เราพึ่งค้นพบว่าตัวเองเป็นเลสเบี้ยนตอนอายุ20 นี่ช้าหรือเร็วหว่าาา..#$%@&* ตอนนี้ก็เกือบ1ปีละนะ
เล่าย้อนไปยาวๆเลย 5555
ตอนนั้นปีหนึ่งเฟรชชี่วัยใส รับน้องๆ เจอผู้หญิงคนนึง เธอน่ารักสะ (สาวเหนือ) "ถิ่นคนงามจามเทวี" สะด้วย ให้ทายนะคะว่าเธอเป็นคนจังหวัดไหน?? 55555 เธอเป็นรุ่นพี่ในสาขาเราเอง แก่กว่าเรา1ปี เธอยิ้มเก่งมากกกก.. พูดเก่ง อัธยาศัยดี ติดกวนทีนด้วยนะจะบอกให้ 5555 (สรุปน่ารักอะชอบบบบ...) แต่ตอนนั้นตลอดทั้งปี1เจอพี่เขาเเค่ไม่กี่ครั้งเอง นับครั้งได้เลยอะ พี่เขาไม่ค่อยเข้าร่วมกิจกรรมเท่าไหร่ (ถึงเจอก็ไม่กล้าคุยหรอกนะ เขินนนนน... ^^ 555555 ) อีกอย่างตอนนั้นเราก็เป็นผญ.ธรรมดาๆคนนึงแหละคะที่คบหากับผช. อย่างปกติ แต่คบกี่คนๆก็ไม่ได้อย่างใจเราสักคน เป็นอันต้องเลิกกันตลอดๆๆสินะ เห้อออ... เริ่มเหนื่อยกะชีวิตรักแบบนี้จัง(เสียงเบาๆ) รักเลิกๆๆ เบื่อ!!ค่ะ หึๆๆ ขี้เกียจเริ่มต้นใหม่ละ แต่ก็ไม่เคยเข็ดหลาบกับความรักหรอกนะคะ 5555 เอาเป็นว่าเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ใจเต้นตึกๆตั๊กๆ
............................
เรื่องมันเกิดขั้นเมื่อเดือนพฤศจิกายนของปีที่เเล้วนี่เอง ตอนเราขึ้นปี2 เรามีโอกาสได้ไปกทม. ด้วยกันกับนางด้วยแหละ (ขอแทนตัวพี่เขาว่านางนะคะ) เราไปอบรมกันค่ะ คือว่า happy happy มาก คุยกับนางแล้วรู้สึกว่า นางมีเสน่ห์มว๊ากกกก..(เสียงสูงๆๆ) ทั้งเเววตาและก็รอยยิ้ม คุยเก่ง เป็นคนตรงๆ ใสๆ แต่ตอนนั้นเราเองก็ยังไม่ค่อยจะกล้าคุยกับนางเท่าไหร่หรอกค่ะ บอกตรงว่าไม่กล้าเลยยยยย... แต่พอได้คุยเท่านั้นแหละ
งงงง...คนอะไรวะ กวนทีนอะ รับได้ทุกมุข สวนกลับได้ทุกการสนทนา มีแถมๆปากร้ายด้วย ช่วงนี้นางกำลังดัดฟันค่ะ พูดก็ไม่ค่อยชัดเราแกล้งตลอด 55555 (ชอบบบบ...ทันคนดีแฮะ) นางน่ารักดี ในคืนอบรมวันแรก เพื่อนนางที่ไปอบรมด้วยกันอีก2คนออกไปเที่ยวแต่นางและเราไม่ได้ แฮะๆ เพราะขี้เกียจ เหมือนกัน 5555 นางเลยให้เราไปอยู่เป็นเพื่อนเพราะเขากลัวผี เราก็ไปนะ "เคๆๆ ได้ๆ ยินดีเลยค่ะ 5555"
