เรื่องของ จขกท คือ จขกท อยู่ ม.5 ค่ะ คือก็มีครูต่างชาติมาสอนแลกเปลี่ยนเป็นปกติ
ก่อนจบภาคเรียนไอ่เราทั้งห้องก็ทำกรวยใส่ดอกเข็มเล็กๆน้อยๆ ไปไหว้ขอขมาครูทุกคนในคาบสุดท้ายที่จะได้เรียนด้วย
ซึ่งครูต่างชาติคนนี้ก็ไม่เว้นค่ะ หมดคาบก็ห้อมล้อมฮีไว้ นั่งลง พนมมือ แล้ว จขกท เองเป็นตัวแทนพูดขอขมา ก็ขอโทษที่ไม่ค่อยฟัง เสียงดังไปหน่อย ขอโทษที่ทำให้ยูไม่สบายใจในบางครั้งนะ บลาๆๆๆๆๆๆ พูดจบ ฮีซึ้งจ้า แบบ สุดๆ ฮีเงียบพักนึงทำใจแล้วพูดว่า คือ .. ไอ อึ้งมาก ไอพูดไม่ออก น้ำตาไอจะไหล  แล้วก็ไหลค่ะ แล้วฮีก็พูดต่อว่า มันเป็นเรื่องปกติที่เด็กจะเสียงดังบ้าง ไม่ฟังบ้าง ไอเข้าใจ ไอไม่โกรธพวกยูเลย ไอรักพวกยูมากนะ ขอบคุณมากๆ นี่เป็นครั้งแรกของไอเลย ไอเข้าใจความรู้สึกของครูในวันไหว้ครูละ บลาๆ เสร็จสรรพ ยื่นกรวยดอกไม้ให้  ฮีเช็ดน้ำตาใหญ่เลย รู้สึกดีเนาะ เลยอยากแชร์ ^_^
ปล. อยากจะบอกว่า กีฬาสีนะ ฮีเต้นหนักหนาสาหัสมาก 5555 ฮากระจายย

เอ้อออ ต่อๆ มีวันนึงฮีเป็นแผลเยอะมาก จขกท เลยไปถามว่า อ่าว ยูไปทำอะไรมาหน่ะ ? ฮีตอบว่า ไอเอารถไปแหกโค้งมา แต่ไอรอดมาได้เพราะความมีน้ำใจของคนไทยเลย เขาช่วยไอดีมาก ส่งไอไป รพ. ไอซึ้งน้ำใจมากๆ ถ้าเป็นประเทศอื่นไอไม่รู้จะมีใครช่วยไอขนาดนี้มั้ย (ฮีอยู่มาหลายประเทศแล้วชอบท่องเที่ยวด้วยจักรยานยนต์)