คือต้องบอกก่อนเลยว่าผมทำงานอยู่ที่แห่งนึง
รุ่นพี่ที่ทำงานมาก่อนผมสัก1-2 ปี(ตอนผมเข้าไป) ณ ตอนนี้ก็เข้าปีที่3 เเต่พอเข้าช่วงต้นปีนี้แหละ เศรษกิจเเย่มาก มากจนกระทั้งพนักงานหลายตำแหน่งหลายแผนก ต้องลาออกกันไปเยอะ แผนกที่ผมทำอยู่มีคนประมาณ20-30 คนได้เเต่เพราะช่วงหลังมาโดนไล่ออก โอทีรัวๆ จนหลายคนรับไม่ได้อยู่ก็ยากขึ้น แถมยังมีการติดตั้งกล่องวงจรปิดหลายที่มากๆ กระทั่งที่ที่ผมนั่งทำงานยังมีกล้องตัว เบ้อเริ่ม ติดอยู่ต่อหน้าต่อตา เข้าเรื่องเลยคือ พี่คนดังกล่าวไม่มาทำงาน2-3วันติด วันเเรกโทรมาบอก วันต่อมาเป็นวัน อาทิตย์และชดเชยวันเเรงงานซึ่งก็ถือเป็นปกติเเต่พอหลังจากนั้น ปรากฎว่าเขาหายเงียบเลย หัวหน้าโทรไปก็ไม่รับ...มารู้เรืองตอนเย็นว่าเป็น หนี้เขาเยอะ ซึ้งพอตกเย็นวันนั้นพี่เขาก็โทรมาหาผม พูดประมาณว่าให้ตัวเองมีเหตุผลที่ระบุไม่ชัดเจน เพื่อจะบอกผมว่า ''...พี่จะไม่มาทำงานเเล้วนะในกล่องใส่ปากกามีกุญแจล็อกเกอร์พี่อยู่..'' แล้วก็สัพเพเหระ พอสรุปออกว่าคร้าวๆว่า เขาอยากให้เก็บรูปภาพลูกเขาไว้ ส่วนเอกสาร เบอร์ทงเบอร์โทรให้ขยัมทิ้งซะเขากลัวว่าหัวหน้าจะขนทิ้งขยะซะหมด ให้ผมเก็บรูปลูกเข้าไว้ห้ามทิ้ง เเล้วก็บอกอีกว่า '' พี่ไว้ใจเเก พี่โทรบอกเเกเเค่คนเดวนะ(เขาไม่ได้พูดถึงหนี้ให้ผมฟัง แแต่หัวหน้าเล่าให้ฟัง) อย่าไปบอกใครนะถึงแกจะลาออกไปก็ไม่ต้องพูดถึงเหมือนกับว่าพี่ไม่เคยติดต่อเเก (ถึงท่อนนี้ผมเริ่มเข้าใจว่า เพราะกลัวโดนเจ้าหนี้ตามรึป่าว) ใจนึงก็สงสารเขา ใจนึงก็ส่งสารเจ้าหนี้ ซึ่งเจ้าหนี้คือใคร ผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน เขาให้ผมเก็บรูปลูกเข้าไว้...ห้ามทิ้ง ลาออกก็ห้ามทิ้งพี่เสียดายปนๆกะ สงสารด้วยละมั้ง ถึงจะจบท้ายด้วยโชคดี เเต่เขาก็บอกอยู่ว่าถ้ามีโอกาสจะไปเคลียร์ค่าหนี้ก็เถอะก็คงไม่มาหรอก
ปอลิง พน.ผมก็ต้องไปเปิดล็อกเกอร์ทำตามที่เขาบอก ..โดย!!ไม่ให้ใครเห็นแล้วก็ล็อกคืนทำแค่ที่เขาสั่ง
ปอปอลิง และก็ห้ามบอกใครไม่ว่าจะใคร เพื่อเห็นเเก่ทุกฝ่าย ;;___;;
