เรารักเขา เป็นห่วงเค้าค่ะไม่เคยคิดว่าเป็นหน้าที่ ทุกอย่างมาจากความรู้สึกจากใจจริง เราอยู่ไกลกัน เช่นถ้าเขาไม่สบายเราจะคอยถามอาการบอกให้กินยาบอกให้ทำแบบนั้นแบบนี้จะได้หายได้บรรเทา แต่พอเราไม่สบายบ้าง ไม่ใช่ว่าเขาไม่ถามไถ่หรือไรเลยนะคะ แต่บางทีเรารู้สึกว่ามันน้อยไปหรือเปล่า บวกกับสถานการณ์อื่นที่มักทำให้คิดว่าเขาใส่ใจเราบ้างหรือเปล่า ที่บอกว่ารักเรา รักเราพอที่จะใส่ใจเรามากกว่านี้ไหม หรือเป็นนิสัยผู้ชายทั่วไปคะ เขาเป็นคนดีและจริงใจคนนึงนะคะ

เราได้แต่คิดว่าเราต้องการมากไปหรือเปล่า เขาดีไม่พอเหรอ แต่เรารักเขาค่ะ ไม่อยากปล่อยมือเขาหรอก หรือด้วยระยะทางและเวลาที่รู้จักกันทำให้เรายังเข้าใจเขาไม่มากพอคะ เราควรทำยังไงดี ช่วยแนะนำทีค่ะ