เดิม ครอบครัวหนึ่ง (ไม่มีความเกี่ยวดองเป็นญาติกันเลย) มีลูกชาย พอครบเดือน มาฝากที่บ้านช่วยเลี้ยงดู เพราะพ่อแม่ต้องทำงาน จนเข้าเรียน ก็ไปๆ มาๆ
พอมีน้องสาวอีกคน ก็มาฝากเลี้ยงจนโตเข้าเรียนอนุบาล

ต่อมา พ่อแม่เด็กแยกทาง สาเหตุเพราะฝ่ายชายมีเมียน้อย ฝ่ายหญิงรับไม่ได้ (ให้โอกาสแล้วแต่ก็ทำผิดอีก)
ฝ่ายหญิงหลบมาอยู่กับครอบครัวฝ่ายหญิง (ไม่มีสามีใหม่) เลี้ยงลูกสาววัย10ขวบ
ฝ่ายชายเช่าห้องอยู่กับเมียน้อย

เด็กชาย อยู่กับแม่ แต่ด้วยภาวะแบกรับภาระคชจ.ต่างๆ ประกอบกับเด็กเกเร ไม่ตั้งใจเรียน ผลการเรียนตก ติดเกม ติดเพื่อน จนโดนแม่ดุด่า ตี เป็นประจำ
จนเด็กไม่อยากอยู่กับแม่ จึงขอมาอาศัยนอนที่บ้าน ...

ที่บ้านก็ให้ที่พักพิงให้อยู่ เลี้ยงดูเหมือนลูกหลาน

ต่อมาเด็กชายเริ่มโตขึ้นเป็นหนุ่มวัย15ปี
ผลการเรียนตกหนักกว่าเดิม ติดเกม ติดเพื่อน โกหก ออกจากบ้าน3ทุ่ม กลับบ้าน เช้า
จนหนักข้อเข้า ไม่กลับบ้านมาหลายคืนหลายวัน
ออกตะเวนไปตามหาที่บ้านเพื่อนตามที่ต่างๆ ก็หลบหน้าไม่อยากกลับบ้าน เพราะติดเพื่อน
จนยื่นคำขาดว่า ถ้าเกเร ก็คงอยู่บ้านนี้ไม่ได้ (รายงานให้ฝ่ายแม่ทราบถึงพฤติกรรมเด็กชายตลอดเป็นระยะ) สุดท้ายให้เก็บเสื้อผ้าไปอาศัยกับฝ่ายพ่อ

พอเด็กไปอยู่กับพ่อได้ไม่ถึง 3 วัน ก็กลับมาขออยู่บ้านอีก ก็ให้โอกาส และสุดท้ายก็ทำนิสัยเกเร เหมือนเดิมซ้ำซาก
ตรั้นจะให้กลับไปอยู่กับแม่ เด็กชายก็ไม่ยอมไป

ที่บ้านทุกข์ใจ กับปัญหาเด็กคนนี้ ทั้งๆ ที่ไม่ใช่ลูกหลาน แต่ก็รักเหมือนลูกหลานคนหนึ่ง