ไม่อยากเป็นแบบนี้อีกแล้วแต่ตัดใจไม่ได่คะ
อยากกลับไปเป็นเหมือนแต่ก่อน
ตอนที่เราไม่ได้รักเขา
ตอนนี้ไม่ทันแล้วคะ ขาดเขาไม่ได้เลย
ปล่อยวางไม่ได้จิงๆ ทรมารกับความคิด
เคยคิดว่าการที่รักคนดีๆคนที่เคยทุขกับความรักมามากและต้องการคนที่รักจิงเหมือนเขา แต่พอเขาได้เจอคนที่รักเขาจริง แต่สุดท้ายเพราะความกลัวหรือความสับสนหรืออะไรสักอย่าง เขาก้ทิ้งเราไป..เหมือนคนที่ไม่เคยมีความรุ้สึกอะไรมาก่อน
เราเคยคิดจะรอเขาไปทั้งชีวิตเพราะเขาคือคนเดียวที่เราอยากใช้ชีวิตด้วย..แต่สภาพเราตอนนี้มันจะไม่ไหวแล้วจิตตกร้องไห้ทุขทรมารทุกวัน ไม่มีวันไหนที่มีความสุข เรากัวว่าเราจะไม่มีวันที่จะดีขึ้น
เราเปนหนักขนาดนี้จนเพื่อนเราทุกคนตกใจมากๆ
ไม่เคยเหนเราเปนขนาดนี้มาก่อน..
เราเป็นหนักจะซำ้ใจตอมใจตายหรือจะเปนยังไงอีก
ฝ่ายก้ไม่มีวันรุ้เพราะปิดกั้นเราทุกหนทาง เพราะฉนั้นเราจะเปนตายร้ายดียังไงเขาก้ไม่สนใจ คนนึงเจบเจียนตาย ระหว่างที่อีกคนสบานใจเฉิบ.. เราไม่อยากเปนแบบนี้อีกแล้ว ชีวิตเราพังหมดแล้ว. ไม่รุ้ว่าควรทยังไงดี.. อยากหลุดพ้นจากความทุขนี้ ไม่อยากเป็นแบบนี้อีกแล้วแต่ตัดใจไม่ได่คะ
อยากกลับไปเป็นเหมือนแต่ก่อน
ตอนที่เราไม่ได้รักเขา
ตอนนี้ไม่ทันแล้วคะ ขาดเขาไม่ได้เลย
ปล่อยวางไม่ได้จิงๆ ทรมารกับความคิด
เคยคิดว่าการที่รักคนดีๆคนที่เคยทุขกับความรักมามากถัาพอเขาได้เจอคนที่รักเขาจริง แต่สุดท้ายเขาก้ทิ้งเราไป..เหมือนคนที่ไม่เคยมีความรุ้สึกอะไรมาก่อน
เราเคยคิดจะรอเขาไปทั้งชีวิตเพราะเขาคือคนเดียวที่เราอยากใช้ชีวิตด้วย..แต่สภาพเราตอนนี้มันจะไม่ไหวแล้วจิตตกร้องไห้ทุขทรมารทุกวัน ไม่มีวันไหนที่มีความสุข เรากัวว่าเราจะไม่มีวันที่จะดีขึ้น
เราเปนหนักขนาดนี้จนเพื่อนเราทุกคนตกใจมากๆ
ไม่เคยเหนเราเปนขนาดนี้มาก่อน..