อยากจะเลิกกับสามี แต่สงสารลูก สามีดีแต่เข้ากันไม่ได้

ไม่รู้จะทำยังไง กับชีวิตคู่ ไม่รู้จะไปทางไหนดี? ก่อนจะเข้าเรื่อง เรากับสามี คบและรู้จักกันมาเกือบ 10 ปี คบๆเลิกๆกัน 3-4 ครั้ง ครั้งสุดท้ายที่คบกัน เกิดท้อง เลยแต่งงานกัน เราทั้งคู่ทำงานกันแล้วนะคะ การดำเนินชีวิตก็ปกติ สามีให้อยู่เลี้ยงลูกจนลูก 1 ขวบ 2 เดือน เราก็ออกมาทำธุรกิจส่วนตัว ร้านกาแฟสด รวมทั้งดูแลลูกด้วย ตอนเราไปทำงานอยู่กับย่า ย่าก็แก่มากแล้ว สามีทำงานที่ กรุงเทพฯ เราทำอยู่ต่างจังหวัด จะเจอกันเกือบทุกเสาร์อาทิตย์  เจอกันก็จะมีการทะเลาะกัน งอลกัน แต่ไม่ได้รุนแรงอะไร ประมานว่าเถียงกันในเรื่องของความคิดไม่ตรงกัน คุยกันไปค่อยจะรู้เรื่อง จูนกันไม่ค่อยติด ส่วนใหญ่ถ้าห่างกันก็จะคุยทางลายสะส่วนมาก โทรคุยกันนี้วันนึงยังไม่เคยโทรเลย จนมาเมื่อไม่นานมานี้ มันเป็นการทะเลาะครั้งใหญ่ ใหญ่สุดก็ว่าได้ ต่างคนต่างสะสมการที่มีปัญหาไม่คุยไม่เคลียร์กัน ใก้เข้าใจสะสม ทุกครั้งที่ทะเลาะก็จะจบลงด้วยการเดินหนี เราตะพาลูกออกไป ขับรถกันออกไปบ้าง  ตะเป็นแบบนี้ ในหัวเรา คืออยากพาลูกออกไปห่างๆเหมือนเราก๋จะเอาชนะเค้าให้เค้ากระวนกระวายเป็นห่วงลูก แต่เราคิดว่า เราออกไปสงบสติอารมณ์ แล้วเราก็กลับมา ในวันนั้น เค้าตะคอกใส่ลูก จนลูกร้องตกใจ พอเราได้ยินเราก็ถามว่าเป็นอะไรวะ เค้าก็ใส่เลย เราก็สวนกลับด้วยความใจร้อน ร้อนกันแล้วทั้งคู่ จนเราฟิวขาดด่าเค้า จนเค้าเอามือมาบีบคอเรา (บอกก่อนเค้าไม่เคยเป็นแบบนี้เลย) บีบคอเราเราก็ทุบเค้า ตอนที่ทะเลาะ มีพี่ชายกับพี่สาว พี่สะใภ้อยู่ด้วย ทุกคนมาห้าม เราก็ไม่ไหว โมโหหนักมาก เข้าไปในครัวคว้ามีด จะเข้าไปทำร้ายเค้า แต่ตอนนั้น เราแค่ขู่ เพราะเราสู้เค้าไม่ได้อยู่แล้ว ทุกคนเข้ามาห้าม เราคะโกนด่า พี่สาวเราบอกเราตอนหลังว่า เราน่ากลัวมาก สามีเรา ยอมรับนะว่าเค้า รักลูกมาก กลับมาทุกอาทิต เค้าจะอาบน้ำ ป้อนข้าว ล้างอึ พาลูกออกไปเล่น ซักผ้าเรา ซักผ้าลูก ให้เราไปเอาลูกนอน คือเค้าทำมาตั้งแต่ยังไม่มีลูกด้วยกัน คือที่บ้านเราชอบเค้ามาก หลังจากทะเลาะ ก็แยกย้าย ให้ต่างฝ่ายเย็นลง ยังไม่มีการคุยกัน ตอนที่เราก่าคือในใจเราบอกกับตัวเองว่า กูเลิกแน่ ไล่ให้เค้าไปสะ ไปจากชีวิตกู เค้าบอกเค้าไปแน่ เค้าก็ไปกลับไป กทม เลย ผ่านไปอีกวันเราตัดสินใจ ลายถาม เริ่มคุย จะเอายังไง เค้าเปลี่ยนไป คุยแต่เรื่องลูก จะให้เงินดูแลลูก จะเลี้ยงดูลูก แต่เรื่องที่เราจะเลิกกัน เค้าบอกว่ายังไม่อยากพูด สับสน เรารู้ว่าเค้าเปลี่ยนไปเลย คำพูด คำจา เราเองสงสารลูก ในอนาคต ไม่อยากให้เค้ามีพ่อ มีแม่ แต่ถ้าอะไรๆมันไม่เหมือนเดิมแล้ว เราอะ คิดว่าเราทำให้มันเหมือนเดิมได้ แค่จะปรับปรุงเรื่องการใช้เงินให้ประหยัด รอบคอบ เอาใจใส่เค้า แต่เราไม่รู้จะให้มันจบไปทางไหนดี ทนกันต่อไป เพื่อลูก หรือ แยกกันไป มันก็ง่ายเพราะไม่ได้จดทะเบียน เราเอง ก็ยังโกรธเคืองลึกๆ เรื่องเค้าทำร้ายร่างกายเรา ตะคอกลูก แต่เราก็ไม่รู้ว่สกาีทะเลาะครั้งนั้น มันจะลบเลือนไปยังไง มันจะคิดในใจ ตอนนี้ยังไม่เจอหน้าแล้วไม่รผุ้จะกลับมาเคลียกันได้รึป่าว ไม่รู้จะจบยังไงดีคะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
ดิฉันว่าคุณลดลาวาศอกลงบ้างก็ดีค่ะ ไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่อง ไม่จำเป็นต้องถามทุกเรื่อง ยิ่งถ้าสามีโมโหคุณควรเงียบ
เราเป็นผู้หญิงเราไม่ควรด่า การด่าเป็นการยั่วยุลืมตัวและอาจถึงตายได้ ผู้หญิงบางคนรู้จุดอ่อนผู้ชายว่าด่าคำไหนเขาจะโกรธ
จึงด่าไม่ยั้งเพราสะใจดี ทำอะไรประชด แกล้งได้ทำสะใจดี แต่หารู้ไม่หาเรื่องตายเปล่า
ดิฉันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งถูกสามีเตะจนกรามหักเลือดกลบตอนไปรับตัว  หลังจากได้พูดคุยกับผู้หญิงจากนั้น1เดือน
ดิฉันแอบคิดในใจมันก็น่าโดนนะปากขนาดนี้. ผู้ชายบางคนโมโหแล้วคุมตัวเองไม่อยู่มีอยู่มากค่ะ ยิ่งไปด่าในคำที่เขาถือด้วยล่ะก็จบเลย

