สวัสดีครับ กลับมาพบกันอีกรอบหลังจากที่ลงกระทู้ “ลาแล้วดุสิต ลิขิตดอยหลวง” http://ppantip.com/topic/34617895 ส่วนกระทู้นี้จะเป็นเรื่องราวที่เคยไปเที่ยว “ภูกระดึง” สมัยเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ตอนนี้เพิ่งซื้อกล้องมาได้เดือนกว่าๆ ก็บ้าเห่ออยากออกทริปไปถ่ายรูปก็เลยชวนเพื่อนก็เลยชวนกันไปภูกระดึง แล้วก็ได้ประสบการณ์ต่างๆนานามากมาย พอย้อนกลับมาดูรูปก็คิดถึงอยากไปอีก ก็เลยอยากจะเอามาแบ่งปันทุกคนนะครับ ลุยกันเลยยย

อาจจะเล่าข้ามๆ หรือไม่ละเอียดบางช่วงก็ขออภัยด้วย พอดีมัน 2 ปีมาแล้วก็ลืมๆ ฮ่าๆ เน้นรูปละกันเนอะ เนื้อหานิดหน่อย
โดยเริ่มเดินทางคืนวันที่ 17 ม.ค. 57 และมาถึงที่ผานกเค้าประมาณตี 4 แล้วก็รอประมาณถึงตี 5 หรือ 6 โมง จำไม่ได้เพื่อที่จะนั่งรถไปที่ตีนภู

[1] เฮ้ พอมาถึงก็ซื้อบัตรขขึ้นและก็แวะกินข้าวเพื่อเตรียมพลังงานกันก่อนขึ้น


[2] ตอนขึ้นก็น่าจะประมาณ 7-8 โมงเช้า อากาศกำลังหนาวเลยครับช่วงนั้น


[3] ช่วงแรกๆ นี่ยังฟิตเดินขึ้นสบายๆ ไม่มีเหนื่อย ส่วนสัมภาระก็ฝากพี่ลูกหาบสุดพลังไว้แล้ว


[4] ไม้ค้ำเป็นอุปกรณ์จำเป็นมากในการช่วยในการทรงตัว กันลื้น ช่วยเดิน ต่างๆนานา หาเก็บได้ตามทางขึ้น

    
[5] มาถึงซำอะไรสักอย่าง ลืมจริง ความทรงจำมั้ยล่ะ 55 น่าจะซำแฮกมั้งงงง

*ซำ  หมายถึง  พื้นที่ที่มีน้ำซับหรือน้ำใต้ดินผุดขึ้นสู่ผิวดินหรือบริเวณหน้าผา
    ในสมัยก่อนนายพรานและคนเดินป่าได้อาศัยน้ำจากซำดื่มกินหรือตั้งค่ายพักแรม ซำจึงทำให้เราเข้าใจธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่  เอื้ออารีและความสัมพันธ์กับผู้ผ่านทางที่รู้จักใช้ประโยชน์จากธรรมชาติรอบข้างเพื่อการอยู่รอด บริเวณซำมีความชุ่มชื้นสูง ทำให้มีต้นไม้หลายชนิดขึ้นอยู่หนาแน่น เป็นที่มาของชื่อซำต่าง ๆ อย่างซำบอน ซำกกกอก ซำกกโอ
ที่มา : http://board.trekkingthai.com/board/show.php?forum_id=6&topic_no=54830&topic_id=55126

[6] นี่คือสัมภาระที่พี่ลูกหาบแบกมา โหดสุด หนักประมาณ 50 kg


[7] เห็นน้องเค้าสบายใจกาย พี่ก็สบายใจ ฮ่าๆ อยากขึ้นไปนอนบ้าง


[8] นะฮะ กิ่งไม้เยอะนะฮะแถวนี้ ต้องระวัง


[9] ดอกอะไรก็ไม่รู้นะฮะ ใครทราบช่วยบอกหน่อยนะครับ อิอิ


[10] ยังคงเดินทางกันต่อไปนะครับ น่าจะใกล้ถึงละ จำได้ว่าผมเป็นตะคริวด้วย แต่ก็ฝืนเดินต่อขึ้นไป มีเพื่อนๆช่วย


[11] ในที่สุดก็ขึ้นมาถึงสถานที่ที่เรียกว่า “หลังแป” ก็คือขึ้นมาถึงข้างบนแล้วครับ แต่ต้องเดินไปที่พักอีก