อุดัยปุร เป็นเมืองสุดท้ายของทริป และเป็นเมืองที่สมาชิกทุกคนโหวตว่าชอบมากที่สุดตลอดทริป เนื่องจากมีความโรแมนติก จากทะเลสาบหลายแห่ง เช่น Pichola บริเวณรอบๆทะเลสาบจะเน้นการท่องเที่ยวแต่ก็ยังปะปนไปกับการเป็นอยู่ของคนท้องถิ่นตามปกติ ทุกอย่างเดินถึงกันได้หมด และยังมีรถตุ๊กๆ ไว้ค่อยให้บริการอยู่เช่นกัน พื้นที่ของเมืองนี้ส่วนมากจะเป็นเนินเขาสูง มีต้นไม้เตี้ยๆ ไม่ได้ความเป็นทะเลทรายเท่าไหร่ แต่บรรยากาศดีมาก วิวสวย และมีความเป็นฮิปสเตอร์อีกด้วย

ตอน 10โมงเช้าของวันสิ้นปี เราเริ่มด้วยพระราชวังอุดัยปุร (Udaipur City Palace) ซึ่งเดินจากที่พักไม่ไกล ค่าเข้าคนละ 250รูปี ค่ากล้องอีก 250รูปี มี audio guide อีกชุดละ 200รูปี ค่ะ ใช้เวลาด้านในประมาณ 2ชม. ตรงกับวันที่มีโรงเรียนพานักเรียนมาทัศนศึกษาด้วย เด็กๆยั้วเยี้ยะเลย จะไปไหนก็ต้องเข้าแถว เดินตามเด็กๆไป โดนเด็กแซงก็มี 55555

พระราชวังนี้ สวยงามมากเช่นกับที่อื่นๆที่เราได้เห็นมาตั้งแต่ต้นทริป แต่ยังมีส่วนที่ต้องบำรุงรักษาอีกพอสมควรเนื่องจากสึกหรอไปตามกาลเวลากว่า 400ปี ที่นี่มีห้องและบริเวณระเบียงหรือสวนที่มีหน้าต่างเปิดสู่ทะเลสาบหลายจุด มองเห็นตัวเมือง ทะเลสาบ และพระราชวังกลางน้ำ เป็นวิวที่สวยทั้งนั้น

ตอนนั้นเราคิดว่าคนที่ได้อยู่ในสถานที่แบบนี้คงมีความสุขมากแน่ๆ แต่มีเรื่องราวน่าสลดใจที่เล่าขานกันมาว่าเจ้าหญิงแสนสวยในวัย 16ปี (Krishna Kumari) แห่งเมืองนี้ต้องกินยาพิษฆ่าตัวตายเพื่อยุติสงครามระหว่างอีกสองเมืองที่ต้องการตนเองเป็นคู่ครอง … พอฟังเรื่องราวไปเราก็เดินต่อด้วยความหลอนนิดๆ

พอเที่ยงเราเดินไปต่อที่ พิพิธภัณฑ์ Bagore ki haveli ซึ่งอยู่ริมน้ำลงมาจากพระราชวัง ในนี้เก็บค่าเข้าคนละ 25 รูปี ซึ่งตอนกลางคืนจะมีการแสดงพื้นเมืองให้ชม แต่เราไปตอนกลางวัน ก็จะมีสิ่งของที่เล่าเรื่องราวในประวัติศาสตร์ของเมืองที่จัดแสดงให้ดูเป็นห้องๆ อีกทั้งบริเวณดาดฟ้าที่เปิดโล่งติดกับทะเลสาบ แม้จะเป็นตอนเที่ยงแดดจ้าเราก็สู้ค่ะ

ต่อมาไปกินข้าวที่ Garden Palace ซึ่งเปิดเป็นโรงแรมด้วย มีร้านอาหารอยู่ด้านนอกที่สนาม และยังเปิดเป็น Vintage Car Collection นำรถวินเทจรุ่นเก่าๆมาแสดงให้ดู ค่าเข้าชมคนละ 500 รูปี แต่ถ้าไม่ได้คลั่งไคล้ ก็ไม่ต้องเข้าหรอกค่ะ เก็บเงินไว้กินข้าวดีกว่า