ดูจากที่คุณเล่าเขารักลูก เขาต้องไปทำงานกทม.กลับมาแค่วันหยุด คุณเองก็คงเหนื่อยกับลูกกับงานและงานบ้าน
แต่ผู้หญิงเรามีสัญชาตญานของความเป็นแม่เมื่อมีลูกเราต้องคิดเผื่อความอดทนไว้อีก10เท่า ขอบคุณที่เล่าความจริง
ว่าเขาเป็นคนดี รักลูก ครอบครัวคุณชอบเขา เลิกกันไปหลายครั้งแต่ก็กลับมาแสดงว่าว่ารักนั้นยังมีให้กันลึก
ทำตัวเป็นผู้ให้มากกว่าที่จะเป็นผู้รับค่ะ  อย่าไปหวังหรือคาดคั้นอะไร อย่าไปค้นไลน์ค้นเฟสค้นกระเป๋า คนเราถ้าเป็นคนดี

ไงก็เป็นคนดีไม่ถาม ไม่ซัก  รู้มาก็วุ่นวายเปล่า  หรือว่าดิฉันไม่ชอบเล่นเนตไม่รู้จะคุยอะไรกับใคร วันๆทำงานหมดไปเร็วมาก
อยู่กันมา10ปีก็นานพอที่จะรู้ใจ พูดจากับเขาดีๆค่ะอย่าเห็นว่าคนใกล้ตัวเลยไม่เกรงใจ ให้คุณเลิกไปนะคะ
ไปเจอคนใหม่เขาก็มีข้อเสียอย่าอื่นต้องมานั่งปรับตัว ตัวคุณเองก็เครียดด้วยฮอร์โมนทำงานไม่สมดุลย์
คุณเครียด เค้าก็เครียดทำงานมา5วัน  ดิฉันเสนอให้คุณซื้อวิตามินบีรวมหรือบี12ค่ะช่วยเรื่องเครียด นำ้มันปลา

