ตามหัวข้อเลยนะ ไอ่ความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียกนี้แหละ ไอ่ที่บอกว่าแค่ขำๆกันนี้แหละ ตัวดีเลย!!!
ตามเรื่องนะ จขกท.ตอนนั้นก็ยังเป็นเด็กมัธยมอยู่เลย ก็ตามนั้นวัยรุ่นก็เริ่มสนใจความรัก
เริ่มเรื่องเลยละกันเนาะ 👉 ตอนนั้นเป็นช่วงที่ขึ้น ม.ปลายใหม่ๆ ผมก็เริ่มมองสาว ทีนี้ก็ไปสะดุดตากับเธอคนนั้นนะแหละ สมมุติว่าเธอชื่อ ฟ้า☁️ ละกัน ผมเรียนอยู่ห้องสี่ เธอเรียนอยู่ห้องห้า ตอนเข้าแถวนี้แหละผมชอบที่สุดเลย เจอฟ้าทุกวัน โมเม้นแรกก็แอบชอบไปก่อน เพราะผมไม่กล้าออกตัว เหตุผลคือคนรู้จักผมเยอะแล้วถ้าจะจีบก็กลัวเพื่อนเธอที่รู้จักผมจะไม่สนับสนุนเพราะเวลาผมอยู่กับเพื่อนผมจะออกเกเรนิดนึง แต่นั้นมันก็แค่ภายนอก เวลาผ่านไปไม่นานผมรวบรวมความกล้าแอดเฟรนด์เฟสบุ๊คไป รับปุ๊ปทักปั๊ปเลย โอเค เธอก็ชอบผม5555 คุยเฟสไปได้ไม่นานเธอก็ถามว่า เรื่องของเราเธอจะเอาไง ผมก็เงียบสิครับ .... ผมก็ไม่ตอบคำถามนี้ ผมมีเหตุผลนะเพราะเธอดูไฮโซเดินห้างส่วนผมก็ขี้ยาข้างถนน ถ้าจะคบก็คงไม่นาน (ติดที่ผมไม่ได้บอกเธอ) ช่วงนั้นคุยเฟสกับโทรหากันแค่นั้น เบื้องต้นบอกเลยผมเป็นคนตรงๆรักบอกรักเกลียดบอกเกลียด ผมก็รู้สึกว่ามันความรู้สึกเราให้ความสำคัญกับเธอมากทุกวัน บอกฝันดีบอกรักทุกคืน ปล.ผมบอกฝ่ายเดียวนะครับ คุยไปจนแฟนเรารู้ก็เลยต้องเลิกคุย
เงียบครึ่งปี ผมก็นึกว่าเธอหมดความรู้สึกไปแล้ว ฟ้าทักไลน์มาบอกว่า คิดถึง ผมก็งง พิมไปแค่ ?? แฟนเราก็มาเห็นอีกก็ด่าฟ้า ผมก็ทำอะไรไม่ได้ ผญ.หวงของก็งี้แหละ ตอนนั้นผมประมาณ ม.5 ครับ รร.ผม ม.5 มีหน้าที่ดำเนินกิจกรรมทุกอย่าง เลยมีการติดต่อพูดคุยกับเพื่อนเยอะขึ้น ผมจะสนิทกับเพื่อนในห้องมากจนเพื่อนผญ.