รุ่นพี่ที่ทำงานลาออกแล้วโทรมาบอกว่าให้เก็บของให้
รุ่นพี่ที่ทำงานมาก่อนผมสัก1-2 ปี(ตอนผมเข้าไป) ณ ตอนนี้ก็เข้าปีที่3 เเต่พอเข้าช่วงต้นปีนี้แหละ เศรษกิจเเย่มาก มากจนกระทั้งพนักงานหลายตำแหน่งหลายแผนก ต้องลาออกกันไปเยอะ แผนกที่ผมทำอยู่มีคนประมาณ20-30 คนได้เเต่เพราะช่วงหลังมาโดนไล่ออก โอทีรัวๆ จนหลายคนรับไม่ได้อยู่ก็ยากขึ้น แถมยังมีการติดตั้งกล่องวงจรปิดหลายที่มากๆ กระทั่งที่ที่ผมนั่งทำงานยังมีกล้องตัว เบ้อเริ่ม ติดอยู่ต่อหน้าต่อตา เข้าเรื่องเลยคือ พี่คนดังกล่าวไม่มาทำงาน2-3วันติด วันเเรกโทรมาบอก วันต่อมาเป็นวัน อาทิตย์และชดเชยวันเเรงงานซึ่งก็ถือเป็นปกติเเต่พอหลังจากนั้น ปรากฎว่าเขาหายเงียบเลย หัวหน้าโทรไปก็ไม่รับ...มารู้เรืองตอนเย็นว่าเป็น หนี้เขาเยอะ ซึ้งพอตกเย็นวันนั้นพี่เขาก็โทรมาหาผม พูดประมาณว่าให้ตัวเองมีเหตุผลที่ระบุไม่ชัดเจน เพื่อจะบอกผมว่า ''...พี่จะไม่มาทำงานเเล้วนะในกล่องใส่ปากกามีกุญแจล็อกเกอร์พี่อยู่..'' แล้วก็สัพเพเหระ พอสรุปออกว่าคร้าวๆว่า เขาอยากให้เก็บรูปภาพลูกเขาไว้ ส่วนเอกสาร เบอร์ทงเบอร์โทรให้ขยัมทิ้งซะเขากลัวว่าหัวหน้าจะขนทิ้งขยะซะหมด ให้ผมเก็บรูปลูกเข้าไว้ห้ามทิ้ง เเล้วก็บอกอีกว่า '' พี่ไว้ใจเเก พี่โทรบอกเเกเเค่คนเดวนะ(เขาไม่ได้พูดถึงหนี้ให้ผมฟัง แแต่หัวหน้าเล่าให้ฟัง) อย่าไปบอกใครนะถึงแกจะลาออกไปก็ไม่ต้องพูดถึงเหมือนกับว่าพี่ไม่เคยติดต่อเเก (ถึงท่อนนี้ผมเริ่มเข้าใจว่า เพราะกลัวโดนเจ้าหนี้ตามรึป่าว) ใจนึงก็สงสารเขา ใจนึงก็ส่งสารเจ้าหนี้ ซึ่งเจ้าหนี้คือใคร ผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน เขาให้ผมเก็บรูปลูกเข้าไว้...ห้ามทิ้ง ลาออกก็ห้ามทิ้งพี่เสียดายปนๆกะ สงสารด้วยละมั้ง ถึงจะจบท้ายด้วยโชคดี เเต่เขาก็บอกอยู่ว่าถ้ามีโอกาสจะไปเคลียร์ค่าหนี้ก็เถอะก็คงไม่มาหรอก
ปอลิง พน.ผมก็ต้องไปเปิดล็อกเกอร์ทำตามที่เขาบอก ..โดย!!ไม่ให้ใครเห็นแล้วก็ล็อกคืนทำแค่ที่เขาสั่ง
ปอปอลิง และก็ห้ามบอกใครไม่ว่าจะใคร เพื่อเห็นเเก่ทุกฝ่าย ;;___;;