สวัสดี วันนี้ก็จะมาเล่าถึงประสบการณ์ความรัก(จริงๆแอบชอบมากกว่านะ55555) ขอเล่าในฉบับบ้าๆบอๆตามประสาวัยรุ่นเนาะ ฮอร์โมนการแอ๊บกำลังพลุ่งพล่าน55555 เกี่ยวม่ะ มันคือการแอบชอบที่บ้าบอคอแตกมากเฮอะ มันเป็นสิ่งที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้แต่มันก็เกิดขึ้นไปแล้ว 555
ขอเกริ่นนำก่อนล่ะกันนะว่า เราเป็นเด็กม.5เอง(เอ๊ะเดี๋ยวๆๆม.5นี่ยังเด็กไหมเนี๊ยะ) เป็นคนตลกเฮฮาปาร์ตี้ จริงๆแล้วอ่ะเราเป็นเด็กดีนะรักเพื่อนพี่พ้อง(โดยเฉพาะผู้5555)
ขอแนะนำตัวก่อนเลยนะ เราชื่อR(นามสมมุติ) ส่วนสูง 172 น้ำหนัก 54 เรียนสายวิทย์-คณิต เพื่อนๆในห้องมีทั้งคนที่ชอบและไม่ชอบ เพราะเราหน้าตาดีเกิน(
ถูกม่ะ) รุ่นพี่ที่แอบชอบชื่อB(นามสมมุติ)คือพี่เค้ามีสัดส่วนของร่างกายนี้ใกล้เคียงกับมากๆๆๆๆๆ พี่เค้าสูง 175 น้ำหนัก 59 แต่หน้าตาไม่เหมือนกันน่ะฮะ พี่เค้าเรียนสายวิทย์-คณิต เหมือนกัน เราอยู่ห้อง1 พี่เค้าอยู่ห้อง3 เลยไม่ได้เป็นสายรหัสกันเลยอ่ะ555 พี่เค้าเป็นที่รักของเพื่อนๆ(ในกลุ่ม)เพราะพี่เค้าเงียบและน่าจะใส่ใจเพื่อนๆดี(เพื่อนพี่เค้ามีแต่ผู้หญิง พี่เค้าเป็นผู้คนเดียวในกลุ่ม”พี่เค้าก็เป็นแบบเรานี่แหละ”) เราว่าเราเหมาะสมกับพี่เค้าน่ะ(มโนอีกแล้วม่ะ)
ช่วงเวลาที่เราเจอพี่เค้าครั้งแรกอ่ะตอนนั้นเราอยู่ม.4 เป็นช่วงกีฬาสี กีฬาสีที่โรงเรียนเราเริ่มช่วงเทอมที่2ของทุกๆปีประมาณเดือนพฤศจิกายน(มั่ง) แน่นอนว่าช่วงกีฬาสีเราจะได้เจอรุ่นพี่ที่ไม่เคยเจอมาก่อนเพราะทานข้าวคนละเวลาไงเดินให้ตายก็ไม่เจอกันนอกจากจะนั่งรออยู่ที่ห้อง แต่ก็คงเกินไปม่ะ5555 พี่เค้าอยู่ม.6 อ่อลืมบอกว่าอยู่สีเดียวกันด้วยน้า ตอนที่เราเจอครั้งแรกจริงๆคือช่วงเวลาที่มีการประชุมของแต่ละคณะสี เราเห็นพี่เค้านั่งเงียบๆคุยแต่กับเพื่อนไม่ออกมายุ่งวุ่นวายกับรุ่นน้องหรอก5555 ได้แต่แอบมอง เราไม่เข้าใจตัวเองเลยน่ะว่าทำไมเราต้องแอบมองพี่เค้า(ปกติเราเป็นคนที่ชอบมองคนอื่นอยู่แล้วแต่ไม่เข้าใจทำไมชอบมองพี่เค้าเป็นพิเศษ สงใสพรมลิขิต5555 มโนถูกม่ะ)
ขอบอกก่อนเลยว่าต้นตอเรื่องราวนี้จริงๆแล้วมันเกิดจากเพื่อนนางเป็นผู้หญิงชื่อว่าM(นามสมมุติ)นางถามเราว่า
M: แกมองพี่เค้าทำไมว่ะ
R: อ่อ เราชอบพี่เค้าว่ะ(ด้วยความที่เราเป็นคนชอบมองโดยไม่เหตุผลไง เลยตอบไปแบบนี้)
M: จริงหรอ?
