มีโอกาสได้เรียนกับอาจารย์ท่านนึงค่ะ ตอนเเรกเค้าว่าเราว่าแต่งตัวไม่เรียบร้อย ขอกว่าเราแต่งตัวดูแย่เหมือนเด็กกศน. ประมานว่าดูไม่แพงอ่ะค่ะ-3- (เพียงแค่เราใส่นิสิตถูกระเบียบทุกอย่างแต่ลืมเข็มขัด กระโปรงพีทเหนือเข่าประมาน 5ซม ) เราก็โอเคเข้าใจว่ากฎระเบียบก็คือกฎ อีกอย่างเราก็ไม่ได้โกรธอะไร ที่เอาเราไปเปรียบเทียบกับนักศึกษากศน. คือพวกเค้าก็คนเหมือนกันค่ะ แค่พื้นฐานชีวิตมันไม่เหมือนกัน เลือกทางเดินคนละเส้นทางก็เท่านั้นเอง พอเรียนไปเรื่อยๆเราเรื่มรู้สึกแย่ขึ้นๆ อาจารย์พยายามพูดดูถูกนิสิตคณะอื่น มหาลัยอื่นตลอดเวลา เรานั่งแถวหน้าสุดค่ะ เมื่อไหร่ที่อาจารย์พูดดูถูกคนอื่น เราก็เถียงค่ะแต่แบบ พูดลอยๆนะขำๆ ฮาๆ เสียงไม่ดังมาก แต่เราว่าอาจารย์คงได้ยินบ้าง เรายอมรับนะว่าเรานิสัยไม่ดีเถียงอาจารย์กวนตีนเค้า แต่เราไม่ไว้จริงๆค่ะ ถ้าจะด่าเราว่าคนที่อาจารย์พูดดูถูกนั่น ใช่พ่อแม่เราหรอจะไปยุ่งทำไมจะเดือดร้อนทำไม เราก็อยากถามกลับค่ะ ว่าอาจารย์พูดดูถูกคนอื่นแบบนั้น อาจารย์ซื้อข้าว จ่ายค่าเทมอ อาบน้ำแปรงฟันให้พวกเค้าหรอคะ? แล้วคือและละอย่างที่อาจารย์พูดมา มันก็ตรงกับคนในครอบครัวเราบ้าง เราเลยขึ้นควบคุมอารมไม่ค่อยได้ คืออาจารย์พูดประมานว่า
"เวลาแต่งตัว ให้แต่งตัวให้ดูดี สะอาดหน่อยอย่างเหมือนอิพวกเด็กวิศวะ แต่งตัวซกมก อาบน้ำบ้างหรือเปล่าไม่รู้ ยิ่งพวกวิศวะโยธา วิศวะช่างกลไรพวกนี้นะยิ่งซกมกเลย แต่วิศวะไฟฟ้านี้จะดูแพงมาหน่อย แต่ก็แลดูสกปรกอยู่ดี..." เราก็พูดขึ้นมาลอยๆเหมือนพูดกับเพื่อนค่ะว่า พี่ชายเรานี่อาบน้ำนานกว่าเราอีก ไม่เคยสกปรกซกมก สะอาดกว่าเราด้วย
คือออ พี่เราเรียนโยธาค่ะ ถึงพวกพี่เค้าจะไม่อาบน้ำเวลาทำงานดึกๆเเล้วตื่นเข้าไปเรียนหรือดื่มกับเพื่อนๆจนเมามาย แต่พวกเค้าก็เคยปล่อยตัวเองให้เหม็นหรือดูสกปรกนะ ใครกันจะอยากดูสกปรก ทำให้ตัวเองดูไม่ดี
     .....
จากนั้นอาจารย์ก็ให้ดูอันดับหมาวิทยาลัยในประเทศไทย เอาอีกแล้วค่ะพูดอีกแล้ว
     "...อิพวกเอกชนนี่อย่าพูดถึง ไม่มีที่ยืนในสังคมหรอก ประสบความสำเร็จยาก..." เราก็พูดเถียงลอยอีกค่ะว่า  เอ้าได้ไง!!! แล้วอะไรคือ ณเดช เรียน ม.รังสิต แล้วดังข้ามประเทศขนาดนี้55555555 (คือเราเเค่ยกตัวอย่างค่ะว่ามหาลัยเอกชนก็มีคุณภาพเหมือนกันเด็กที่จบออกมาก็ประสบความสำเร็จมีที่ยืนในสังคม) จริงๆเราคิดว่าการที่จะประสบความสำเร็จนี่ ขึ้นอยู่กับตัวนิสิตนักศึกษาเองจริงๆนะ
     ......
