สำหรับซีรี่ย์มิติรักผ่านเลนส์ ผลงานดีมากครับ และขอขอบคุณมากครับ สำหรับเรื่องสุดท้าย รุ้งสีเทา ทีทีมงาน คนเขียนบทและผู้กำกับได้เข้าใจความรู้สึก เข้าใจหัวอกของคนที่เป็นเพศที่สามได้เป็นอย่างดี  ไม่เขียนบทที่ดูถูกคนที่เป็นเพศที่สามเลย บางตอนก็ได้สอดแทรกแง่คิดได้เป็นอย่างดี สำหรับตอนจบของทั้งคู่จะสมหวังหรือไม่ เข้าใจครับว่าคนเชียนบทหรือผู้กำกับคงคิดและไตร่ตรองอย่างดีแล้วก่อนที่จะเสนอให้ผู้ชมได้ดู (แต่สำหรับผมนะครับ ตอนจบวันเสาร์ไม่ว่าจะสมหวังหรือไม่สมหวัง ก็น่าจะให้ความรู้สึก ได้คนละแบบ)  ขอเป็นกำลังใจให้ทางค่ายได้ผลิตผลงานดี ๆ แบบนี้ออกมาสู่สายตาผู้ชมอีกครับ
- สำหรับบท ผมว่าดีมากครับ เป็นธรรมชาติจริง ตรงกับชีวิตของเพศที่สามจริง ๆ ไม่ได่เว่อร์เลย บางคนรู้ตัว บางคนไม่รู้ตัวว่าตัวเองเป็น
- นักแสดงก็ถ่ายทอดเรื่องราวออกมาดีมาก ๆ สมจริงดีมาก ถ่ายทอดอารมณ์ ความรู้สึกนึกคิดได้ดีมาก ๆ (ขนาดเป็นนักแสดงหน้าใหม่ ประสบการณ์ยังไม่สูง แต่ก็ทำผลงานออกมาได้โดนใจมาก ๆ)  ทั้งสุข เศร้า ฟิน จิกหมอน  ถ่ายทอดอารมณ์ออกมาดีมาก ๆ
- เรื่องส่วนประกอบด้านอื่น ผมไม่ค่อยรู่เรื่องมากนัก แต่ก็ยอมรับว่าดีมากครับ โลเกชั่นดี ภาพดี สวยมากครับ
- ผู้กำกับ ขนาดมือใหม่ ยังทำได้ดีขนาดนี้ สุดยอดมากครับ
- สำหรับทีมงานแอดมินทาง facebook  ขอบคุณมากครับ ที่คุณรับฟังความคิดเห็นของผู้ชม ทั้งติและชม  และขอขอบคุณสำหรับรูปภาพต่าง ๆ ที่คอยนำมาลงอยู่ตลอดเวลา (สำหรับภาพไหนที่อยากได้ ส่งข้อมความไปขอ แอดมินก็จัดให้ทันที ขอบคุณมากครับ
  
สำหรับฉากต่าง ๆ ที่ผมชอบก็มีหลายฉากครับ
- ฉากที่พอร์ชคุย กับอาจารย์ เรื่องเพศทางเลือก ฉากนี้เราว่าให้ความรู้ศึกระหว่างคนที่เป็นอาจารย์กับลูกศิษย์ได้ดีมาก
- ฉากที่ทำท่าทางระหว่างมนุษย์กระจก
- ฉากที่พาไป 3 วัด คือดีมาก ได้รู้เรื่องเกี่ยวกับประวัติศ่าสตร์ด้วย ว่าบ้านเมืองเรามีความเป็นมาอย่างไร ถ้าใครสนใจสามารถไปค้นคว้าต่อได่เลย
- ฉากที่เหนือเมา แล้วพอร์ชได้สารภาพรัก เราว่าฉากนี้คำพูดโดนใจคนที่เป็นเพศที่ 3 มาก "ม-รู้เปล่าวะ สิ่งที่ก- อยากทำที่สุดคืออะไร ก-อ่ะอยากไปเที่ยวกับม- 2 คน อยากไปที่ไกล ๆ ที่ไม่มีใครรู้จักเราสองคน เดินจับมือกันได้ กอดคอกันได้ โดยไม่ต้องแคร์สายตาใคร เมื่อไหร่ก-จะทำอย่างนั้นได้สักทีวะ ม-เคยรักก-มั่งเปล่าวะ"