R: จริงดิ ทำไมหรอ?
M: เดี๋ยวช่วย(งานเผือกก็มาจ้า)
R: เออๆๆ (พูดในเชิงขอบคุณ)
จริงๆแล้วเราก็แค่ตอบเพื่อนไปงั้นๆแหละถ้าจะเลิกหายไปเฉยๆก็กลัวMว่าเราขี้ป๊อดเลยเล่นๆตามคำพูดของMไปก่อนและเราก็รู้จักกันเพราะMมันแย่หาว่าเราไม่ได้ชอบพี่B(จริงๆตอนแรกก็ไม่ได้ชอบจริงๆนั้นแหละ)แต่ก่อนที่เราจะรู้จักกันมันยากมากเราตามหาFacebookพี่เค้านานมากให้Mช่วยตามหาบ้างไรบ้าง ตามหาเองบ้าง แต่สุดท้ายเราก็ตามหาเองจนเจอ(ความพยายามสูงม่ะ) เจอครั้งแรกเหลือเชื่อนี้คือFacebookหรือป่าช้าว่ะ เงียบมากๆๆเฮอะ เราเลยแอดไป กว่านางจะรับแอด3วันจ๊ะ(นานเนาะ55555) นางรับแอดปุ๊บ เราก็ทักแชทปั๊บ (เร็วม่ะๆๆขึ้นแจ้งเตือนนี้ทักไปเลย5555)
R: ส่งสติ๊กเกอร์ พร้อมกับคำว่า”สวัสดีครับ”
B: Hey
R: อยากรู้จักครับ
B: อ่อ
R: ชื่อไรครับ
B: ไม่บอก(แอ๊บเล่นตัวนิดๆ)
R: ทำไมไม่บอกอ่ะครับ
B: อ่อพี่ชื่อRน่ะ(ชื่อFacebookเราเลยจ๊ะ)
R: อ่อครับผมชื่อB(แอบไปถามชื่อพี่BมาจากM)
B: เฮ้ยยยยยย รู้ได้ไง
R: อ่อRถามเพื่อนมา(ถามMนั้นแหละ)
B: ทำไมไม่เคยเห็น ม.อะไรเนี๊ยะ
R: ม.4ครับห้อง1 พี่อยู่ม.6ห้อง3 R รู้
B: รู้เยอะจัง ทำไมรู้เคยเห็นหรอ?
R: เอ้อออ มองอยู่ครับมองอยู่
B: อืม( กูอยากรู้ทำไมตอบสั้นจัง!!!!!!!)(แล้วการสนทนาในวันนี้ก็จบลง)
วันรุ่งขึ้นนางMนี้มาถามความคืบหน้าก่อนใครๆเลยเพราะมีแต่นางที่รู้เรื่องของเรา เพื่อนคนอื่นๆยังไม่มีใครอยู่เลย แล้วเพื่อนก็เพิ่มรู้กันเยอะขึ้นทุกวันๆๆ รู้กันเกือบครึ่งห้อง(นี่เพิ่งคุยกันได้วันเดียวเอง5555) วันต่อๆมาเราถามอะไรที่เกี่ยวกับตัวพี่Bเค้าก็ไม่ค่อยบอกหรอเพราะเค้าเป็นคนที่เงียบๆ โลกส่วนตัวสูงมากๆๆๆๆๆมากถึงมากที่สุด และข้อมูลบางอย่างเราก็ได้มาจากMนั้นแหละ(มันเผือกเรื่องคนอื่นดี๊ดี55555) ไม่น่าเชื่อว่าเราจะจริงจังกับพี่Bขนาดนี้ เรายิ้มได้เราหัวเราะได้เมื่อได้คุยกับพี่B แต่ที่น่าเสียใจคือพี่Bเป็นคนที่ตอบสั้นมาก เราเป็นคนชวนคุยตลอดแต่ก็ดีนะเพราะเป็นคนชอบคุย(คุยกับเพื่อนกับพี่Bเท่านั้นแหละ ผู้อะไรงี้เราไม่คุย)