........จากนั้น..........เราเริ่มคุยและสนิทกันมากขึ้น เราก็แลกเบอร์ แลกไลน์ เเลกเฟสกับนาง แบบว่าเราเป็นคนขอเองนี้แหละ ฮิฮิ สลิดไหมหละ ประมาณว่า "นี่ๆๆพี่ เราก็รู้จักกันละเนาะ แถมเป็นรุ่นพี่หนูด้วย หนูยังไม่มีเบอร์ เฟส ไลน์ พี่เลยนะ ขอบ้างจิ" นางเลยบอกว่า "เห้ยยยย.. นั้นดิ มะๆๆจะให้ก็ได้ 555 ไม่เคยให้ใครง่ายๆเลยนะเนี่ย " "อ้าววว.. แล้วจะเห้ยทำไมเนี่ย นึกว่ารู้ทันสะละ ใจตกไปอยู่ตรงตาตุ่มโน้นแล้วรู้ไหมเนี่ยยย....555555 คนบ้า" (ประโยคนี้คิดในใจนะคะ 555 ) นางน่ารักอะ กรี๊ดดดดด.... ไม่เคยเจอใครแบบนี้มาก่อนเลยทั้งหญิงและชาย เราเริ่มเข้าใจกับเลยไอ้คำที่ว่า "ยิ่งรู้จักยิ่งรักเธอ" แล้วหละ 55555 นางเทคเเคร์เราดีมาก คงเป็นเพราะว่านางคิดว่าเราเป็นน้องคนนึงมั้งคะ .....ง้อววว.. แต่ในตอนนั้นเราก็ยังรู้สึกว่าไม่ได้ชอบนางแบบ....นะ???...สะหน่อย 555 อีกอย่างนางเป็นรุ่นพี่เราด้วยอะ และบอกตรงๆนะคะว่า ณ ตอนนั้นเรายังคบกับแฟนผู้ชายอยู่เลย แต่ก็กำลังสับสนในชีวิตตัวเองด้วย 5555 วีนเหวี่ยงแฟนบ่อยมาก
......และเเล้วเมื่อเสร็จกิจกรรมอบรม เราก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติ เจอนางเราก็ยกมือไหว้ แต่ๆๆๆ หลังจากกลับมาแล้วเราก็ทักแชทหานางทุกวันเลยนะ ถ้าถามว่าจะทักทำไมทุกวัน ไม่กลัวนางรู้ตัวหรอ ตอบนะคะ “ไม่รู้สิรู้อย่างเดียวว่าคิดถึง” 5555
.........มีอยู่วันนึงนะ นางถามเราว่า “ทักแชทมาทุกวันเลย คิดถึงเค้าหรอ ไม่มีใครทะเลาะด้วยหรอ” 55555 .........
........อยากบอกว่า “ใช่ๆๆๆ” จังเลย แต่ปากมันบอกเร็วกว่าใจอะ ปากเลยบอกว่า “ไม่เลย” 5555 ดูสิปากทำร้ายใจตัวเองชัดๆ โด่วววว!! ........
......เราเลยบอกต่อไปว่า “พี่เราไม่ได้เจอกันหลายวันละเนาะ เป็นอาทิตย์เห็นจะได้ละ ไปกินเหล้าปั่นกันไหม 55555 ” ..........
......นางเลยตอบกลับมาว่า “อุต๊ะ ปากแข็งนะเราอะ อยากเจอเค้าก็บอกมาตรงๆ” 555555 (เขินอะ) ใช่ไงๆอยากเจอๆ(คิดแต่บอกไม่ได้) .........
