เรามาแชร์ประสบการณ์ความรักอันหวานช่ำจนมาถึงจุดจบแบบเจ็บ ๆ ค่ะ
สวัสดีนะคะ.
วันนี้เรามาขอระบายความรู้สึกหน่อยค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่า._
เรามีแฟนคนหนึ่ง คบกันมา 3 ปีกว่าแร้วค่ะ เราสองคนคบกันตั้งแต่ตอนยังเด็ก ๆ เดียงสาอยู่เรย
ความรักของเราเดินไปได้สวยค่ะ * อวยกันนิดนึงงงงงงงง. *
ตลอดเวลาที่คบกันแฟนเราเป็นคนดีมากเรยนะคะ. ให้เกียรติเราตลอด
ดูแลเราอย่าดี ทำหน้าที่เป็นทั้ง เพื่อน พี่ น้อง แฟน พ่อ แม่ และก็แฟนคนหล่อค่ะ > นางชอบว่านางหล่อ <
• เขาพาเราไปเที่ยว
• เขาพาเรากิน
• เขาพาเรารับผิดชอบมากขึ้นค่ะ
• เขาพาไปเรียนทุกวัน
• เขาพาไปนั่งเร่นจนกว่าเราจะสบายใจ
• เขาทำงานช่วยเราทุกอย่างค่ะ ไม่ว่าจะเรื่องเรียน เรื่องครอบครัว
• เขาเป็นคนเกือบหล่อ >ในสายตาเรานะ< แต่ตลอดเวลาที่คบกับเราเขามีแค่เราคนเดียวค่ะ
• เขาคอยดุเวลาที่เราทำผิด
• เขาคอยคิดหาวิธีแก้ปัญหาต่าง ๆ มากมายค่ะ
• เขาทำหลาย ๆ อย่างมากมายค่ะ เอาไว้เท่านี้ก่อน 55555
เรารักเขามากค่ะ รักมากจริง ๆ และเขาก็ทำเหมือนว่ารักเรามากเหมือนกันนะคะ.
                  จนมาถึงวันที่พีคสุด ชีวิตเปลี่ยน
ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมค่ะ. แน่นอนว่าเราสองคนไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ได้ใกล้ชิดกันแบบเมื่อก่อน.
เราย้ายมาเรียนมาทำงานที่กรุงเทพค่ะ เราเป็นเด็ก ตจว. หรือบ้านนอกค่ะ จริง ๆ
ก่อนที่จะมาเราก็คุยกันรู้เรื่องนะคะ เราสองคนอาจจะมีเวลาไม่ตรงกัน หรืออาจไม่ได้คุยกันแบบเมื่อก่อนนะ.
จากที่คอลหากันทุกวันก็ไม่ค่อยมีค่ะ ระยะทาง กับช่องว่างระหว่างหัวใจ นี่สำคัญนะคะ.
เราสองคนห่างออกจากหัวใจของกันเรื่อย ๆ แต่เดือนแรกทุกอย่างโอเครมากค่ะถึงจะไม่โอเครแบบเมื่อก่อนก็เถอะ
เดือนแรกที่เรามา แฟนเราเทคแคร์ดีทุกอย่างค่ะ โทรหา คอยถามว่าเป็นไงบ้าง เป็นกำลังใจชั้นเยี่ยมเรย
ทุก ๆ วัน เวลาที่เราคุยกันจะตรงกันเสมอค่ะ แต่มาอยู่นี่ก็อาจจะช้ากว่าปกตินิดนึง
ถึงเวลากินข้าวเช้า เที่ยง หรือเย็น เเฟนเราก็จะโทรหาค่ะ โทรมาบอกไปกินข้าวไปอาบน้ำตลอดทุกวัน
เราทำแบบนี้อยู่ประจำสามปีกว่าค่ะ.
