ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเริ่มเกิดขึ้นเมื่อไหร่ แต่ทุกครั้งที่เห็นเค้า2คนทะเลาะกัน เราเป็นลูกเรารู้สึกเบื่อ เราสงสารเค้าทั้งสองคน ทุกวันๆมันยิ่งกลายเป็นความเฉยชา เหมือนเค้าอยู่ด้วยกันทุกวันนี้เพื่อเราเพื่อลูก ครูเคยบอกเราว่า "ถ้าวันนึงพ่อกับแม่เราจะเลิกกัน เราเป็นลูกก็อย่าไปห้ามเค้า มันจะเป็นบาปเปล่าวๆ เธอลองคิดดูสิ คนเราไม่ได้รักกันแล้ว แต่ว่ามีห่วงๆนึงคล้องสองคนไว้ เค้าสองคนจะมีความสุขได้ยังไง"แต่ก่อนเราทำใจไม่ได้ ตอนนี้เราเฉยๆ เราไม่รู้เหมือนกันว่าควรทำตัวยังไง???😢