- ฉากที่เหนือได้แสดงความรู้สึกต่าง ๆ ออกมาหลังจากที่พอร์ชโดนทำร้าย  คือรู้เลยว่าเพื่อนคนนี้คือเพื่อนตายแน่นอน
- ฉากที่พอร์ชคุยกับไอซ์เรื่องเกลียดตัวเอง แสดงให้รู้ว่าเพื่อนคนนี้คือเพื่อนแท้เลย เข้าใจความรู้สึกของเพื่อนได้ดีมาก คอยให้คำปรึกษาแกเพื่อนได้ต่าง ๆนานา
- ฉากคำพูดของพอร์ชบนรถไฟ หลังจากที่ทั้งคู่ได้เปิดเผยความในใจต่อกันแล้ว คือดีมาก ๆ  บอกถึงอารมณ์ ความอ่อนไหวในตัวเองได้ดีมาก ๆ
- ฉากต่อยมวยที่เหนือได้สารภาพรักพอร์ช จนไปถึงฉากที่นอนดูดาวด้วยกัน คือดีมาก ๆ (2 ฉากนี้ต่อเนื่องกัน คือดีมาก ฟินเลย)
- ฉากจรวดกระดาษ คือดีมาก ๆ ฉากนี้ก็ฟินอีกฉาก แทนที่ทั้งคู่จะส่งไลน์คุยกันก็ได้ แต่เลือกที่จะคุยแบบส่งจรวดกระดาษแทน
- ฉากที่เหนือได้คุยความในใจกับแม่เกี่ยวกับตัวตนของตัวเอง ว่ารักผู้หญิงไม่ได้แล้ว  ผมว่าฉากนี้ดีงามมากที่สุด กินใจที่สุด (ดูแล้วน้ำตาไหลออกมาเลยโดยไม่รู้ตัว) ทำให้รู้เลยว่าแม่คือคนที่เข้าใจลูกมากที่สุด เข้าใจลูกดีที่สุด รับได้ทุกอย่าง ไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไร เป็นแบบไหน (แล้วแบบนี้เคยเจอกับตัวเองมาแล้ว ยิ่งรู้สึกดีเลยว่าความรู้สึกแบบนี้มันยิ่งใหญ่ขนาดไหน คนอื่นเป็นร้อยเป็นพัน ไม่เข้าใจเราก็ช่างหัวมันเถอะ แค่คนในครอบครัวที่เลี้ยงดูเรามา เข้าใจความรู้สึกแบบเรา แค่นี้ก็พอใจแล้ว)
- ฉากที่เหนือได้คุยกับพ่อแล้วพ่อได้บอกว่า ไม่เคยหวังให้ลูกทำในสิ่งที่ฝืนใจและเป็นทุกข์  ทำให้รู้สึกเลยว่าครอบครัวนี่ยิ่งใหญ่มากจริง ๆ ใครไม่เข้าใจเราไม่เป็นไร ขอแค่คนในครอบครัวเข้าใจในตัวเราก็พอแล้ว
ยังมีอีกหลายฉากที่ดี ๆ แต่ที่ยกตัวอย่างมาคือผมชอบมากจรอง ๆ สุดยอดมากเลย สำหรับบทละครเรื่องนี้
ขอยกย่องให้เลยครับว่าเรื่องนี้คือละครที่ดีทึ้สุดเรื่องนึง แทบจะไม่มีข้อเสียอะไรเลย ให้ความรู้สุกหลากอารมณ์มาก ๆ โดยเฉพาะเรื่องความรัก และครอบครัว ให้คะแนนได้เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์เลยครับ