จนมาถึงวันที่ 1 เมษาค่ะ แฟนเราย้ายไปอยู่หอกับเพื่อน ๆ
แน่นอนค่ะว่าเวลาว่างจากที่ไม่มีอยู่แร้วยิ่งไม่มีเรย อันนี้เราพอเข้าใจ
จากที่เราเคยบอกอะไรเค้าฟังหมดตอนนี้เปลี่ยนไปเป็นคนละคนค่ะ
จากที่อารมณ์ร้อนตอนนี้ร้อนคูนสอง จากที่เป็นบอกง่าย ๆ ตอนนี้บอกไม่ฟังค่ะ
เอาเป็นว่าจากที่เคยแปลกอยู่แร้วนี่แปลกไปจากเดิมอ่าค่ะ ตอนนี้อย่สงกับยักษ์เรย 55555
ส่วนเรา. เป็นคนที่ขี้อ้อนค่ะ งอแงกับแฟนตลอดค่อนข้างเอาแต่ใจนิดนึง.
จนบางทีแฟนเราอาจจะรำคาญค่ะ ช่ายค่ะเขารำคาญ
- เราสองคนห่างออกจากกันเรื่อย ๆ ค่ะ เรื่อย ๆ จนเราไม่ได้คุยกันเรย
ที่ห่างก็เพราะแฟนเราเป็นคนอารมร้อน ขี้หงุดหงิดยิ่งอยู่กับเพื่อนนี่ยิ่งแย่เรย ร้อนสุด ๆ
เราสองคนเรยไม่มีอารมที่จะมาคุยกันดี ๆ ค่ะ
^^ จนวันที่เรากลับมาบ้าน เราไปหาเขาก่อนเรยค่ะ ไปคุยกัน ก็ดีนะคะราบรื่นดี ^^
ตอนที่เรากลับบ้าน เราก็ไปอยู่หอกับเพื่อนค่ะ อยู่หอเดียวกันกับแฟน เเต่เราสองคยไม่ได้คุยกันเรย อาจเป็นเพราะเราหยิ่ง
อาจเป็นเพราะแฟนก็อารมไม่ค่อยดี แถมมีเพื่อนเยอะอีก เราเรยไม่กล้าเข้าไปคุยด้วย
ความรักเขาที่มีให้เราลดลงเรื่อย ๆ ค่ะ แต่เรากลับเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ไม่แปลกค่ะ เราเป็นผุหญิงมั้ง 5555
จนมาถึงวันที่เราจะต้องกลับบ้าน พรุ่งนี้เราจะไปกรุงเทพค่ะ ต้องกลับมาเก็บของ
วันนั้นเราเรียกแฟนมาหาค่ะ เราเล่าทุกอย่างที่เรารู้สึกให้แฟนฟัง พูดไปน้ำตาไหลไป 5555
แฟนกอดเราไว้ค่ะ นั่งลงกอดเราไว้  T_T
วันนั้นเราคิดที่จะถอดแหวนคืนเขา แต่เขากลับใส่ไว้ให้เรา เขาจับมือเราไว้ อบอุ่นมากค่ะ
เขาทำให้เรารู้สึกว่ามีเขาอยู่ จนมาถึงตอนเย็น เราชวนเขาทะเลาะอีก สุดท้ายเราลั่นวาจาบอกเลิกไป
เสียใจมาก เขาร้องไห้ ส่วนเรา ฟูมฟายค่ะ 55555
เย็นของวันรุ่งขึ้น เรากลับโทรหาเขาา เขาบอกกลับเราว่าเขาตัดใจแร้วว
นี่เสียใจมากร้องไห้หนักมากถึงมากที่สุดดด T_T
พ่อกับแม่บอกพอดีว่าไปวันพฤหัสบดี เช้าวันพุธเรารีบขึ้นรถไปง้อที่หอเรยค่ะ.
ปรากฏว่า แฟนไม่กลับห้อง เปิดประตูเข้าไปเจอแต่เพื่อนแฟนค่ะ นอนแบบไม่รู้สึกตัวเรย หลับสนิท
เราโทรหา โทรสับแฟนอยู่ในห้องค่ะ เรานี่ไม่รู้จะต้องทำไงเรย
ตัดสินใจนั่งรอในห้องค่ะ !!!
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!
เสียงประตูเปิด เราตกใจมาก คนนั้นคือแฟนเราเองค่ะ เขาเดินตรงไปเข้าห้องน้ำแร้วปิดประตูปึ๊งงงงใหญ่.
เรายืนรอค่ะ เป็นชนีที่สตรองมากกกก ด้านมากกกกก 55555
พอเขาเปิดประตู เรากอดเขาค่ะ บอกว่าไม่ไป นี่ร้องไห้จะตายเรยย แฟนเรากอดเราไว้ อบอุ่นมากกกก.