การแอบชอบของเรามันยิ่งใหญ่มากเราเคยทักแชทไปถามครูที่ปรึกษาเลยน่ะเกี่ยวกับตัวพี่Bเพราะพี่Bเคยเรียนกับครูที่ปรึกษาเรามาก่อน55555 เรามารู้ที่หลังว่าบ้านพี่Bกับบ้านเราห่างหันไปถึง 3 กิโลเมตร(เป็นไปได้ไงไม่เคยเจอกัน5555) เราลงทุนมากเราลงทุนเปลี่ยนรถรับส่งเพื่อจะมานั่งรถรับส่งคันเดียวกันกับพี่B วันก่อนหน้าที่จะเปลี่ยนรถรับส่งเราทักไปว่า
R: พี่Bเนี๊ยะอาทิตย์หน้าอ่ะRจะไปนั่งรถรับส่งด้วยน่ะ
B: แกจะมาได้ไงรถเติมนิ
R: บ้าหรออย่าโกหกเพิ่งตกลงกับคนขับรถมาเมื่อกี้เอง555(สะใจ)
B: โอ๊ยยยยย เอาจนได้นะแก555 จริงๆพี่ไม่ได้ถามแกเลยน่ะ
อ่อรถที่นั่งเป็นรถตู้เรานั่งอยู่เบาะแถวที่2 เบาะที่2ถัดจากกระจกด้านขวาพี่Bนั่งอยู่เบาะแถวที่3พี่Bนั่งติดกระจกด้านขวา(เอ๊ะนี้มันเยี่ยงๆกันเอง555)ด้วยความที่เรานั่งใกล้มันทำให้เราเขินอายมากมาย555 ทำตัวไม่ถูกเลยแหละนั่งนิ่งๆบ้าง ดิ้นบ้างบางเวลาจะให้ทำไงได้ล่ะก็มันเขิน55555 มีอยู่ครั้งหนึ่งเด็กที่นั่งข้างๆมันขอยืมโทรศัพท์เราไปถ่ายรูปหารู้ไม่เด็กชั่งน่ารักซะเหลือเกินมันถ่ายรูปพี่Bสะท้อนกับกระจกรถ(ไม่อยากจะบอกว่านี้คือรูปแรกของพี่Bที่มีในโทรศัพท์ เห็นเต็มตัวชัดแบบHDเลยทีเดียว) แต่เราก็เป็นคนชอบการถ่ายรูปมากๆๆๆๆๆๆๆเวลาเขินไรงี้ก็จะเอาโทรศัพท์มาถ่ายรูปแล้วยกโทรศัพท์ขึ้นนิดนึ่ง(นี้แหละคือแผนอันสูงส่ง555)เพราะยกโทรศัพท์ขึ้นแล้วมันจะเห็นทุกๆคนบนรถ5555แน่นอนพี่Bนี้ติดคนแรกเลย555555แต่ถ่ายเก็บไว้เฉยๆดูคนเดียวพอ ดูไปยิ้มไปก็ดีน่ะเว้ยยย เวลาอยู่บนรถรับส่งเรากับพี่Bก็ไม่ค่อยคุยกันหรอกไม่รู้ว่าทำไม5555
ช่วงสิ้นปีแน่นอนว่าจะต้องมีกิจกรรมวันปีใหม่มีการจับสลากของขวัญเยอะแยะมากมาย และหนีไม่พ่นการซื้อของขวัญให้พี่Bเราซื้อตัวอะไรก็ไม่รุแต่ที่รู้ๆคือ มันน่ารักมากๆๆๆๆถึงมากที่สุด แต้ราซื้อให้พี่Bแต่พี่เค้าไม่ได้ซื้ออะไรให้เราเลยแต่ไม่เป็นแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว สถานที่ให้คือบนรถรับส่งเพราะตอนนี้มีแค่เรา2คนที่เหลืออยู่บนรถคนอื่นๆเขาลงกันหมดแล้ว5555(โรแมนติกสุดๆๆ5555)