ห้องเดียวกับผมก็มาเล่าให้ฟังว่าฟ้าชอบโทรคุยกับเค้าจนถึงตี2 เค้าก็เล่าว่าฟ้าจะคุยเรื่องผมเป็นส่วนใหญ่ บางครั้งก็ร้องไห้เพราะยังรู้สึกกับผมอยู่ ผมก็บอกว่า ก็ยังอยากคุยนะแต่จะให้ทำไงฟ้าก็มีแฟนแล้ว เพื่อนผมให้ไอดีไลน์กลับมาผมก็ทักไป ฟ้าบอกว่า คุยในนี้นะแฟนฟ้ามีรหัสเฟสบุ๊ค ฟ้าก็มาๆหายๆ ผมก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรเพราะคนคุยของผมก็เยอะอยู่ ฟ้าบอกผมว่าแฟนฟ้ารู้แต่ฟ้ากันไม่ให้ยุ่งด้วยคำพูดที่ว่า ผมมาก่อน! ผมไม่รู้สึกอะไรหรอกครับเพราะผมไม่ได้ตั้งใจจะมาแย่ง ถ้าฟ้าจะเลิกก็แล้วแต่ฟ้าเลย ถือว่าเป็นปัญหาของเค้าสองคน เราสองคนคุยไปเรื่อยๆ
มาถึงตอนผมเรียน ม.6 จนเค้าเลิกกันจริงๆ แต่มันก็เรื่องของเวลาครับมันไม่เคยไหลคืน ผมมีแฟนตัดหน้าไปก่อน เราก็ไม่ได้สนใจ เราคุยกันไปอย่างปกติ เวลาฟ้าไปเที่ยวร้านเหล้ากับเพื่อน ผมก็ตามไปหาบ้างแต่ไม่ได้อยู่ด้วยทั้งคืนนะครับ เพราะผมติดเรียนพิเศษดึกๆตลอด ผมก็ได้แค่ส่งข้อความไปบอกว่าอย่ากลับดึกนะเป็นห่วงประมาณนี้ ฟ้าจะโทรตอนเช้าปลุกไป รร.ก็มีนะเพราะผมจะอ้อนเค้าว่านาฬิกาปลุกสู้คนโทรปลุกไม่ได้หรอก ฟ้าแพ้ทางครับ555 เราจะไลน์คุยกันตอนเย็นครับตอนฟ้าถึงบ้านแล้ว ถ้าผมจะไปไหนต่อก็ต้องถ่ายรูปส่งไป บางครั้งถ้าคิดถึงมากๆก็โทรไปหาบอกฝันดี ความจริงของความรู้สึกจะเปิดเผยก็ตอนทะเลาะกันนี้แหละครับ ว่ารักมั้ย ปกติไม่บอกหรอกครับต่างคนต่างไม่หวาน แฟนผมจับได้อยู่สองสามครั้งครับ เค้าก็ให้อภัย แต่คนนี้ก็แรงจริง มีช่วงนึงที่ทะเลาะกันหนักระหว่างเราสามคน แฟนผมเรียนใน ม.แล้ว ผมไปนอนหอแฟนสี่ห้าคืนเพราะต้องไปสอบ คืนนั้นเป็นคืนก่อนสอบฟ้าส่งข้อความมาบอกตั้งใจสอบประมาณนี่ แฟนจับได้ก็เป็นปัญหากัน ผมบอกว่าจะเคลียร์เอง ผมกลับมา รร.ก็โดนทั้งน้องรหัสฟ้าที่สนิทกับผมเพื่อนก็รุมด่า ฟ้าบอกว่าฟ้ารอไม่ไหวแล้วเราสองคนก็เงียบไปซักอาทิตย์ ผมพยายามจะลืมเรื่องราวทั้งหมด แต่จะลืมได้ไงละครับผมทักเพื่อนเกย์ของฟ้าที่เป็นเพื่อนผมว่าไปไหนมา ได้คำตอบมาว่าไปซื้อน้ำมา นี่ไงของเมีย! ผมก็เงียบหันไปมองทางฟ้าฟ้าก็หันหน้าหนีหลบสายตาผมไป หลังจากนั้นเราก็กลับมาคุยกันบ้างแต่ไม่บ่อยเหมือนก่อน