............เราเลยบอก “อะหรา...” ..... และแล้วในที่สุดเราก็ได้เจอกัน คืนนั้นมีความสุขมาก
ตื่นเช้ามา เราทักไป นางตอบกลับมาว่า “ตื่นละหรอเธอ” อ้าว!! ไม่เรียกชื่อเรา เหมือนที่เคยเรียกละหรอ จากนั้นมา ชื่อเราก็ไม่ได้หลุดออกจากปากเธอเลย มีแต่นางเรียกแทนตัวเองและเราว่า “เธอ ฉัน แก” แต่เราก็ยังไม่กล้าหรอกนะที่จะเรียก “เธอ ฉัน แก” กับนางเพราะไม่กล้าเรียก 5555 เราเลยตอบกลับไปว่า “ตื่นแล้ว ท้องเสียด้วย” นางเลยบอกว่า “แล้วหายยัง ถ้ายังไม่หาย ฉันจะเป็นคนดูแลเธอเอง” อารายยยยยย.... เขินอ่า!! อย่าทำตัวน่ารักได้มะ เราตอบกลับว่า “อะหรา โกหกมากพี่อะ มาดูแลด่วนเลยนะ 5555 ” แล้วนางก็หัวเราะ 55555 และเราก็เจอกันบ่อยขึ้น มีเรื่องเขินๆมากขึ้น การสนทนาของเราก็เริ่มกวนทีนและสนุกมากขึ้น 555555
** ไปทำธุระก่อนนะคะ เดี๋ยวกลับมาเล่าต่อ อิอิ
ความรักไม่ผิด ผิดที่ไม่ได้รักตั้งแต่แรก (ฉบับเลสเบี้ยน)
เล่าย้อนไปยาวๆเลย 5555
ตอนนั้นปีหนึ่งเฟรชชี่วัยใส รับน้องๆ เจอผู้หญิงคนนึง เธอน่ารักสะ (สาวเหนือ) "ถิ่นคนงามจามเทวี" สะด้วย ให้ทายนะคะว่าเธอเป็นคนจังหวัดไหน?? 55555 เธอเป็นรุ่นพี่ในสาขาเราเอง แก่กว่าเรา1ปี เธอยิ้มเก่งมากกกก.. พูดเก่ง อัธยาศัยดี ติดกวนทีนด้วยนะจะบอกให้ 5555 (สรุปน่ารักอะชอบบบบ...) แต่ตอนนั้นตลอดทั้งปี1เจอพี่เขาเเค่ไม่กี่ครั้งเอง นับครั้งได้เลยอะ พี่เขาไม่ค่อยเข้าร่วมกิจกรรมเท่าไหร่ (ถึงเจอก็ไม่กล้าคุยหรอกนะ เขินนนนน... ^^ 555555 ) อีกอย่างตอนนั้นเราก็เป็นผญ.ธรรมดาๆคนนึงแหละคะที่คบหากับผช. อย่างปกติ แต่คบกี่คนๆก็ไม่ได้อย่างใจเราสักคน เป็นอันต้องเลิกกันตลอดๆๆสินะ เห้อออ... เริ่มเหนื่อยกะชีวิตรักแบบนี้จัง(เสียงเบาๆ) รักเลิกๆๆ เบื่อ!!ค่ะ หึๆๆ ขี้เกียจเริ่มต้นใหม่ละ แต่ก็ไม่เคยเข็ดหลาบกับความรักหรอกนะคะ 5555 เอาเป็นว่าเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ใจเต้นตึกๆตั๊กๆ
............................
เรื่องมันเกิดขั้นเมื่อเดือนพฤศจิกายนของปีที่เเล้วนี่เอง ตอนเราขึ้นปี2 เรามีโอกาสได้ไปกทม. ด้วยกันกับนางด้วยแหละ (ขอแทนตัวพี่เขาว่านางนะคะ) เราไปอบรมกันค่ะ คือว่า happy happy มาก คุยกับนางแล้วรู้สึกว่า นางมีเสน่ห์มว๊ากกกก..(เสียงสูงๆๆ) ทั้งเเววตาและก็รอยยิ้ม คุยเก่ง เป็นคนตรงๆ ใสๆ แต่ตอนนั้นเราเองก็ยังไม่ค่อยจะกล้าคุยกับนางเท่าไหร่หรอกค่ะ บอกตรงว่าไม่กล้าเลยยยยย... แต่พอได้คุยเท่านั้นแหละ