R: พี่Bอ่ะให้(พร้อมกับยื้นตุ๊กตาให้)
B: ให้พี่ทำไมอ่ะ
R: เฉยๆอยากให้(ตุ๊กตาสีชมพู555)
B: ไม่เป็นไรมันเป็นสีชมพูอ่ะ ถ้าจะให้จริงๆพี่ไม่ขอบคุณน่ะ
R: ไม่เป็นไรครับ(พูดด้วยความเต็มใจมั่ง5555)(ยิ้มด้วย)
B: (พี่Bก็ยิ้มแบบเขินๆ5555)
และหลังจากนั้นไม่นานประมาณ15นาที(เอาตุ๊กตาให้แล้วเราก็ลงรถพอดี)พี่Bก็ทักแชทมาบอกว่าขอบคุณน่ะ(สงใสเขิน5555)
B: ขอบคุณน่ะ
R: ครับผม
B: ไม่มีไรตอบแทนเลยอ่ะ555
R: ไม่เป็นไรครับ
B: ดยาถ้ระพทิ่นิพมเสพทเรถ่นเพส
R: ยาเถร่ะรทพนดมวำสทเร้ะทเพมสด
B: นกพื้ท่ระทนอมยำวดมใสพ
R: รื อทสำมเมทสะพระทพนดำย
B: พอเถอะๆๆเดียวยาวๆ5555
แล้วเราก็คุยกันจนถึงเวลาอาบน้ำเข้านอน5555วันนี้คงเป็นวันที่คุยกันแบบยาวนานที่สุดแล้วล่ะมั่ง แล้วเราก็บอกฝันดีซึ่งกันและกัน
วันนี้พอแค่นี้ก่อนน่ะเรื่องมันยังมีต่ออีกยาวเดี๋ยวมาเล่าต่อล่ะกัน ถ้ามีคนอ่านเยอะเดี๋ยวจะเล่าอย่างระเอียดเลย55555นี้ก็เป็นเรื่องที่แสนจะแฮปปี้(แฮปปี้ในตอนนี้แหละ555)ขอบอกก่อนเลยน่ะครับว่าการที่จะเล่าประสบการณ์แบบนี้คือมันต้องเรียบเรียงยากมาก5555
เดี๋ยวมาเล่าต่อล่ะกันน่ะครับ
ผิดพลากอันใดก็ขอประทานอภัยไว้น่ะที่กระทู้นี้ด้วยนะครับ
เพื่อนๆล่ะมีประสบการณ์แบบนี้ไหมครับ?
R/Rยังชอบพี่อยู่น่ะพี่B
บันทึกประสบการณ์ การแอบชอบของรุ่นน้องผู้ชายสู่รุ่นพี่ผู้ชาย
ขอเกริ่นนำก่อนล่ะกันนะว่า เราเป็นเด็กม.5เอง(เอ๊ะเดี๋ยวๆๆม.5นี่ยังเด็กไหมเนี๊ยะ) เป็นคนตลกเฮฮาปาร์ตี้ จริงๆแล้วอ่ะเราเป็นเด็กดีนะรักเพื่อนพี่พ้อง(โดยเฉพาะผู้5555)
ขอแนะนำตัวก่อนเลยนะ เราชื่อR(นามสมมุติ) ส่วนสูง 172 น้ำหนัก 54 เรียนสายวิทย์-คณิต เพื่อนๆในห้องมีทั้งคนที่ชอบและไม่ชอบ เพราะเราหน้าตาดีเกิน(
