.
ดั่ง เรือแจวที่ขาดพาย
ดั่ง เรือใบที่ขาดกระโดง
ดั่ง เรือสำเภาที่ท้องเรือโล่ง
ดั่ง เรือโยงที่ขาดเชือก
คำเปรียบเทียบที่กล่าวข้างบน คืออุปมาเปรียบเทียบของภาวะการณ์บ้านเมืองของเรา
เรือแจวจะรุดหน้าไปได้อย่างไรหากขาดไม้พายเป็นแรงขับเคลื่อนไปข้างหน้า ในปัจจุบันบ้านเมืองของเราใช้อะไรขับเคลื่อน เมื่อตัวเลขเศรษฐกิจทั้งหลายก็บ่งชี้ว่ามีแต่ลบไม่มีบวก หรือเราใช้ดัชนีความดีงามของผู้คนที่มโนกันเอาเอง ว่าคนนี้ดี คนนี้เลว เป็นแรงส่งพลักดันให้เกิดความเจริญก้าวหน้าให้กับประเทศ อย่างนั้นหรือ..?
เรือใบจะฝ่าทะเลกว้างไปข้างหน้าได้อย่างไร เมื่อมีแต่ใบเรือไร้เสากระโดงแขวนใบเรือ ประเทศของเราครั้งหนึ่งเคยได้ชื่อว่าเป็นฐานการผลิตทั้งเกษตรกรรม ผลผลิตทางการเกษตรมากมายที่เราครองตลาดเป็นอันดับต้นๆของโลก ทั้งข้าว ทั้งยางพารา แต่ปัจจุบันสถานะความมั่นคงของเกษตรกรผันเปลี่ยนไป เมื่อความช่วยเหลือหรืออุดหนุนทางการเกษตรที่เคยมีมา เป็นเพียงเครื่องมือทำลายคู่แข่งทางการเมือง หรือเป็นเพียงเครื่องมือช่วงขิงเสียงสนับสนุนจากประชาชน
เหมือนกับว่าอาชีพเกษตรกรของพวกเขาซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ ไม่มีหลักยึดเหนี่ยวใดๆเลย ทั้งๆที่ตัวเองก็เป็นส่วนหนึ่งในภาคการผลิต เปรียบเสมือนใบเรือ แต่เป็นใบเรือที่ไม่สามารถขับเคลื่อนเรือไปข้างหน้าได้ เพราะขาดหลักยึดเหนี่ยว
เรือสำเภาจะสร้างความมั่งมีให้กับเจ้าของเรือได้อย่างไร เมื่อให้ท้องเรือว่างเปล่า ไม่มีสินค้าใดๆจะไปแลกเปลี่ยนซื้อขายในดินแดนต่างถิ่น หรือมีแต่เอาไปค้าขายไม่ได้เพราะติดพายุร้ายเป็นอุปสรรคขัดขวางการเดินเรือ เมื่อผู้คนต่างไม่มั่นใจในสภาพความเป็นอยู่ต่อไปข้างหน้า ก็พากันประหยัดกินประหยัดใช้ ไม่ขยับขยายสร้างโอกาศใหม่ๆเพียงหวังประคองตัวไว้ ภาวนาให้พายุร้ายผ่านไปโดยเร็ว รอบรรยากาศที่ดีขึ้นกว่าตอนนี้ค่อยคิดอ่านกันใหม่
เรือโยงจะชักลากเรือพ่วงไปได้อย่างไร เมื่อไร้เชือกเป็นสิ่งผูกรั้ง การจะสร้างสิ่ผุกพันธ์และยึดโยงให้ผู้อื่นตามมาด้วยความสมัครใจในแนวทางที่ผู้นำต้องการ มิใช่สร้างได้โดยการใช้กิริยาข่มขู่ ใช้กำลังบังคับกวาดต้อน แต่ใช้การให้ความหวัง ความเชื่อมั่น เป็นแรงศรัทธา เปรียบประดุจเชือกที่ยึดโยงผุ้นำและผู้ตามไปด้วยกัน แต่ภาวะเช่นนี้ นาวาประเทศไทยหาเป็นเช่นนั้นไม่ ไม่มีสิ่งใดยึดเรือลากจูงกับเรือพ่วง นอกจากคำว่าคนดีหรือปราบโกง ซึ่งเปรียบเสมือนเชือกเส้นเล็กๆที่ไม่สามารถรับน้ำหนักของเรือพ่วงขนาดใหญ่ให้ตามเรือลากจูงไปได้แน่ๆ
ใครที่บอกว่า ลงเรือแป๊ะต้องตามใจแป๊ะ มันก็ใช่ เพราะนั่นมันคือเรือของแป๊ะ
แต่ถ้าแป๊ะ ขึ้นมาอยู่บนเรือของส่วนรวมแล้วแป๊ะจะมาทำอะไรตามใจตัวเองเหมือนเคย ก็ระวังจะถูก...............(ไม่เอา ไม่พูดดีกว่า)
ขอจบมันไปดื้อๆแบบนี้แหละครับ
นายพระรอง
*ป.ล.พอดีเข้ามาอ่าน แล้วเห็นกะทู้ของพี่คนอุบล ซึ่งไม่ได้เจอมานานมาก เลยเกิดอารมณ์นึกอยากตั้งกะทู้ขึ้นมาเฉยๆครับ แต่ก็คงแค่โอกาศพิเศษเท่านั้นแหละครับ รอคลื่นลมสงบก่อน ไว้วันที่มีสิทธิเสรีภาพในการแสดงความเห็นกว่านี้ ค่อยกลับมาอีกที ยังไม่สายครับ
นาวาประเทศไทย (นายพระรอง)
ดั่ง เรือแจวที่ขาดพาย
ดั่ง เรือใบที่ขาดกระโดง
ดั่ง เรือสำเภาที่ท้องเรือโล่ง
ดั่ง เรือโยงที่ขาดเชือก
คำเปรียบเทียบที่กล่าวข้างบน คืออุปมาเปรียบเทียบของภาวะการณ์บ้านเมืองของเรา
เรือแจวจะรุดหน้าไปได้อย่างไรหากขาดไม้พายเป็นแรงขับเคลื่อนไปข้างหน้า ในปัจจุบันบ้านเมืองของเราใช้อะไรขับเคลื่อน เมื่อตัวเลขเศรษฐกิจทั้งหลายก็บ่งชี้ว่ามีแต่ลบไม่มีบวก หรือเราใช้ดัชนีความดีงามของผู้คนที่มโนกันเอาเอง ว่าคนนี้ดี คนนี้เลว เป็นแรงส่งพลักดันให้เกิดความเจริญก้าวหน้าให้กับประเทศ อย่างนั้นหรือ..?
