กฎหมายนั้นแก้กันไปแก้กันมา ผิดศีลแต่ไม่ผิดกฎหมาย แต่ผู้ที่ทรงศีล ที่บริบูรณ์ ย่อมไม่ผิดศีล และไม่ผิดกฎหมาย ธรรมวินัยนั้น ต้องนำหน้าเสมอ พระที่ดี ไม่ใช่ดูที่สอบเก่ง เป็นนักธรรมชั้นนั้นชั้นนี่ มีพัดยศสูงๆ. คนที่ดี ก็ไม่ใช่เพราะดูที่มีลาภ มียศสูงๆ แต่วัดกันที่จิต ตื้นลึกหนาบาง เพียงไร ครูบาอาจารย์ที่ท่าน พ้นจากวัฏสงสาร ไม่ต้องมาเวียนว่ายตายเกิด ท่านไม่ได้ท่องๆ จำๆ. แต่มาจากการปฎิบัติล้วน ๆ งานของพระคือ ฆ่ากิเลส. สิ่งที่ท่านต้องการคือ มรรค คือ. ผล ซึ่งเป็นนามธรรม รู้เองเห็นเอง ไม่ต้องมีคนบอก สาธุ
พระธรรมวินัย