คือจากที่คุณโมโหง่ายยั้งไม่อยู่เพราะทำงานมาก ทานเข้าไปจะเห็นว่าระงับใจอยู่ นิ่งขึ้นช่วยบำรุงด้านเส้นประสาทไม่ตึงไป
อย่าเอาแต่ใจค่ะ ปรกติเวลาดิฉันอ่านก็จะแบบเลิกไปค่ะคนแบบนี้ทำไมต้องเอาชีวิตเราไปไว้ที่เขา
แต่ของคุณสามีคุณมีความดีน่าจะมากพอที่คุณจะปรับตัว เค้ารักลูกก็ควรจะดีใจส่วนหนึ่ง
อดทนค่ะ ยิ้มค่ะ อะไรดีชั่วก็ยิ้มไว้ก่อน ไว้รอเค้าอารมณ์เย็นแล้วบอกเขาว่าอะไรที่คุณไม่ชอบต้องแก้ให้ถูกจุด

อะไรลืมได้ลืมไปค่ะ ชีวิตต่อให้อายุยืน100ปี มันแป็ปเดียวเอง แต่ถ้าจะเลิกก็ไม่ได้ผิดอะไรตัวเราจะรู้ตัวเองดีกว่าใคร
แค่ให้ตรึกตรองให้ดี ตั้งแต่สภาพการเงินใช้จ่ายในบ้าน ความรักยังมีหรือไม่มีแล้ว ลูกนี่เอาจริงๆไม่มีปัญหาเด็กรับได้
แล้วจะชินไปเอง พอเลิกจริงเค้าไปรักผญ.อื่น คุณจะมาน้อยใจ ประชดลูกจะได้เงินค่าเลี้ยงดูแค่นี้ !!ทีผญ. มีปัญญามีได้!!
ผู้หญิงเราก็เป็นเสียอย่างนี้ !! 10ปีผ่านไปคุณต้องเอาใจเขาค่ะ ดีให้ถึงที่สุดเพื่อที่เขาจะได้เกรงใจคุณ  บอกไว้เลยค่ะ
ความดีมันหาข้อเปรียบเทียบกับคนอื่นลำบาก มันต้องสร้าง ตัวคุณเองก็ยังหางานทำ เขาดีนะให้คุณออกจากงานมาดูลูกตั้งปี กว่า

1-อย่าเอาชนะวิธีที่คุณคิด อย่าทำค่ะการเอาชนะมันจะมีการแก้แค้นตามมา คนชอบทำกันโดยเฉพาะสามีภรรยาและคนที่เป็นแฟนกัน
เงียบค่ะ พูดกับเขาดีๆค่ะ อย่าลืมนะเขากลับมาเสาร์อาทิตย์ หัวใจเขาอยู่ที่บ้าน ลูกอยู่ทำให้คุณ2คนไม่มีเวลาส่วนตัวให้กัน
นั่งคุยกันสองคนเหมือนตอนที่รักกัน  เมื่อมีลูกเหนื่อยมากและยุ่งมากคือลูกค่ะ  ต้องรับจุดนี้เข้ามาคิดด้วย

2-บ้านท่าทางจะอยู่กันหลายคน มันดูธรรมดาตามครอบครัวคนไทยแต่ที่จริงไม่ธรรมดาค่ะ คุณ สามีและลูกควรมีบ้าน
หรือแยกออกมาเป็นสัดส่วน ถ้าเป็นไปได้ อะไรที่ไม่ส่วนตัวมันเครียดโดยไม่รู้ตัว คุณรับไว้หลายเรื่องแต่ละวันและไม่มีทางออก
พอมีเรื่องกับสามี พูดคำไม่เข้าหู สองคำหงุดหงิด ทำไมไม่คิดว่าเขาต้องทำงาน จ-ศ เขาเหนื่อยมาค่ะ อ้อมกอดลูกเมียเสาร์-อาทิตย์ เค้าคอยค่ะ
คำพูดหวานที่เคยมีให้กัน อย่ารอว่าทำไมเขาไม่พูด คุณเป็นฝ่ายเริ่มคุยมุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้ง กรุณาอย่าอ้างอายุ  มองด้วยสายตาที่อ่อนโยน