ต่อมาอาจารย์สอนเรื่องจิตวิทยาสื่อสาร.... อะไรทำนองนี้ แล้วก็พูดสิ่งที่สะเทื่อนใจออกมา...
    "อิพวกหมออ่ะไม่มีหรอกมาพูดปลอบใจแบบนี้ พูดออกมาโพ่งๆเลยไม่มีการพูดใครคนไข้เตรียมใจหรอก ไม่ค่อยคิดถึงใจคนอื่น"  เอ้าแล้วไปรู้กับเค้าได้ไงว่าหมอไม่พูด อาจารย์ไม่เคยตกในสถานการเลวร้ายแบบคนไข้สัหน่อย เราก็เถียงลอยๆค่ะ ว่า  โอโหตายละ ที่พี่กูโทรมาปรึกษาเเม่ ว่าจะบอกโรคคนไข้ยังไงให้เค้าไม่เสียใจอะไรแบบนี้ นี่พี่กูถามเฉยๆหรอ?     พี่สาวเราเป็นหมอค่ะ เวลาเจอเคสที่เเรงๆ มากๆ พี่เราจะชอบโทรมาคุยกับแม่หาวิธีพูดให้คนไข้สบายใจที่สุดค่ะ คือพี่เราก็เรียนจรรยาบัน จิตสิทยามานะคะ แต่บางทีเจอเคสที่แรงเกินเหตุบวกกับสภาพทางจิตใจของคนไข้เซนทิทีฟมากๆพี่เราก็ต้องหาวิธีที่อ่อนโยนที่สุด เราเชื่อว่าส่วนใหญ่หมอทุกคนเป็นแบบนี้ค่ะ
   ......
พออาจารย์พูดเรื่องต่อโทอาจารย์ก็พูดถึงมหาลัยระดับต้นๆของประเทศเเห่งหนึ่งว่า ไม่ดูเกรดก่อนรับ คนที่จบโทไปเลยไม่ค่อยมีคุณภาพ อันนี้เราไม่ได้เถียงค่ะแต่คิดในใจว่า มหาลัยที่กูเรียนอยู่เนี่ย มีคุณภาพมากกว่ามหาลัยนั้นแล้วหรอถึงได้กล้าพูดแบบนี้
    คือเราไม่ชอบเลยค่ะที่อาจารย์สอนโดยพูดถึงคนอื่นไปในทางที่ลบแบบนี้ มันอาจจะทำให้นิสิตภูมิใจกับตัวเอง คณะตัวเอง มหาลัยตัวเองมากกๆๆๆๆๆๆ  แต่เค้าไม่คิดหรอคะว่ามันจะทำให้บางคนดูหมิ่นคนอื่น
เหยียดหยามคนอื่น และ เกิดการแบ่งชนชั้นในสังคม เกิดความแตกแยกตามมา ......
มีอยู่ครั้งนึ่ง ตอนอาจารย์สอนอยู่ เค้าถามเราก็ตอบ บางทีพอได้ยินคำพูดเหยียดหยามเราก็เถียงลอยๆ จนอาขารย์ถามเราว่า นิสิตเป็นไรทำไมดีดจังเล่นยาม้ามาหรอ เราก็ตอบกวนตีนไปว่าป่าวค่ะ เล่นกัญชามามีความสุขกับการเรียนอ่ะค่ะ ....  เราดูแน่มากๆเลยใช่ไหมคะ แต่คือเราไม่ชบจริงๆอ่ะ5555 ขอโทษนะคะ

ยังไม่จบค่ะ ตอนจบคลาสอาจารย์มาถ้าเพื่อนร่วมคลาสของเราว่าเรามีปัญอะไรกับชีวิตหรือป่าว??????? เพื่อนเราก็บอกว่าป่าวค่ะ แล้วบอกว่าเราเป็นคนอารมดี55555

ขอบคุณที่รับฟังนะคะ ถ้าใครเป็นอาจารย์ แล้วรู้สึกไม่ดีกับการกระทำของเราขอโทษด้วยนะคะ แต่ขอร้องอย่าดูถูกคนอื่นเพื่อสอนให้เด็กเกิดความภาคภูมิใจในตนเองหรืออะไรก็แล้วแต่ เพราะมันจะทำให้ประเทศเราเกิดการแบ่งชนชั้นมากขึ้น
.......ขอบคุณค่ะ.......