เราไม่ได้เกลียดพ่อนะเขาก็คือพ่อปกตินี่แหละ แต่รู้สึกไม่อยากคุยกับเขาไม่อยากอยู่ใกล้เขามันรู้สึกไม่อบอุ่นไม่สบายใจยังไงไม่รู้ วันๆก็ไม่ค่อยคุยกับเขาเลยนอกจากเขาจะเรียกใช้ พอใช้เสร็จก็ไปอยู่ที่ของเรา

  เวลามีเรื่องอะไรก็ปรึกษาแม่หมดเลยอยู่กับแม่นี่สบายใจอบอุ่นต่างจากพ่อ เรื่องเรียนเรื่องอะไรพ่อไม่เคยยุ่งเลยมีแต่แม่จัดการ พ่อไม่เคยไปงานโรงเรียนสักครั้งมากๆ เวลาที่พ่อด่าแม่ทำนิสัยไม่ดีใส่แม่เรายิ่งไม้อยากคุยกับเขาเลย

  ไม่กี่วันที่ผ่านมาเราซื้อหมามา พ่อเป็นคนชอบหมานะแต่หมามันยังเด็กยังดื้อพ่อก็ชอบบ่นว่าทำอะไรไม่คิด ว่าที่เราซื้อหมามา เมื่อวานนั่งกินหมูกระทะที่บ้านเรานั่งในบ้านแต่พี่ชายเรานั่งหน้าประตูทีนี้หมามันเล่นอยู่ข้างๆพี่สักพักมันก็หายไป เราก็ถามพี่ว่ามันหายไปไหน พี่ก็บอกไม้รู้เราก็ด่าพี่ว่า " นั่งอยู่ใกล้มันทำไมไม่ดู" แบบโมโห ทีนี้พ่อนั่งข้างๆก็หันมาว่า "คนกินอยู่จะดูได้ไง" เราก็เงียบ สักพักเขาก็พูดว่า " คนซื้อมานี่ก็ปัญญาอ่อน" เราวางช้อนแล้วเดินร้องไห้ไปเลย  ยิ่งทำให้ไม่อยากคุยกับเขา จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้คุย เราเป็นคนมีปัญหาอะไรหรือปล่าวคะ