จนวันที่ถึงจุดจบสถานะบ้าๆนี่ครับ ผมรู้ว่าฟ้าคุยกับเพื่อนผช.ในห้องเดียวกับผม ฟ้าเคยบอกกับผมว่าแคร์ผมมากกว่าแฟนของฟ้าอีก และยังบอกผมว่าไม่คิดอะไรกับเพื่อนผม เราทะเลาะกันหนักกว่าเดิม ฟ้าพยายามให้ผมตัดใจ ผมก็ไม่ยอม ฟ้าพูดมาประโยคหนึ่งที่ทำให้ผมรู้ว่าผมควรพอ คือ "คนที่ทำให้เจ็บทำให้ร้องไห้มันสำคัญกว่าคนที่ทำให้ยิ้มนะ ไม่สงสารคนที่รอแกคนเดียว รักแกคนเดียว ทั้งที่แกมีอีกคนต้องดูแลหรอ" เราก็เงียบไปเพราะช่วงนั้นจบ ม.6 เลยไปหางานทำ ไม่คิดอะไรมาก จนมาถึงวันที่รับใบจบ แฟนเก่าฟ้ามาหาถ่ายรูปด้วยกัน แลกของกับเพื่อนผม ส่วนของผมหรอ555ฝากเพื่อนเอามาให้ ผมเรียกฟ้าให้มาถ่ายรูปด้วย พร้อมบอกฟ้าว่าผมขอโทษที่ทำให้เสียใจ ฟ้าบอกไม่เป็นไรไปละเพื่อนมอง แล้วก็เดินไป ผมกลับบ้านเปิดของที่เค้าให้ก็ทำน้ำตาไหลอีก เพราะมันคือสิ่งที่ย้ำว่าห้ามลืมกันนะ
จนมาช่วงก่อนวันสงกรานต์เราลาออกจากงานที่ทำไปกินเลี้ยงที่ร้านแถวบ้านฟ้า ผมโทรไปหาแล้วบอกว่าจะไปหาหน้าบ้านให้ออกมาหน่อย ผมก็ไปจริงๆ ผมกอด หอมแก้ม คงเป็นเพราะเมามั้ง คุยกันได้ซักพักผมก็ออกมา ผมก็เห็นนะว่าฟ้าคุยกับเพื่อนผมในไลน์ดูสนิทกัน อีกอย่างเรื่องก็เข้าหูมาตลอดว่าไปไหนมาไหนด้วยกัน ผมเลยถามไปทั้งหมดเป็นเรื่องจริงครับ ผมก็เสียใจ บอกกับเค้าว่า กูไม่เหมือนมันนิ! แล้วก็ออกมา กลับไปร้านก็หนักกว่าเดิม เราทักแชทฟ้าไปว่าเดี๋ยวไปหาอีกทีนะ อย่าเพิ่งนอน ฟ้าก็บอกว่าโอเค ผมไปหาฟ้าแม่ฟ้าก็ออกมาบอกให้ผมกลับเพราะผมเมามาก
ผ่านไปช่วงหลังสงกรานต์เราทักไปอีกบอกขอโทษอีกที ฟ้าก็ตอบกลับมาว่า เค้าเลือก ต. ว่ะ แม่เค้าก็ไม่ชอบแก เค้าไม่รักแกแล้ว ให้มันจบไปเถอะ
ผมก็นิ่งพูดไม่ออกครับ เงียบไป และวันนั้นคือวันที่เราคุยกันครั้งสุดท้าย
จนถึงวันนี้ผมก็คิดถึงฟ้าอยู่เสมอ...ผมอยากขอโทษที่ทำให้เราจบด้วยการไม่เกลียดกันไม่ได้ ผมยังคงถามว่าเธอสบายดีมั้ยผ่านกับเพื่อนของผม
• กูขอโทษที่หล่อไม่เท่าทัน กูขอโทษที่ไม่เลือก กูขอโทษที่ทำให้เสียใจในวันที่มันทำให้ยิ้ม ขอบคุณที่หลอกกู •
