อาจจะดูเลวในสายตาคนอื่นแต่จริงๆแล้วผมก็เลวอยู่นิดๆ เรื่องก็คือผมคบกับแฟนมาหลายปีแล้วประมาณ8-9ปีทุกอย่างมีความสุขดีไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดอาจมีเรื่องทะเลาะกันบ้างนิดหน่อยตามประสาชีวิตคู่แต่ก็ไม่ได้รุนแรงมากมาย ผมเคยนอกใจแฟนผมตั้งแต่ปีแรกที่เราคบกันตอนนั้นน่าจะเรียนอยู่ ม.ปลายผมทำเธอเสียใจมากบอกรักคนอื่นต่อหน้าเธอ เธอสียใจมาก..........แต่สุดท้ายผมก็เลือกเธอและสัญญากับเธอว่าจะไม่ทำให้เสียใจอีกและคบกับเธอมาจนถึง9ปีนะตอนนี้ ช่วงหลังๆปีที่8งานผมเยอะมากมากจนไม่ค่อยมีเวลาให้แล้วดูเหมือนว่าเราจะไม่ค่อยเข้าใจกันสักเท่าไหร่เธอเอาแต่ใจขี้หงุดหงิดโมโหง่ายไม่มีเหตุผลคนทำงานหนักก็ต้งการกำลังใจจริงไหมกลับมาห้องก็จะทะเลาะกันตลอดจนผมด้านชากับความรู้สึกแบบนี้จนมี ผู้หญิงอีกคนเข้ามาความจริงแล้วน้องเขาก็ทำงานอยู่ใกล้ๆกันเริ่มคุยกันมากขึ้นหลังจากนั้นก็มากขึ้นๆๆๆจนเปลี่ยนเป็นความรู้สึกดีถึงดีมากเริ่มคุยยิ่งเข้าใจกันมากเพราะน้องเข้ามาช่วงที่สำคัญที่สุดในชีวิตยิ่งคุยยิ่งรักแต่ยังรักไม่มาก.......ผมรักแฟนผมมากแต่ผมก็รู้สึกดีกับน้องเขามากจนตอนนี้ยังคิดอยู่ว่าผมเลวมากแต่เลวไม่มากแต่ผมก็แคร์ความรู้สึกของตัวเองแต่ผมก็ยังรักแฟนผมมากเหมือนกันขอบคุณที่อ่าน
ความรักความผูกพันธ์กับความรู้สึก