ช่วงเวลาที่เราเจอพี่เค้าครั้งแรกอ่ะตอนนั้นเราอยู่ม.4 เป็นช่วงกีฬาสี กีฬาสีที่โรงเรียนเราเริ่มช่วงเทอมที่2ของทุกๆปีประมาณเดือนพฤศจิกายน(มั่ง) แน่นอนว่าช่วงกีฬาสีเราจะได้เจอรุ่นพี่ที่ไม่เคยเจอมาก่อนเพราะทานข้าวคนละเวลาไงเดินให้ตายก็ไม่เจอกันนอกจากจะนั่งรออยู่ที่ห้อง แต่ก็คงเกินไปม่ะ5555 พี่เค้าอยู่ม.6 อ่อลืมบอกว่าอยู่สีเดียวกันด้วยน้า ตอนที่เราเจอครั้งแรกจริงๆคือช่วงเวลาที่มีการประชุมของแต่ละคณะสี เราเห็นพี่เค้านั่งเงียบๆคุยแต่กับเพื่อนไม่ออกมายุ่งวุ่นวายกับรุ่นน้องหรอก5555 ได้แต่แอบมอง เราไม่เข้าใจตัวเองเลยน่ะว่าทำไมเราต้องแอบมองพี่เค้า(ปกติเราเป็นคนที่ชอบมองคนอื่นอยู่แล้วแต่ไม่เข้าใจทำไมชอบมองพี่เค้าเป็นพิเศษ สงใสพรมลิขิต5555 มโนถูกม่ะ)
ขอบอกก่อนเลยว่าต้นตอเรื่องราวนี้จริงๆแล้วมันเกิดจากเพื่อนนางเป็นผู้หญิงชื่อว่าM(นามสมมุติ)นางถามเราว่า
M: แกมองพี่เค้าทำไมว่ะ
R: อ่อ เราชอบพี่เค้าว่ะ(ด้วยความที่เราเป็นคนชอบมองโดยไม่เหตุผลไง เลยตอบไปแบบนี้)
M: จริงหรอ?
R: จริงดิ ทำไมหรอ?
M: เดี๋ยวช่วย(งานเผือกก็มาจ้า)
R: เออๆๆ (พูดในเชิงขอบคุณ)
จริงๆแล้วเราก็แค่ตอบเพื่อนไปงั้นๆแหละถ้าจะเลิกหายไปเฉยๆก็กลัวMว่าเราขี้ป๊อดเลยเล่นๆตามคำพูดของMไปก่อนและเราก็รู้จักกันเพราะMมันแย่หาว่าเราไม่ได้ชอบพี่B(จริงๆตอนแรกก็ไม่ได้ชอบจริงๆนั้นแหละ)แต่ก่อนที่เราจะรู้จักกันมันยากมากเราตามหาFacebookพี่เค้านานมากให้Mช่วยตามหาบ้างไรบ้าง ตามหาเองบ้าง แต่สุดท้ายเราก็ตามหาเองจนเจอ(ความพยายามสูงม่ะ) เจอครั้งแรกเหลือเชื่อนี้คือFacebookหรือป่าช้าว่ะ เงียบมากๆๆเฮอะ เราเลยแอดไป กว่านางจะรับแอด3วันจ๊ะ(นานเนาะ55555) นางรับแอดปุ๊บ เราก็ทักแชทปั๊บ (เร็วม่ะๆๆขึ้นแจ้งเตือนนี้ทักไปเลย5555)
R: ส่งสติ๊กเกอร์ พร้อมกับคำว่า”สวัสดีครับ”
B: Hey
R: อยากรู้จักครับ
B: อ่อ
R: ชื่อไรครับ
B: ไม่บอก(แอ๊บเล่นตัวนิดๆ)
R: ทำไมไม่บอกอ่ะครับ
B: อ่อพี่ชื่อRน่ะ(ชื่อFacebookเราเลยจ๊ะ)
R: อ่อครับผมชื่อB(แอบไปถามชื่อพี่BมาจากM)
B: เฮ้ยยยยยย รู้ได้ไง
R: อ่อRถามเพื่อนมา(ถามMนั้นแหละ)
B: ทำไมไม่เคยเห็น ม.อะไรเนี๊ยะ
R: ม.4ครับห้อง1 พี่อยู่ม.6ห้อง3 R รู้
B: รู้เยอะจัง ทำไมรู้เคยเห็นหรอ?