เราเดินเล่นกันไปเรื่อย แวะซื้อของที่มีขายอยู่เยอะมากคือภาพวาดขนาดจิ๋วบนผืนผ้า (miniature handpaint) นับเป็นงานฝีมือพื้นบ้านของที่นี่เลย ราคาก็ขึ้นอยู่กับความละเอียดของภาพที่แตกต่างกัน อย่างเช่นอันนี้เราซื้อมา โดยที่คนขายอธิบายว่า ม้าของเมืองอุดัยปุร เป็นสัญลักษณ์ของอำนาจและความเข้มแข็ง ช้างของเมืองจ๊อดปุร เป็นสัญลักษณ์ของโชคลาภ และอูฐของเมืองจัยซาลเมอร์ เป็นสัญลักษณ์ของความรัก
จนค่ำกลับมาร้านเดิมที่มาเมื่อวานเย็น (จองไว้ล่วงหน้าแล้ว เพราะเป็นคืนสิ้นปี คนจะออกมาฉลองกันเยอะ) อำลาปีเก่าไปกับบรรยากาศริมทะเลสาบสุดโรแมนติก มีผู้คนมาเตรียมฉลองกันบนดาดฟ้าแทบทุกตึกในเมืองนี้ โรงแรมหลายแห่ง รวมทั้ง City Palace เองก็จุดพรุตอนเวลาเที่ยงคืน สวยงามตระการตา

สวัสดีปีใหม่
วันนี้เที่ยววันสุดท้ายละ เราเช่ารถไป-กลับ Chittorgarh Fort จากอุดัยปุร ใช้เวลาเดินทางไป 2ชม. และกลับอีก 2ชม. ในราคา 2200รูปี ที่นี่เป็นป้อมที่เก่าแก่ซึ่งมีอายุเกือบ 1300ปี สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 7 ให้เป็นเมืองหลวงของราชวงศ์เมวาร์ (Mewar) เรารับไกด์ขึ้นรถมาด้วยจากประตูทางเข้าป้อมในราคาที่ตกลงกันที่ 450รูปี ตอนแรกชั่งใจอยู่ว่าจะมาดีมั้ย เพราะเข้าใจว่ามีแต่ซากปรักหักพังให้ดูเท่านั้น แต่เพราะรูปในเวบมันสวยนะ สมาชิกเลยยอมมากัน แต่เอาจริงๆเราว่าไม่มาดีกว่า เพราะมันแห้งแล้งกว่าในรูปมาเยอะมาก และก็เป็นฝุ่นเต็มไปหมด แต่ที่นี่มีเรื่องราวประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจหลายเรื่องที่ไกด์เล่าให้ฟัง
กลับมาที่อุดัยปุร กินข้าวแล้วรอขึ้นรถบัสกลับเดลลี คราวนี้นั่งรถบัสมีระดับหน่อย จองผ่าน agent แถวๆที่พักเป็นรถแบบนอนของ Pujari Bus Service ราคา 1235รูปีต่อคน ติดแอร์ หน้าต่างมิดชิด ที่นอนสะอาด มีบานกระจกเลื่อนเปิดปิดได้ แต่เขย่าสุดเหวี่ยงไปเลย รถออก 2ทุ่ม นั่งๆนอนๆ 1คืน ถึงเดลลีตอน 9โมงเช้า บินกลับไทยคืนนั้น .... จบทริปที่รอคอย


>> อ่านบทนำ **ทำใจก่อนไปอินเดีย** ที่ http://ppantip.com/topic/34632842
>> อ่านตอนที่ 1 **วันแรกใน Jaipur** ที่ http://ppantip.com/topic/34649482
>> อ่านตอนที่ 2 **อดีตมหานคร Amer + RedBus โหดสัสบัสแขก** ที่ http://ppantip.com/topic/34668397
>> อ่านตอนที่ 3 **ต้องมนต์ Jaisalmer** ที่ http://ppantip.com/topic/34692422
>> อ่านตอนที่ 4 **Jodhpur + วัดหินอ่อนสองพันปี Ranakpur** ที่ http://ppantip.com/topic/34748739