแก่ทั้งโบสถ์คริสต์ มัสยิด วัดแขก และศาลเจ้า ผสมผสานกับสีสันใหม่ด้วยภาพวาด และงานอาร์ตตามท้องถนน ทำให้เมืองนี้ไม่ได้เก่าไปตามกาลเวลา  

ก่อนเดินทาง ว่ากันเรื่องรถบัสในเมืองสักเล็กน้อย รถบัสในรัฐปีนัง หรือ Rapid Penang เวลาขึ้นรถให้แจ้งจุดที่จะลงกับคนขับ - คนขับจะบอกราคา ทราบแล้วหย่อนเงินลงกล่อง (ไม่มีการทอนเงินให้) - รับตั๋วจากคนขับ - เดินหาที่นั่ง หรือไม่ก็หาที่ยืน

นอกจากนี้ยังมีรถบัสที่วิ่งวนในเมืองเรียกว่า “CAT Bus – Central Area Transit Bus” สังเกตุจากป้ายไฟหน้ารถที่เขียนว่า CAT นี่คือสิ่งดีงาม เพราะว่าเป็นรถฟรี!! เส้นทางการเดินรถ มีต้นทางอยู่ 2 ที่  คือ (1) ท่ารถตึกคอมตาร์  (Komtar Terminal) รถก็วิ่งสต็อปตามป้าย =>  ปลายทาง ท่ารถตรงเรือเฟอร์รี่ (Ferry/Jetty/Weld Quay Terminal มีชื่อเรียกหลายชื่อจริงๆ) และ (2) ท่ารถตรงเรือเฟอร์รี่ (Ferry/Jetty/ Weld Quay Terminal) รถก็วิ่งสต็อปตามป้าย => ปลายทาง ท่ารถตึกคอมตาร์ (Komtar Terminal) เส้นทางวนจะไม่ทับกันเสียทีเดียวเนื่องจากถนนในเมืองนี้มักจะเป็นแบบวันเวย์

หน้าตาตึกคอมตาร์ (Komtar) จะเป็นแท่งกลมสูงที่สามารถส่องเห็นได้จากระยะไกล และบริเวณรอบตึกนี้ ยังเป็นที่ตั้งของศูนย์การค้า และแหล่งช้อปปิ้งอย่าง 1st Avenue, Prangin Mall, Parkson เห็นมีช้อป H&M, Starbucks อยู่ด้วย

สำหรับการเดินทางสำรวจเมืองเก่านี้ ผมใช้แผนที่ “Marking George Town” เป็นหลัก เพราะจะเน้นไปที่จุด Street Art โดยเฉพาะ นอกจากนี้ยังเห็นเส้นทางการเดินรถ CAT และพิกัดของสถานที่สำคัญที่ควรแวะไปชม หาโหลดโบรชัวร์ได้จากจากเว็บนี้ >> http://mypenang.gov.my/

ถนนเส้นหลักของเมืองคือ Jalan Masjid Kapitan Keling (Pitt Street) บนเส้นนี้สามารถไปจุดสำคัญได้โดยไม่ยากเย็น อีกหนึ่งถนนยอดฮิตซึ่งตัดกับถนนเส้นนี้ คือ Lebuh Armanian เพราะเส้นนี้จะรายล้อมไปด้วย บ้านหลังงาม ศาลเจ้าสวยๆ และสตรีทอาร์ตกระจุกตัวกันอยู่เยอะ

สตรีทอาร์ต หรือศิลปะตามผนังของเมืองจอร์จทาวน์นี้จะมีอยู่ 2 แบบ หลักๆ คือ Mural ภาพวาดบนผนังตึกต่างๆ มากกว่า 20 ภาพ และ Sculpture โครงเหล็กเส้นสีดำที่ดัดเป็นรูปการ์ตูนและคำต่างๆ ซึ่งมีมากกว่า 50 ชิ้นงาน ตั้งละลานตากันจริงๆ ทั่วทั้งเมือง

วันนี้ผมตั้งใจมาเก็บภาพวาดสวยๆ โฟกัสไปที่งานของ Ernest Zacharevic ศิลปินชาวลิทัวเนีย ที่เค้าอดหลับอดนอนสร้างสรรค์ภาพวาดระบายสีไว้หลายชิ้น อวดสายตาประชาชนมาตั้งแต่งาน “George Town Festival 2012” โดยไฮไลท์ที่จัดว่าเด็ด จนเป็นอีกหนึ่งสัญญลักษณ์ของเมืองนี้ไปแล้วก็คือภาพเด็กขี่จักรยาน “Kids on Bicycle” ที่ผมต้องไปแอ๊คท่าถ่ายรูปมาให้ได้ ดูมุ่งมั่นสุดๆ

ผมเดินมารอรถ CAT ที่ตึกคอมตาร์ เพราะเป็นสถานีใกล้ที่พัก “อ้าว ไปซะแระ รถเพิ่งออกไป อีกนานไหมเนี่ยกว่าจะมาใหม่” ผมรอสักพัก รถก็ยังไม่มา ดูจากแผนที่แล้วน่าจะเดินไปจอร์จทาวน์ได้ เดินไปโล้ด!!