กูแพ้กูต้องดูแลตัวเองสินะ 🖕
สถานะที่ไม่มีชื่อเรียก!? #ใครรู้สึกมากกว่าคนนั้นแพ้สินะ 🖕
ตามเรื่องนะ จขกท.ตอนนั้นก็ยังเป็นเด็กมัธยมอยู่เลย ก็ตามนั้นวัยรุ่นก็เริ่มสนใจความรัก
เริ่มเรื่องเลยละกันเนาะ 👉 ตอนนั้นเป็นช่วงที่ขึ้น ม.ปลายใหม่ๆ ผมก็เริ่มมองสาว ทีนี้ก็ไปสะดุดตากับเธอคนนั้นนะแหละ สมมุติว่าเธอชื่อ ฟ้า☁️ ละกัน ผมเรียนอยู่ห้องสี่ เธอเรียนอยู่ห้องห้า ตอนเข้าแถวนี้แหละผมชอบที่สุดเลย เจอฟ้าทุกวัน โมเม้นแรกก็แอบชอบไปก่อน เพราะผมไม่กล้าออกตัว เหตุผลคือคนรู้จักผมเยอะแล้วถ้าจะจีบก็กลัวเพื่อนเธอที่รู้จักผมจะไม่สนับสนุนเพราะเวลาผมอยู่กับเพื่อนผมจะออกเกเรนิดนึง แต่นั้นมันก็แค่ภายนอก เวลาผ่านไปไม่นานผมรวบรวมความกล้าแอดเฟรนด์เฟสบุ๊คไป รับปุ๊ปทักปั๊ปเลย โอเค เธอก็ชอบผม5555 คุยเฟสไปได้ไม่นานเธอก็ถามว่า เรื่องของเราเธอจะเอาไง ผมก็เงียบสิครับ .... ผมก็ไม่ตอบคำถามนี้ ผมมีเหตุผลนะเพราะเธอดูไฮโซเดินห้างส่วนผมก็ขี้ยาข้างถนน ถ้าจะคบก็คงไม่นาน (ติดที่ผมไม่ได้บอกเธอ) ช่วงนั้นคุยเฟสกับโทรหากันแค่นั้น เบื้องต้นบอกเลยผมเป็นคนตรงๆรักบอกรักเกลียดบอกเกลียด ผมก็รู้สึกว่ามันความรู้สึกเราให้ความสำคัญกับเธอมากทุกวัน บอกฝันดีบอกรักทุกคืน ปล.ผมบอกฝ่ายเดียวนะครับ คุยไปจนแฟนเรารู้ก็เลยต้องเลิกคุย
เงียบครึ่งปี ผมก็นึกว่าเธอหมดความรู้สึกไปแล้ว ฟ้าทักไลน์มาบอกว่า คิดถึง ผมก็งง พิมไปแค่ ?? แฟนเราก็มาเห็นอีกก็ด่าฟ้า ผมก็ทำอะไรไม่ได้ ผญ.หวงของก็งี้แหละ ตอนนั้นผมประมาณ ม.5 ครับ รร.ผม ม.5 มีหน้าที่ดำเนินกิจกรรมทุกอย่าง เลยมีการติดต่อพูดคุยกับเพื่อนเยอะขึ้น ผมจะสนิทกับเพื่อนในห้องมากจนเพื่อนผญ.ห้องเดียวกับผมก็มาเล่าให้ฟังว่าฟ้าชอบโทรคุยกับเค้าจนถึงตี2 เค้าก็เล่าว่าฟ้าจะคุยเรื่องผมเป็นส่วนใหญ่ บางครั้งก็ร้องไห้เพราะยังรู้สึกกับผมอยู่ ผมก็บอกว่า ก็ยังอยากคุยนะแต่จะให้ทำไงฟ้าก็มีแฟนแล้ว เพื่อนผมให้ไอดีไลน์กลับมาผมก็ทักไป ฟ้าบอกว่า