เราหยุดร้องไห้ค่ะ แฟนปลอบบอีกล่ะ 5554444
วันนั้นเขาพาเราไปเที่ยวค่ะ เดินห้าง ซื้อเสื้อผ้าา ไหว้พระ ปล่อยปลา ดูหนัง แร้วก็ส่งเราขึ้นรถกลับบ้านค่ะ.
เราสบายใจมากเรยย
-----------> แระแล้วเช้าวันพฤหัสบดีก็มาถึงงง <--------------
เราเดินทางมาเรียนที่ กทม. ค่ะ มากับพ่อแม่ด้วย
เรางอแงกับแฟนมากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น สุดท้ายย เขารำคาญเราค่ะ.
จนตอนนี้แฟนเราหมดรักเราไปแร้วววว.
#โดนแฟนทิ้งจนได้ค่ะ ตอนนี้แฟนเราทิ้งเราไปแร้ว สาเหตุคงเป็นเพราะเราน่าลำคาญ
เราจุกจิก จู้จี้จนเกินไป แฟนคงเบื่อ อีกอย่างเขาคงรักเราน้อยลง
เราไม่รู้หรอกว่าเวลาที่เราสองคนห่างกัน เขาอาจมีใครที่เข้ามาทำให้ชีวิตเขาดีขึ้น
ถ้าหากเป็นแบบนั้นเราแย่มากค่ะ เป็นแฟนที่ห่วยแตกสุด ๆ ไปเรย
แฟนเราเป็นคนจริงจัง พูดไรทำไร ทำจริงหมด  
ถ้าเขาบอกไม่รักก็คือไม่รักค่ะ ตอนนี้เรายื้อเค้าไม่ได้แร้วว ยื้อยังไงก็ไม่ได้ เพราะเขาปิดทุกทางที่เราจะสามารถคุยกันค้ะ
เค้าบล๊อกเฟสเรา เราเปลี่ยนสีแชท ล้างชื่อเร่น แระเขาก็จากไป
เขาไม่ฟังเราพูดสักคำเรย เขาไปแร้ว ตอนนี้เราเลิกกัน
***** อยากฝากคนที่มีแฟนนะคะ *****
คัยที่นิสัยเอาแต่ใจ งี่เง่า งอแงจนเกินเหตุ ลด ๆ ลงบ้าง เพา ๆ ลงหน่อย
เพราะบางทีอาจจะทำให้ผุชายเขาลำคาญได้ ช่องว่างระหว่างหัวใจสำคัญมากนะคะ
อย่าเปิดโอกาสให้ใจมีระยะห่าง เพราะถ้าหมดไปแร้วหรือมีคนเข้ามาดูแลใจให้เขา
คุนนั่นแหละค่ะที่แย่ แย่ที่ปล่อยให้คนนอกมาทำให้รู้สึกดีกว่า
งอแงกับน่าลำคาญมันมีเส้นบาง ๆ คั่นอยู่ อย่ามากไปผุชายเขาไม่ชอบ
กับคนที่มีความรักอยู่ดี ๆ แร้ว รักษามันไว้นะคะ อย่าละเลยความรักขณะที่คุณมีโอกาศได้ลิ้มรสมัน
อย่าละเลยคนรัก ดูแลเอาใจใส่กันให้มาก ๆ รักเขาให้มาก ๆ
ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอนค่ะ ถ้าเกิดวันไหนพลาดจริง ๆ เสียความรักไป
คุณจะได้ไม่มาเสียดายทีหลังว่าทำไมมีอยู่ไม่รู้จักทำเต็มที่.
ขนาดเราเองก็ยังเสียใจเรย และตอนนี้เราก็ทำใจยังไม่ได้ มันเร็วเกินไปค่ะ
แฟนที่รักมากมาบอกว่าหมดรัก. แต่ถึงอย่างไรเราต้องผ่านไปให้ได้
ขอกำลังใจหน่อยแร้วกัน
เรื่องราวมีเยอะเอาแค่นี้ก่อนก็พอได้ระบายแร้วว เฮ้ออออออออ
เรายังคิดถึงแกตลอดนะ. ถึงแกจะเลิกรักเราไปแร้ว แต่เราเลิกรักแกไม่ได้เรย 😭😭