แดดเริ่มแรงขึ้น แรงขึ้น เดินไปก็พยายามเดินเข้าร่มตึกข้างทาง ผมเจองานอาร์ตก็ถ่ายเก็บไปเรื่อยๆ เอาหล่ะเดินมาจนถึง George Town Heritage Inc เป็นอาคารเก่าสีขาว มีป้ายชื่อเมืองชวนให้น่าถ่ายรูปเป็นอย่างยิ่ง ด้านในเป็นแหล่งเก็บข้อมูล หยิบโบรชัวร์ต่างๆ กันได้ฟรี


จากนั้นเดินเลาะถนนตั้งใจไปชมอาณาจักรของคนรวยสมัยก่อน “Khoo Kongsi” แต่ก่อนถึงก็เจอมัสยิด “Acheen Street Mosque” จากนั้นเข้าซอย Lebuh Cannon


“คนมุงอะไรกัน เออ นั้นไง เจอแล้วภาพวาด”  นี่ถ้าไม่เห็นคนมุงอาจจะเดินเลยไปเลยนะเนี่ย
และทุกคนเหมือนจะไม่มีใครช่วยเด็กน้อยคนนี้ เอาแต่ถ่ายภาพกันใหญ่ "เอาไว้โตก่อนแล้วกันน้อง จะได้หยิบแก้วนี้ได้เอง"

หันไปมองร้านที่อยู่ฝั่งตรงข้าม มีป้ายเขียนว่า Dragon Ice Ball, Come to Penang, Must Eat!  “หูยยย น้ำแข็งไสไข่มังกร เล่นเขียนโฆษณาซะขนาดนี้ จะรออะไรอยู่ละค้าบบ” เดินเข้าไปเห็นมีไม่กี่โต๊ะ และก็มีคนนั่งเต็ม แต่เดินลึกเข้าไปในร้านยังมีที่นั่งอีก

งานนี้ต้องจัด! น้ำแข็งใส Penang Heritage Ice Kacung และ Dragon Ice Ball ซึ่งดูเหมือนน้ำแข็งเกล็ดก้อนกลมๆ ราดด้วยน้ำหวานประมาณเฮลบลูบอยบ้านเรา ส่วนด้านในเป็นก้อนไอศครีม กัดกินแล้วชื่นใจดี แต่ละลายเร็วมากเลย


เช็คบิลจ่ายไป 9 RM (คิดเป็นเงินไทยคร่าวๆ เติม 0 เข้าไปอีกตัว)  

ก่อนออกจากร้านแอบสงสัยว่าคุณป้าหน้าจีนคนนี้ เค้าทำเจ้าไข่มังกรนี้อย่างไร เพราะดูจากอุปกรณ์เครื่องไม้เครื่องมือ ไม่เห็นมีเครื่องจักรแปลกๆ ก็เลยถาม “How did you make it?” คุณป้าตอบมาว่า “I will show you” จากนั้นเธอก็ปั่นน้ำแข็งเกล็ดมายัดใส่ 2 ถ้วย แล้วมาประกบกันทำเป็นลูกบอล

“อ๋อ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง เข้าใจละ ทำดูง่ายมากๆ” หลังจากย้อมสีด้วยน้ำหวานป้าก็ยื่นมาให้ผม “I give it to you for free” โหห ใจดีมากคุณป้า อยู่ๆ ก็ได้น้ำแข็งใสไข่มังกร มากินอีกลูก “Thank you very much”

จากนั้นเดินเข้าไปที่ “Khoo Kongsi” จ่ายค่าตั๋ว 10 RM ในส่วนนี้จะมีศาลเจ้าหลังงามอย่างกับในวัง ชั้นล่างมีการจัดนิทรรศการเล็กๆ เกี่ยวกับความมั่งคั่งของคนตระกูลคู ฝั่งตรงข้ามกันมีอุปรากรจีนหลังใหญ่สำหรับใช้แสดงงิ้ว








ไปกันต่อเลยที่ถนน Lehuh Amenian ผมเรียกว่าซอยน่าจะดีกว่า สตรีทอาร์ทมีอยู่เยอะเลยตามถนนเส้นนี้





“นั่นไง เจอแล้ว ภาพเด็กปั่นจักรยาน!!”

รูปที่ผมคิดจะมาถ่าย

“ช่างเป็นเด็กน้อยน่ารัก เข้ากับบรรยกาศสโลว์ไลฟ์ของเมือง”

รูปในความเป็นจริง


“เอ่อ นี่คือต้องต่อแถวถ่ายกันเลยใช่ไหม แดดก็ร้อนอะไรเบอร์นี้ ดูชุลมุนวุ่นวายมากทั้งคนต่อคิว แม่ค้าขายของ รถที่วิ่งเข้าซอยนี้ ถ่ายไปก็หลบไป”  

แสงแดดอันร้อนระอุ เห็นแถวแล้ว เกิดอยากจะร้องเพลงพี่อ้อม สุนิสา ...ถอยดีกว่า ไม่เอาดีกว่า (เพลงไม่เก่าไปใช่ไหมเนี่ย 555)