........จากนั้น..........เราเริ่มคุยและสนิทกันมากขึ้น เราก็แลกเบอร์ แลกไลน์ เเลกเฟสกับนาง แบบว่าเราเป็นคนขอเองนี้แหละ ฮิฮิ สลิดไหมหละ ประมาณว่า "นี่ๆๆพี่ เราก็รู้จักกันละเนาะ แถมเป็นรุ่นพี่หนูด้วย หนูยังไม่มีเบอร์ เฟส ไลน์ พี่เลยนะ ขอบ้างจิ" นางเลยบอกว่า "เห้ยยยย.. นั้นดิ มะๆๆจะให้ก็ได้ 555 ไม่เคยให้ใครง่ายๆเลยนะเนี่ย " "อ้าววว.. แล้วจะเห้ยทำไมเนี่ย นึกว่ารู้ทันสะละ ใจตกไปอยู่ตรงตาตุ่มโน้นแล้วรู้ไหมเนี่ยยย....555555 คนบ้า" (ประโยคนี้คิดในใจนะคะ 555 ) นางน่ารักอะ กรี๊ดดดดด.... ไม่เคยเจอใครแบบนี้มาก่อนเลยทั้งหญิงและชาย เราเริ่มเข้าใจกับเลยไอ้คำที่ว่า "ยิ่งรู้จักยิ่งรักเธอ" แล้วหละ 55555 นางเทคเเคร์เราดีมาก คงเป็นเพราะว่านางคิดว่าเราเป็นน้องคนนึงมั้งคะ .....ง้อววว.. แต่ในตอนนั้นเราก็ยังรู้สึกว่าไม่ได้ชอบนางแบบ....นะ???...สะหน่อย 555 อีกอย่างนางเป็นรุ่นพี่เราด้วยอะ และบอกตรงๆนะคะว่า ณ ตอนนั้นเรายังคบกับแฟนผู้ชายอยู่เลย แต่ก็กำลังสับสนในชีวิตตัวเองด้วย 5555 วีนเหวี่ยงแฟนบ่อยมาก
......และเเล้วเมื่อเสร็จกิจกรรมอบรม เราก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติ เจอนางเราก็ยกมือไหว้ แต่ๆๆๆ หลังจากกลับมาแล้วเราก็ทักแชทหานางทุกวันเลยนะ ถ้าถามว่าจะทักทำไมทุกวัน ไม่กลัวนางรู้ตัวหรอ ตอบนะคะ “ไม่รู้สิรู้อย่างเดียวว่าคิดถึง” 5555
.........มีอยู่วันนึงนะ นางถามเราว่า “ทักแชทมาทุกวันเลย คิดถึงเค้าหรอ ไม่มีใครทะเลาะด้วยหรอ” 55555 .........
........อยากบอกว่า “ใช่ๆๆๆ” จังเลย แต่ปากมันบอกเร็วกว่าใจอะ ปากเลยบอกว่า “ไม่เลย” 5555 ดูสิปากทำร้ายใจตัวเองชัดๆ โด่วววว!! ........
......เราเลยบอกต่อไปว่า “พี่เราไม่ได้เจอกันหลายวันละเนาะ เป็นอาทิตย์เห็นจะได้ละ ไปกินเหล้าปั่นกันไหม 55555 ” ..........
......นางเลยตอบกลับมาว่า “อุต๊ะ ปากแข็งนะเราอะ อยากเจอเค้าก็บอกมาตรงๆ” 555555 (เขินอะ) ใช่ไงๆอยากเจอๆ(คิดแต่บอกไม่ได้) .........
............เราเลยบอก “อะหรา...” ..... และแล้วในที่สุดเราก็ได้เจอกัน คืนนั้นมีความสุขมาก
ตื่นเช้ามา เราทักไป นางตอบกลับมาว่า “ตื่นละหรอเธอ” อ้าว!! ไม่เรียกชื่อเรา เหมือนที่เคยเรียกละหรอ จากนั้นมา ชื่อเราก็ไม่ได้หลุดออกจากปากเธอเลย มีแต่นางเรียกแทนตัวเองและเราว่า “เธอ ฉัน แก” แต่เราก็ยังไม่กล้าหรอกนะที่จะเรียก “เธอ ฉัน แก” กับนางเพราะไม่กล้าเรียก 5555 เราเลยตอบกลับไปว่า “ตื่นแล้ว ท้องเสียด้วย” นางเลยบอกว่า “แล้วหายยัง ถ้ายังไม่หาย ฉันจะเป็นคนดูแลเธอเอง” อารายยยยยย.... เขินอ่า!! อย่าทำตัวน่ารักได้มะ เราตอบกลับว่า “อะหรา โกหกมากพี่อะ มาดูแลด่วนเลยนะ 5555 ” แล้วนางก็หัวเราะ 55555 และเราก็เจอกันบ่อยขึ้น มีเรื่องเขินๆมากขึ้น การสนทนาของเราก็เริ่มกวนทีนและสนุกมากขึ้น 555555
** ไปทำธุระก่อนนะคะ เดี๋ยวกลับมาเล่าต่อ อิอิ