เราเช่าหอพักอยู่กับเพื่อนค่ะ ทำงานคนละที่แต่อยู่ใกล้กัน

เพื่อนเราเครียดเรื่องงานมากมาก ช่วงแรกๆดีค่ะ มาช่วงหลังๆ กลับมาบ่นและร้องไห้บ่อยมาก
และก็ป่วยบ่อยมาก คือป่วยจริงๆ เราเห็นอยู่ เฉลี่ยแล้วลาป่วยเดือนละ 1 วันเลยค่ะ
ช่วงหลังยิ่งหนักเป็นไข้บ่อย แถมกลับมาจากที่ทำงานกินยาแก้ปวดเกือบทุกวัน
ลาสุดคือวันนี้ เมื่อวานเพื่อนก็กินยาพาราฯ ไปสองเม็ด กลางดึกก็ตื่นมาอ้วก เราลุกมาดูนะคะ
มันก็บอกว่ามันเป็นไมเกรน แต่ไม่ปวดหัวมานานแล้ว เพิ่งมามีอาการอีกตอนทำงานที่นี่ (เพื่อนเพิ่งมาทำได้ 11 เดือน)

ตื่นเช้ามาอาาบน้ำแต่งตัวจะไปทำงานกัน มันก็ดูปกติดี แต่พอกินข้าวเสร็จกำลังจะออกไป มันอ้วกอีกรอบ
แต่ก็ยืนยันว่าจะไปทำงานเพราะโดนเจ้านายติว่าลากทุกเดือน แต่คือที่เราเห็นคือเพื่อนเราป่วยจริงๆ
ทีนี้มันนั่งร้องไห้ บอกกับเราว่ามันอยากลาออกจังเลย แต่มันออกไม่ได้มันต้องใช้เงิน มันเป็นกำลังหลักของครอบครัว
เราเลยบอกให้มันลางาน เดี๋ยวเราโทรไปลาให้ มันก็ยอมลาแต่ไม่ยอมไปหาหมอ มันบอกเราว่าเพราะมันเครียดและเป็นอาการไมเกรน

แต่......เมื่อประมาณ 8.45 มันโทรมาหาเราร้องไห้ และบอกเราว่าให้เรากลับไปอยู่หอเป็นเพื่อนมันหน่อย
เราเป็นห่วงนะคะ แต่ก็คงไปเลยไม่ได้บอกแค่ว่าตอนเที่ยงจะรีบกลับไปหา  แล้วเราก็เข้าไปลางานครึ่งวัน
เราบอกหัวหน้าเราตรงๆเลยค่ะ ว่าเพื่อนป่วยเล่าให้นายฟัง นายเราบอกให้เคลียงานละรีบไปดูเพื่อนเลยเดี๋ยวเพื่อนคิดสั้นหรือทำร้ายตัวเอง
พอนายพูดแบบนี้เรายิ่งกังวลเลยค่ะ  นายบอกเพื่อนเรามีภาวะซึมเศร้าแล้วให้ลากไปหาหมอให้ได้

ตอนนี้เราทำตัวไม่ถูกอ่ะค่ะ ที่บ้านมันเราก็ไม่กล้าบอก มันมีปัญหาไม่เคยบอกแม่เลยค่ะ มันกลัวแม่เป็นห่วง เพราะมีกันสองคนแม่ลูก(พ่อเสียแล้ว)

เราควรทำไงดีคะ .......นี่เครียดตามไปด้วย