คุยในนี้นะแฟนฟ้ามีรหัสเฟสบุ๊ค ฟ้าก็มาๆหายๆ ผมก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรเพราะคนคุยของผมก็เยอะอยู่ ฟ้าบอกผมว่าแฟนฟ้ารู้แต่ฟ้ากันไม่ให้ยุ่งด้วยคำพูดที่ว่า ผมมาก่อน! ผมไม่รู้สึกอะไรหรอกครับเพราะผมไม่ได้ตั้งใจจะมาแย่ง ถ้าฟ้าจะเลิกก็แล้วแต่ฟ้าเลย ถือว่าเป็นปัญหาของเค้าสองคน เราสองคนคุยไปเรื่อยๆ
มาถึงตอนผมเรียน ม.6 จนเค้าเลิกกันจริงๆ แต่มันก็เรื่องของเวลาครับมันไม่เคยไหลคืน ผมมีแฟนตัดหน้าไปก่อน เราก็ไม่ได้สนใจ เราคุยกันไปอย่างปกติ เวลาฟ้าไปเที่ยวร้านเหล้ากับเพื่อน ผมก็ตามไปหาบ้างแต่ไม่ได้อยู่ด้วยทั้งคืนนะครับ เพราะผมติดเรียนพิเศษดึกๆตลอด ผมก็ได้แค่ส่งข้อความไปบอกว่าอย่ากลับดึกนะเป็นห่วงประมาณนี้ ฟ้าจะโทรตอนเช้าปลุกไป รร.ก็มีนะเพราะผมจะอ้อนเค้าว่านาฬิกาปลุกสู้คนโทรปลุกไม่ได้หรอก ฟ้าแพ้ทางครับ555 เราจะไลน์คุยกันตอนเย็นครับตอนฟ้าถึงบ้านแล้ว ถ้าผมจะไปไหนต่อก็ต้องถ่ายรูปส่งไป บางครั้งถ้าคิดถึงมากๆก็โทรไปหาบอกฝันดี ความจริงของความรู้สึกจะเปิดเผยก็ตอนทะเลาะกันนี้แหละครับ ว่ารักมั้ย ปกติไม่บอกหรอกครับต่างคนต่างไม่หวาน แฟนผมจับได้อยู่สองสามครั้งครับ เค้าก็ให้อภัย แต่คนนี้ก็แรงจริง มีช่วงนึงที่ทะเลาะกันหนักระหว่างเราสามคน แฟนผมเรียนใน ม.แล้ว ผมไปนอนหอแฟนสี่ห้าคืนเพราะต้องไปสอบ คืนนั้นเป็นคืนก่อนสอบฟ้าส่งข้อความมาบอกตั้งใจสอบประมาณนี่ แฟนจับได้ก็เป็นปัญหากัน ผมบอกว่าจะเคลียร์เอง ผมกลับมา รร.ก็โดนทั้งน้องรหัสฟ้าที่สนิทกับผมเพื่อนก็รุมด่า ฟ้าบอกว่าฟ้ารอไม่ไหวแล้วเราสองคนก็เงียบไปซักอาทิตย์ ผมพยายามจะลืมเรื่องราวทั้งหมด แต่จะลืมได้ไงละครับผมทักเพื่อนเกย์ของฟ้าที่เป็นเพื่อนผมว่าไปไหนมา ได้คำตอบมาว่าไปซื้อน้ำมา นี่ไงของเมีย! ผมก็เงียบหันไปมองทางฟ้าฟ้าก็หันหน้าหนีหลบสายตาผมไป หลังจากนั้นเราก็กลับมาคุยกันบ้างแต่ไม่บ่อยเหมือนก่อน
