แด่เธอ ที่เคยเดินทางร่วมกันในวันวาน.....

      ความงดงามของท้องทะเลดังมีมนต์สะกดให้นักท่องเที่ยวหลงใหล ผู้ไปเทียวทะเลจึงมีความสุขไปกับสายลมเย็นๆที่พัดโบกโบย เสียงคลื่นกระทบฝั่งและประกายระยิบระยับยามท้องทะเลกระทบแสงแห่งตะวันฉาย  ไม่ว่าจะเป็นช่วงเช้าหรือเย็นบรรยากาศของท้องทะเลก็ยังคงสวยเสมอ  และไม่ว่าจะด้วยความรู้สึกใดที่มี การได้ไปทะเลคือการเติมเต็มความรู้สึกของชีวิตในช่วงนั้นให้เต็ม

      เพราะทะเลถือเป็นความงามที่มีลมหายใจ มีชีวิต มีช่วงจังหวะของการเจริญเติบโตอย่างไม่รู้จบสิ้น ที่สำคัญทะเลยังหล่อเลี้ยงวิถีชีวิตมนุษย์ทั้งใกล้ไกลอย่างไม่รู้จบสิ้น ซึ่งท้องทะเลดูจะเป็นผู้ให้แด่มนุษย์สม่ำเสมอเรื่อยมา แต่มนุษย์เองกลับใช้ช่วงเวลาเพียงสั้นๆหยิบฉวยโอกาสและความสุขที่ทะเลได้ยื่นให้อย่างฉาบฉวยโดยไม่รู้ค่า ความดิบของมนุษย์ได้บดบังกลิ่นไอที่อ่อนโยนของทะเลไปจนสิ้น บ่อยครั้งที่ทะเลมักหวนย้อนถามถึงสิทธิ์อันชอบธรรมที่พึงมีกลับคืนจากมนุษย์ ด้วยคำถามที่เงียบๆแต่อาจจะมิได้เพียงแค่ต้องการคำแก้ตัวของมนุษย์อย่างเดียวเท่านั้น จักมีมนุษย์สักกี่คนที่เข้าใจเสียงก้องจากท้องทะเลที่มาพร้อมกับความเหงาอันเป็นนิรันดร์