แม่กับพ่อเราแยกทางกันเพราะปัญหาเรื่องเงิน+อยู่ไกลกัน+ไม่ไว้ใจซึ่งกันและกัน แม่แยกทางได้สักพักก็มีลุงคนหนึ่งเข้ามาจีบ เขาเป็นคนดีค่ะ แล้วแม่ก็เลือกเขาเพราะต้องการคนมาช่วยดูแลเรา ดูแลเรากับแม่ดี ส่วนแม่ตั้งแต่มีลุงเข้ามาก็ดูแลเราดีเหมือนเดิม แต่ว่าลุงคนนี้เขาเป็นคนเจ้าระเบียบชอบบ่น ถ้าทำไรไม่ถูกใจไม่ได้บ่นเรานะคะ บ่นแต่แม่ ซึ่งแม่เราพื้นฐานแล้วท่านเป็นคนใจร้อน หัวแข็ง ไม่เคยยอมใครค่ะ ขนาดตอนทะเลาะกับพ่อพ่อเถียงแม่ แม่จะเอาให้ตายเลย เราเคยเห็นลุงบ่นแม่มากๆครั้งนึงจนแม่ทนไม่ไหวมีปากมีเสียงกันค่อนข้างรุนแรง แต่แม่เราก็ต้องยอมอยู่ดี ซึ่งเราไม่เคยเห็นแม่เราเป็นแบบนี้มาก่อน

เราจะยกตัวอย่างการเปลี่ยนไปของเเม่ตั้งแต่มีลุงเข้ามานะคะ
1.แม่เป็นคนเก็บกด เราดูออกค่ะเพราะปกติแม่เราจะเป็นคนเฮฮาพูดคุยกับเพื่อนบ้านดี เวลาเจอกันก็ตะโกนถามว่าทำไรตามประสาชาวบ้าน แต่พอมีลุง ลุงเป็นคนกรุงเทพเหมือนไม่ค่อยชอบการพูดตะโกนเสียงดังๆ ลุงบ่นแม่เราว่าทีหลังจะพูดอะไรก็พูดให้มันเพราะๆ มีน้ำเสียงดีๆไรงี้อะค่ะ แต่คือแม่เราไม่ใช่คนอ่อนหวาน..
2.แม่เราร้องไห้บ่อย ปกติแม่เราไม่เคยจะร้องไห้ค่ะ แต่พอมีลุงเข้ามา จากที่แม่เครียดเรื่องเราเรื่องอนาคตเพราะตอนนี้เราอยู่ม.6 แม่ก็ต้องมาเครียดอีกว่าจะทำยังไงให้ถูกใจลุงเขา
3.แม่ไปหาลุง ตั้งแต่พ่อไปทำงานที่อื่นเป็นเวลา6-7ปีก่อนจะแยกทางกัน แม่เราไม่เคยคิดจะชวนเราไปหาพ่อเลยค่ะ นอกจากเราจะชวนไม่งั้นก็พ่อชวน แต่นี้แม่ชวนเราไปหาลุงที่กรุงเทพบ่อยมาก หรือไม่ก็รอรับโทรศัพท์จากลุงว่าจะมาหาไหม
4.บังคับให้เราโทรหาลุง แม่คะยั้นคะยอเราให้โทรหาให้ถามว่าลุงทำไร อยู่ไหน อาทิตย์นี้มาหาไหม ไรเงี้ยอะค่ะ



ยังมีอีกแต่ตอนนี้เราคิดไม่ออก และมีครั้งนึงเหมือนแม่เมาแล้วแม่ก็พูดออกมาเราฟังชัดมากคือแม่บอกว่า แม่รักเขามาก ซึ่งประโยคอะไรแบบนี้แม่เรายังไม่เคยพูดกับพ่อเลยอะ

สรุปแล้วคือเราเห็นแม่ไม่มีความสุขค่ะ แต่เพราะแม่รักเขามากเกินไปเลยยอมสูญเสียความเป็นตัวเองไป ซึ่งเราบอกเลยว่าเราไม่เกลียดลุง แต่เราไม่ชอบให้แม่เราเป็นแบบนี้ เราอยากให้แม่เป็นแม่คนเดิมของเราที่ขี้โมโห ร่าเริง ตลกเฮฮา ไม่ใช่แบบนี้อะค่ะ เราอยากให้แม่กลับมาเป็นแม่คนเดิมจังเลยค่ะ...