เรือใบจะฝ่าทะเลกว้างไปข้างหน้าได้อย่างไร เมื่อมีแต่ใบเรือไร้เสากระโดงแขวนใบเรือ ประเทศของเราครั้งหนึ่งเคยได้ชื่อว่าเป็นฐานการผลิตทั้งเกษตรกรรม ผลผลิตทางการเกษตรมากมายที่เราครองตลาดเป็นอันดับต้นๆของโลก ทั้งข้าว ทั้งยางพารา แต่ปัจจุบันสถานะความมั่นคงของเกษตรกรผันเปลี่ยนไป เมื่อความช่วยเหลือหรืออุดหนุนทางการเกษตรที่เคยมีมา เป็นเพียงเครื่องมือทำลายคู่แข่งทางการเมือง หรือเป็นเพียงเครื่องมือช่วงขิงเสียงสนับสนุนจากประชาชน
เหมือนกับว่าอาชีพเกษตรกรของพวกเขาซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ ไม่มีหลักยึดเหนี่ยวใดๆเลย ทั้งๆที่ตัวเองก็เป็นส่วนหนึ่งในภาคการผลิต เปรียบเสมือนใบเรือ แต่เป็นใบเรือที่ไม่สามารถขับเคลื่อนเรือไปข้างหน้าได้ เพราะขาดหลักยึดเหนี่ยว
เรือสำเภาจะสร้างความมั่งมีให้กับเจ้าของเรือได้อย่างไร เมื่อให้ท้องเรือว่างเปล่า ไม่มีสินค้าใดๆจะไปแลกเปลี่ยนซื้อขายในดินแดนต่างถิ่น หรือมีแต่เอาไปค้าขายไม่ได้เพราะติดพายุร้ายเป็นอุปสรรคขัดขวางการเดินเรือ เมื่อผู้คนต่างไม่มั่นใจในสภาพความเป็นอยู่ต่อไปข้างหน้า ก็พากันประหยัดกินประหยัดใช้ ไม่ขยับขยายสร้างโอกาศใหม่ๆเพียงหวังประคองตัวไว้ ภาวนาให้พายุร้ายผ่านไปโดยเร็ว รอบรรยากาศที่ดีขึ้นกว่าตอนนี้ค่อยคิดอ่านกันใหม่
เรือโยงจะชักลากเรือพ่วงไปได้อย่างไร เมื่อไร้เชือกเป็นสิ่งผูกรั้ง การจะสร้างสิ่ผุกพันธ์และยึดโยงให้ผู้อื่นตามมาด้วยความสมัครใจในแนวทางที่ผู้นำต้องการ มิใช่สร้างได้โดยการใช้กิริยาข่มขู่ ใช้กำลังบังคับกวาดต้อน แต่ใช้การให้ความหวัง ความเชื่อมั่น เป็นแรงศรัทธา เปรียบประดุจเชือกที่ยึดโยงผุ้นำและผู้ตามไปด้วยกัน แต่ภาวะเช่นนี้ นาวาประเทศไทยหาเป็นเช่นนั้นไม่ ไม่มีสิ่งใดยึดเรือลากจูงกับเรือพ่วง นอกจากคำว่าคนดีหรือปราบโกง ซึ่งเปรียบเสมือนเชือกเส้นเล็กๆที่ไม่สามารถรับน้ำหนักของเรือพ่วงขนาดใหญ่ให้ตามเรือลากจูงไปได้แน่ๆ
ใครที่บอกว่า ลงเรือแป๊ะต้องตามใจแป๊ะ มันก็ใช่ เพราะนั่นมันคือเรือของแป๊ะ
แต่ถ้าแป๊ะ ขึ้นมาอยู่บนเรือของส่วนรวมแล้วแป๊ะจะมาทำอะไรตามใจตัวเองเหมือนเคย ก็ระวังจะถูก...............(ไม่เอา ไม่พูดดีกว่า)
ขอจบมันไปดื้อๆแบบนี้แหละครับ
นายพระรอง
*ป.ล.พอดีเข้ามาอ่าน แล้วเห็นกะทู้ของพี่คนอุบล ซึ่งไม่ได้เจอมานานมาก เลยเกิดอารมณ์นึกอยากตั้งกะทู้ขึ้นมาเฉยๆครับ แต่ก็คงแค่โอกาศพิเศษเท่านั้นแหละครับ รอคลื่นลมสงบก่อน ไว้วันที่มีสิทธิเสรีภาพในการแสดงความเห็นกว่านี้ ค่อยกลับมาอีกที ยังไม่สายครับ