เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับแฟน เราอายุห่างกัน1รอบพอดี(แฟนผมกำลังจะขึ้นม.6) คบกันมาได้ปีกว่าเราอยู่กันคนละจังหวัดคุยกันทุกวันเป็นปกติไม่มีปัญหาอะไร มีทะเลาะบ้างเป็นเรื่องปกติ
จนมาเมื่อประมาณ10วันที่แล้วแม่ผมให้บวชผมก็บวชให้ท่าน แฟนผมเขาก็มีเข้าค่ายเรียนพิเศษอยู่หอในตลอด ส่วนผมต้องอยู่วัดก็ไม่ค่อยได้คุยกันมาก ด้วยสถานะภาพ มีถามบ้างตอบบ้างผ่านไลน์ เราคุยกันแล้วว่าจะไม่หาคนคุยใหม่เขาก็รับปาก
แฟนผมเขาก็บอกเขาเรียนหนัก เรียนตั้งแต่9โมงเช้าถึง4โมงเย็น พักแล้วก็เรียนต่อ 1ทุ่มถึง3ทุ่มครึ่งก็ไปติวต่อกับเพื่อน ช่วงแรก ๆ แฟนผมก็ตอบมาปกติแต่พักหลังเขาไม่ค่อยตอบเท่าไหร่ นาน ๆ ทักนาน ๆ ตอบ ผมก็เริ่มเอะใจเวลาถามก็บอกไปกับเพื่อนตลอด แต่ยังไม่ได้ถามตรงประเด็น จนผมรู้สึกแปลก ๆ เหมือนมีเซ้นส์อะไรบางอย่างผมเลยถามออกไปเขาก็ยอมรับว่ามีคนคุยจริง เพราะเหงา คุยกันแบบเพื่อนในกลุ่มใหญ่ ๆ ไม่มีอะไร แต่หลัง ๆ เขารู้สึกตัวว่าฝ่ายผู้ชายจะคิดเกินเลยกว่าเพื่อนจนคนในกลุ่มมองออก มีแซวบ้างแต่เขาก็ยังคุยต่อ ผมก็ถามว่าได้บอกไหมว่ามีแฟนแล้ว เขาก็ไม่ได้บอกเพราะผู้ชายไม่ได้ถาม จนถึงช่วงที่มันเลยจุดที่จะบอก เขาไม่อยากเสียคนคุยไป ผู้ชายเขาคุยสนุก แล้วพอจบค่ายก็จะแยกย้ายกันไปไม่มีอะไรแล้ว คุณคิดว่ามันจะจริงหรือครับ?
แต่แฟนผมก็ดีที่บอกตรงๆ แล้วเขาก็รู้สึกผิด แต่เขาบอกว่าเหงาไม่มีคนคุยด้วยผมไม่มีเวลาให้ปกติคุยกันทุกวัน
อยากรู้ว่าแล้วถ้าคุณเป็นผม หรืออยู่ในสถานะเดียวกับผมคุณจะรู้สึกอย่างไรครับ กับเหตุการณ์นี้ ยังไว้ใจอยู่ไหม? คบต่อไหม? แล้วถ้าคุณเป็นผู้ชายคนนั้นที่แฟนผมคุยด้วยคุณจะรู้สึกอย่างไรครับ
แค่อยากรู้
ขอบคุณครับ
ถามครับ คิดยังไงถ้าแฟนเรามีคนคุยแก้เหงาตอนเราไม่ว่าง
จนมาเมื่อประมาณ10วันที่แล้วแม่ผมให้บวชผมก็บวชให้ท่าน แฟนผมเขาก็มีเข้าค่ายเรียนพิเศษอยู่หอในตลอด ส่วนผมต้องอยู่วัดก็ไม่ค่อยได้คุยกันมาก ด้วยสถานะภาพ มีถามบ้างตอบบ้างผ่านไลน์ เราคุยกันแล้วว่าจะไม่หาคนคุยใหม่เขาก็รับปาก
แฟนผมเขาก็บอกเขาเรียนหนัก เรียนตั้งแต่9โมงเช้าถึง4โมงเย็น พักแล้วก็เรียนต่อ 1ทุ่มถึง3ทุ่มครึ่งก็ไปติวต่อกับเพื่อน ช่วงแรก ๆ แฟนผมก็ตอบมาปกติแต่พักหลังเขาไม่ค่อยตอบเท่าไหร่ นาน ๆ ทักนาน ๆ ตอบ ผมก็เริ่มเอะใจเวลาถามก็บอกไปกับเพื่อนตลอด แต่ยังไม่ได้ถามตรงประเด็น จนผมรู้สึกแปลก ๆ เหมือนมีเซ้นส์อะไรบางอย่างผมเลยถามออกไปเขาก็ยอมรับว่ามีคนคุยจริง เพราะเหงา คุยกันแบบเพื่อนในกลุ่มใหญ่ ๆ ไม่มีอะไร แต่หลัง ๆ เขารู้สึกตัวว่าฝ่ายผู้ชายจะคิดเกินเลยกว่าเพื่อนจนคนในกลุ่มมองออก มีแซวบ้างแต่เขาก็ยังคุยต่อ ผมก็ถามว่าได้บอกไหมว่ามีแฟนแล้ว เขาก็ไม่ได้บอกเพราะผู้ชายไม่ได้ถาม จนถึงช่วงที่มันเลยจุดที่จะบอก เขาไม่อยากเสียคนคุยไป ผู้ชายเขาคุยสนุก แล้วพอจบค่ายก็จะแยกย้ายกันไปไม่มีอะไรแล้ว คุณคิดว่ามันจะจริงหรือครับ?
แต่แฟนผมก็ดีที่บอกตรงๆ แล้วเขาก็รู้สึกผิด แต่เขาบอกว่าเหงาไม่มีคนคุยด้วยผมไม่มีเวลาให้ปกติคุยกันทุกวัน
อยากรู้ว่าแล้วถ้าคุณเป็นผม หรืออยู่ในสถานะเดียวกับผมคุณจะรู้สึกอย่างไรครับ กับเหตุการณ์นี้ ยังไว้ใจอยู่ไหม? คบต่อไหม? แล้วถ้าคุณเป็นผู้ชายคนนั้นที่แฟนผมคุยด้วยคุณจะรู้สึกอย่างไรครับ
แค่อยากรู้
ขอบคุณครับ