จนวันที่ถึงจุดจบสถานะบ้าๆนี่ครับ ผมรู้ว่าฟ้าคุยกับเพื่อนผช.ในห้องเดียวกับผม ฟ้าเคยบอกกับผมว่าแคร์ผมมากกว่าแฟนของฟ้าอีก และยังบอกผมว่าไม่คิดอะไรกับเพื่อนผม เราทะเลาะกันหนักกว่าเดิม ฟ้าพยายามให้ผมตัดใจ ผมก็ไม่ยอม ฟ้าพูดมาประโยคหนึ่งที่ทำให้ผมรู้ว่าผมควรพอ คือ "คนที่ทำให้เจ็บทำให้ร้องไห้มันสำคัญกว่าคนที่ทำให้ยิ้มนะ ไม่สงสารคนที่รอแกคนเดียว รักแกคนเดียว ทั้งที่แกมีอีกคนต้องดูแลหรอ" เราก็เงียบไปเพราะช่วงนั้นจบ ม.6 เลยไปหางานทำ ไม่คิดอะไรมาก จนมาถึงวันที่รับใบจบ แฟนเก่าฟ้ามาหาถ่ายรูปด้วยกัน แลกของกับเพื่อนผม ส่วนของผมหรอ555ฝากเพื่อนเอามาให้ ผมเรียกฟ้าให้มาถ่ายรูปด้วย พร้อมบอกฟ้าว่าผมขอโทษที่ทำให้เสียใจ ฟ้าบอกไม่เป็นไรไปละเพื่อนมอง แล้วก็เดินไป ผมกลับบ้านเปิดของที่เค้าให้ก็ทำน้ำตาไหลอีก เพราะมันคือสิ่งที่ย้ำว่าห้ามลืมกันนะ
จนมาช่วงก่อนวันสงกรานต์เราลาออกจากงานที่ทำไปกินเลี้ยงที่ร้านแถวบ้านฟ้า ผมโทรไปหาแล้วบอกว่าจะไปหาหน้าบ้านให้ออกมาหน่อย ผมก็ไปจริงๆ ผมกอด หอมแก้ม คงเป็นเพราะเมามั้ง คุยกันได้ซักพักผมก็ออกมา ผมก็เห็นนะว่าฟ้าคุยกับเพื่อนผมในไลน์ดูสนิทกัน อีกอย่างเรื่องก็เข้าหูมาตลอดว่าไปไหนมาไหนด้วยกัน ผมเลยถามไปทั้งหมดเป็นเรื่องจริงครับ ผมก็เสียใจ บอกกับเค้าว่า กูไม่เหมือนมันนิ! แล้วก็ออกมา กลับไปร้านก็หนักกว่าเดิม เราทักแชทฟ้าไปว่าเดี๋ยวไปหาอีกทีนะ อย่าเพิ่งนอน ฟ้าก็บอกว่าโอเค ผมไปหาฟ้าแม่ฟ้าก็ออกมาบอกให้ผมกลับเพราะผมเมามาก
ผ่านไปช่วงหลังสงกรานต์เราทักไปอีกบอกขอโทษอีกที ฟ้าก็ตอบกลับมาว่า เค้าเลือก ต. ว่ะ แม่เค้าก็ไม่ชอบแก เค้าไม่รักแกแล้ว ให้มันจบไปเถอะ
ผมก็นิ่งพูดไม่ออกครับ เงียบไป และวันนั้นคือวันที่เราคุยกันครั้งสุดท้าย
จนถึงวันนี้ผมก็คิดถึงฟ้าอยู่เสมอ...ผมอยากขอโทษที่ทำให้เราจบด้วยการไม่เกลียดกันไม่ได้ ผมยังคงถามว่าเธอสบายดีมั้ยผ่านกับเพื่อนของผม
• กูขอโทษที่หล่อไม่เท่าทัน กูขอโทษที่ไม่เลือก กูขอโทษที่ทำให้เสียใจในวันที่มันทำให้ยิ้ม ขอบคุณที่หลอกกู •
กูแพ้กูต้องดูแลตัวเองสินะ 🖕