คือเราอยากจะขอคำปรึกษาจากหลายๆคน ก่อนอื่นชอแนะนำตัวก่อนนะ เราชื่อ กัน ตอนนี้เรียนด้วยทำงานด้วยตอนนี้อยู่ในตำแหน่งพนักงานฝึกหัด เรามีแฟนอยู่แล้วแต่นานๆทีจะเจอกันเพราะว่าเขาไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยมาก อาจจะเจออาทิตย์ละครั้งหรือสองครั้ง แต่เราก็เป็นกันแบบนี้มาเป็นปีแล้ว เรากับแฟนแยกกันอยู่และแน่นอนเราทำงานกันคนละที่
***เข้าเรื่องละนะ***
คือเรายังไม่รู้เรื่องงานมาก เจ้านายเราเลยให้เราเป็นคนไปส่งเอกสารในแผนกต่างๆเพื่อที่จะได้ทำความรู้จักและคุ้นเคยกับพี่ๆในแต่ละแผนก และหนึ่งในนั้นก็คือพี่เอ เขาเป็น RD ของบริษัท ซึ่งเราไม่เคยคุยกันเลย มีแต่เขาที่ดุเราเรื่องวางเอกสารผิดอยู่บ่อยๆ จนวันนึงเขาแอดบีทอคเรามา แต่เราก็รับนะเพราะไม่ได้คิดอะไร เขาชอบคุยทะลึ่งกับเรา ชอบชวนไปห้องอะไรประมานนี้ แต่เราไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าเขาพูดเล่น วันนึงเขาให้เราไปช่วยงานเขาที่หอที่หอ และให้เราไปเพื่อที่จะคุยเรื่องงาน เพราะงานที่เขากับเราประสานกันอยู่มันมีปัญหาจริงๆ แล้วดูท่าทางเขาเครียดมากเราก็เลยจำใจยอมไปตั้งแต่ 5 โมงเย็น กว่างานจะเสร็จก็ปาไป 4-5 ทุ่มกว่าๆ เขาเลยชวนเราดื่มเบียร์แก้เหนื่อย ทีแรกเราปฏิเสษเขาไปเพราะเราคออ่อนเรื่องเบียร์มาก แต่สุดท้ายเราก็กินเพราะความเกรงใจ เราดื่มกะพอเป็นพิธี แต่ไปๆมาเขากลับเป็นคนป้อนเราแบบยัดเอาๆ แล้วบอกเราว่าถ้าเมาก็นอนนี่ก็ได้ เดี๋ยวเขาจะเป็นคนนอนที่พื้นเอง เราจำได้ว่าเราขอเขานอนก่อนเพราะเราไม่ไหวแล้ว แล้วเราก็ขยับไปนอนหันหลังเข้าหากำแพงข้างในริมสุด นานแค่ไหนไม่รู้อยู่ๆเขามาเรียกเรา แต่เราไม่ขาน เขาเลยบอกเราว่า พี่ปิดไฟนะ เราก็ยังนอนเงียบเหมือนเดิม พอเวลาผ่านไปอยู่ๆก็เหมือนมีคนมากอดและไซ้ซแกคอเรา เราเริ่มรู้ตัวแล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราพยายามดิ้น และสบัดเขาออกไป แต่เขาก็ไม่ยอม เขาแรงเยอะมากหรือว่าเราไม่มีแรงก็ไม่รู้ เพราะความรู้สึกตอนนั้นคือ เรารู้สึกมึนมาก ตัวเราชาๆยังไงก็ไม่รู้ ไม่มีแรงเลย ยิ่งดิ้นมากเรารู้สึกยิ่งเหนื่อย คอแห้งจนเสียงแทบไม่มี เราได้แต่บอกเขาว่า พี่เออย่าทำอะไรหนูนะ หนูมีแฟนแล้ว หนูขอร้องนะคะ ตอนนั้นเราร้องกลัวทั้งเกลียดเขาจนเราร้องไห้ เขาเองก็รู้ แต่เขาพูดออกมาเบาๆว่า "พี่ขอโทษนะ" แล้วเขาก็ทำตามอำเภอใจ โดยไม่สนใจว่าเราจะพูดอะไร ร้องไห้มากแค่ไหนมันก็ไม่ช่วยให้เขาหยุดได้เลย พอเช้ามาเราต่างคนต่างไปทำงานปกติ วันแรกไม่ได้พูดจาอะไรกัน พอนานๆสักพักเขาก็กลับมาคุยกะเราเหมือนเดิม ดุเราเรื่องเอกสาร คุยเรื่องงาน เหมือนเราไม่เคยมีอดีตอะไรเลย เราไม่รู้ว่าเราควรจะทำยังไงดีเพราะเรารู้สึกเหมือนเป็นผู้หญิงที่ไม่มีค่า กินได้ฟรีๆง่ายๆ อีกใจนึงก็เกลียดเขามาก อยากจะร้องไห้ทุกครั้งที่ต้องเจอเขา และที่สำคัญเรารู้สึกผิดกับแฟนเรามาก เราควรบอกเขาดีไหม หรือเก็บเอาไว้ให้มันเป็นแค่อดีตที่เรารู้แค่คนเดียว เราสงสารแฟนเรามีเรื่องปิดบังเขาอยู่ เรารู้สึกว่าตัวเราสกปรกเพราะว่าเราปล่อยให้ผู้ชายคนอื่นมาย้ำยีแบบนี้ เราควรจะทำยังไงดีคะ เราอยากได้รับคำปรึกษา