เรากับแฟนคบกันมาได้เกือบ6เดือน เรารักกันมาก คุยกันได้แทบทั้งวันโดยไม่เบื่อ
แฟนกับเราอายุเท่ากัน เราเป็นผู้หญิงที่ชอบงอน งี่เง่า เอาแต่ใจ บางทีชอบงอนในเรื่องที่ไร้สาระมากๆ
ชวนทะเลาะ แต่แฟนเราเขาไม่เคยบ่น เราเคยถามเขาว่า เบื่อไหม รำคาญบ้างไหม เขาบอกว่าดีใจซะอีก เรางอนมันคือการแสดงความรัก
ไม่ว่าเราจะงอนยังไง เรื่องอะไร ไร้สาระแค่ไหน เขาไม่เคยรำคาญ จนเรารู้สึกละอายใจ ที่แฟนรักเราขนาดนี้ เรากลับชอบทำร้ายความรู้สึกเขา
เราเคยอยากห่างกับเขาบ่อยๆ เขาก็โทรมาง้อและร้องไห้ขอให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิม เขารักเรามาก เราเองก็รักเขามากเช่นกัน
แต่บางทีเรากลับอยากห่างให้เขาได้เจอคนที่ดีกว่าเรา ไม่อยากให้เขามาเหนื่อย มาคอยง้อผู้หญิงที่แสนจะงี่เง่า เขาดีกับเรามาก
จนเรารู้สึกเกลียดตัวเองที่ชอบทำร้ายความรู้สึกคนที่รักเรา เราเป็นคนอารมณ์ร้อน เวลาทะเลาะก็ชอบเรียกร้องความสนใจด้วยความอยากห่าง
เราไม่อยากเป็นอย่างนี้ เราไม่อยากเสียเขาไป ไม่อยากให้ตัวเองทำนิสัยไม่ดีอีก
ระบายมาซะยาว ขอบคุณทุกคนนะคะที่เข้ามาอ่าน เราอยากได้คำแนะนำที่ทำให้เราไม่ทำร้ายความรู้สึกแฟนเราอีก เราอยากคบกับเขาไปนานๆ
ไม่อยากมาเลิกกันเพราะอารมณ์บ้าๆของเราอีกแล้ว ้