R: เอ้อออ มองอยู่ครับมองอยู่
B: อืม( กูอยากรู้ทำไมตอบสั้นจัง!!!!!!!)(แล้วการสนทนาในวันนี้ก็จบลง)
วันรุ่งขึ้นนางMนี้มาถามความคืบหน้าก่อนใครๆเลยเพราะมีแต่นางที่รู้เรื่องของเรา เพื่อนคนอื่นๆยังไม่มีใครอยู่เลย แล้วเพื่อนก็เพิ่มรู้กันเยอะขึ้นทุกวันๆๆ รู้กันเกือบครึ่งห้อง(นี่เพิ่งคุยกันได้วันเดียวเอง5555) วันต่อๆมาเราถามอะไรที่เกี่ยวกับตัวพี่Bเค้าก็ไม่ค่อยบอกหรอเพราะเค้าเป็นคนที่เงียบๆ โลกส่วนตัวสูงมากๆๆๆๆๆมากถึงมากที่สุด และข้อมูลบางอย่างเราก็ได้มาจากMนั้นแหละ(มันเผือกเรื่องคนอื่นดี๊ดี55555) ไม่น่าเชื่อว่าเราจะจริงจังกับพี่Bขนาดนี้ เรายิ้มได้เราหัวเราะได้เมื่อได้คุยกับพี่B แต่ที่น่าเสียใจคือพี่Bเป็นคนที่ตอบสั้นมาก เราเป็นคนชวนคุยตลอดแต่ก็ดีนะเพราะเป็นคนชอบคุย(คุยกับเพื่อนกับพี่Bเท่านั้นแหละ ผู้อะไรงี้เราไม่คุย)
การแอบชอบของเรามันยิ่งใหญ่มากเราเคยทักแชทไปถามครูที่ปรึกษาเลยน่ะเกี่ยวกับตัวพี่Bเพราะพี่Bเคยเรียนกับครูที่ปรึกษาเรามาก่อน55555 เรามารู้ที่หลังว่าบ้านพี่Bกับบ้านเราห่างหันไปถึง 3 กิโลเมตร(เป็นไปได้ไงไม่เคยเจอกัน5555) เราลงทุนมากเราลงทุนเปลี่ยนรถรับส่งเพื่อจะมานั่งรถรับส่งคันเดียวกันกับพี่B วันก่อนหน้าที่จะเปลี่ยนรถรับส่งเราทักไปว่า
R: พี่Bเนี๊ยะอาทิตย์หน้าอ่ะRจะไปนั่งรถรับส่งด้วยน่ะ
B: แกจะมาได้ไงรถเติมนิ
R: บ้าหรออย่าโกหกเพิ่งตกลงกับคนขับรถมาเมื่อกี้เอง555(สะใจ)
B: โอ๊ยยยยย เอาจนได้นะแก555 จริงๆพี่ไม่ได้ถามแกเลยน่ะ
อ่อรถที่นั่งเป็นรถตู้เรานั่งอยู่เบาะแถวที่2 เบาะที่2ถัดจากกระจกด้านขวาพี่Bนั่งอยู่เบาะแถวที่3พี่Bนั่งติดกระจกด้านขวา(เอ๊ะนี้มันเยี่ยงๆกันเอง555)ด้วยความที่เรานั่งใกล้มันทำให้เราเขินอายมากมาย555 ทำตัวไม่ถูกเลยแหละนั่งนิ่งๆบ้าง ดิ้นบ้างบางเวลาจะให้ทำไงได้ล่ะก็มันเขิน55555 มีอยู่ครั้งหนึ่งเด็กที่นั่งข้างๆมันขอยืมโทรศัพท์เราไปถ่ายรูปหารู้ไม่เด็กชั่งน่ารักซะเหลือเกินมันถ่ายรูปพี่Bสะท้อนกับกระจกรถ(ไม่อยากจะบอกว่านี้คือรูปแรกของพี่Bที่มีในโทรศัพท์ เห็นเต็มตัวชัดแบบHDเลยทีเดียว) แต่เราก็เป็นคนชอบการถ่ายรูปมากๆๆๆๆๆๆๆเวลาเขินไรงี้ก็จะเอาโทรศัพท์มาถ่ายรูปแล้วยกโทรศัพท์ขึ้นนิดนึ่ง(นี้แหละคือแผนอันสูงส่ง555)เพราะยกโทรศัพท์ขึ้นแล้วมันจะเห็นทุกๆคนบนรถ5555แน่นอนพี่Bนี้ติดคนแรกเลย555555แต่ถ่ายเก็บไว้เฉยๆดูคนเดียวพอ ดูไปยิ้มไปก็ดีน่ะเว้ยยย เวลาอยู่บนรถรับส่งเรากับพี่Bก็ไม่ค่อยคุยกันหรอกไม่รู้ว่าทำไม5555
ช่วงสิ้นปีแน่นอนว่าจะต้องมีกิจกรรมวันปีใหม่มีการจับสลากของขวัญเยอะแยะมากมาย และหนีไม่พ่นการซื้อของขวัญให้พี่Bเราซื้อตัวอะไรก็ไม่รุแต่ที่รู้ๆคือ มันน่ารักมากๆๆๆๆถึงมากที่สุด แต้ราซื้อให้พี่Bแต่พี่เค้าไม่ได้ซื้ออะไรให้เราเลยแต่ไม่เป็นแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว สถานที่ให้คือบนรถรับส่งเพราะตอนนี้มีแค่เรา2คนที่เหลืออยู่บนรถคนอื่นๆเขาลงกันหมดแล้ว5555(โรแมนติกสุดๆๆ5555)
R: พี่Bอ่ะให้(พร้อมกับยื้นตุ๊กตาให้)
B: ให้พี่ทำไมอ่ะ
R: เฉยๆอยากให้(ตุ๊กตาสีชมพู555)
B: ไม่เป็นไรมันเป็นสีชมพูอ่ะ ถ้าจะให้จริงๆพี่ไม่ขอบคุณน่ะ
R: ไม่เป็นไรครับ(พูดด้วยความเต็มใจมั่ง5555)(ยิ้มด้วย)
B: (พี่Bก็ยิ้มแบบเขินๆ5555)
และหลังจากนั้นไม่นานประมาณ15นาที(เอาตุ๊กตาให้แล้วเราก็ลงรถพอดี)พี่Bก็ทักแชทมาบอกว่าขอบคุณน่ะ(สงใสเขิน5555)
B: ขอบคุณน่ะ
R: ครับผม
B: ไม่มีไรตอบแทนเลยอ่ะ555
R: ไม่เป็นไรครับ
B: ดยาถ้ระพทิ่นิพมเสพทเรถ่นเพส
R: ยาเถร่ะรทพนดมวำสทเร้ะทเพมสด
B: นกพื้ท่ระทนอมยำวดมใสพ
R: รื อทสำมเมทสะพระทพนดำย
B: พอเถอะๆๆเดียวยาวๆ5555
แล้วเราก็คุยกันจนถึงเวลาอาบน้ำเข้านอน5555วันนี้คงเป็นวันที่คุยกันแบบยาวนานที่สุดแล้วล่ะมั่ง แล้วเราก็บอกฝันดีซึ่งกันและกัน
วันนี้พอแค่นี้ก่อนน่ะเรื่องมันยังมีต่ออีกยาวเดี๋ยวมาเล่าต่อล่ะกัน ถ้ามีคนอ่านเยอะเดี๋ยวจะเล่าอย่างระเอียดเลย55555นี้ก็เป็นเรื่องที่แสนจะแฮปปี้(แฮปปี้ในตอนนี้แหละ555)ขอบอกก่อนเลยน่ะครับว่าการที่จะเล่าประสบการณ์แบบนี้คือมันต้องเรียบเรียงยากมาก5555
เดี๋ยวมาเล่าต่อล่ะกันน่ะครับ
ผิดพลากอันใดก็ขอประทานอภัยไว้น่ะที่กระทู้นี้ด้วยนะครับ
เพื่อนๆล่ะมีประสบการณ์แบบนี้ไหมครับ?
R/Rยังชอบพี่อยู่น่ะพี่B