3-คนเราเวลาโมโหมันฆ่าได้ทั้งนั้นไม่สนใจอะไร คำว่าอารมณ์ชั่ววูป คำว่าคุมตัวเองไม่อยู่ มันก็มีตามวัยคนค่ะ
แนะนำให้ขอโทษเขาค่ะ อยากให้เขาทำอะไรให้ถูกใจก็บอกเค้าสิคะ อย่าประชดประชันมันไม่ได้อะไรขึ้นมา
และถ้าอยากเลิกเพราะมีคนใหม(สมมุติค่ะ)ก็เลิกไป เพราะจะได้ชัดเจนแต่ที่ให้ขอโทษเพราะสาเหตุที่ทะเลาะกันมัน

คือขี่ช้างจับตั๊กแตน คือทำเรื่องเล็กให้เป็นใหญ่ แล้วถ้าจะวัดกันจริงๆนะผู้ชายไทยดีๆสมัยนี้ หาไม่ง่ายนะ บอกไว้ให้คิด
เข้าใจคำว่าเสียเวลาไหมคะ10ปีนี่  ไม่มีความนุ่มนวลอ่อนโยนที่จะยึดใจกันไว้เลยหรือ? ดิฉันจะอยู่หรือจะหย่าไป
เค้าทำกาแฟให้ดิฉัน ทำอาหารให้ดิฉัน เหมือนเดิม ดิฉันก็ยกมือไหว้เค้าทุกครั้งทั้งที่เราอายุไม่ได้ห่างกันมาก
เวลาทะเลาะกันดิฉันนิ่ง ทั้งที่ดิฉันไม่ใช่คนที่ยอมคน แต่ไปเถียงทำไมเวลาโมโหต่างคนต่างพูดไม่มีใครฟังใคร
เวลาที่ดิฉันรู้ว่าเค้างานมากยังเข้าไปช่วยเรื่องงานที่บริษัท ลูกนี่ช่วยงานบริษัทตั้งแต่8ขวบ สอนให้เขาจัดโน่น เรียงนี่

จับลูกเป็นตัวโชว์เครื่องเล่นที่เราขายสูง8เมตร ตอนนี้โตจับมาพิมพ์เอกสาร ออกบิล ส่งอีเมล์ถาม-ตอบ-ยืนยันเอกสาร
ให้เป็นเงินเดือนช่วยกัน ดิฉันจะบอกทุกคนว่า จำเอาไว้นะคนในบ้านสำคัญที่สุด
เป็นการเตือนทุกคนอย่าเห็นคนอื่นสำคัญกว่า คือไม่ชอบคนติดเพื่อน (พ่อนี่ตัวติดเพื่อน ดิฉันนี่สู้เรื่องเขาติดเพื่อนมาก)
ดิฉันต้องทำงานมากเผื่อที่จะดึงเขาออกจากกลุ่มเพื่อน ที่เล่าเพราะอยากให้มองจุดรวมของครอบคุณ

ที่ไม่ต้องรวมญาติพี่น้อง. คือญาติพี่น้องนี่สำคัญค่ะ แต่เราต้องเอาครอบครัวที่เราสร้างให้อยู่มือก่อน ค่อยหันมาดูพี่-น้อง
พ่อแม่ไม่เกี่ยวนะคะ  พ่อแม่นี่ดูแลไปพร้อมๆกับครอบครัวได้แล้วพ่อ-แม่นั้นความสุขที่แท้จริงคือเห็นลูกมีครอบครัวที่ดีมากกว่า
ดิฉันจะไม่มองตัวเองเป็นหลักแต่มองลูกเป็นหลัก  อีกอย่างคือชีวิตคู่มันก็มีเรื่องดิฉันเคยร้องไห้ในห้องนำ้ร้องให้หมด
ใจแล้วก็อาบนำ้ บอกตัวเองถ้าเราไปทำประชดให้พ่อเด็กโกรธ เราต้องโดนกลับสักวัน ดิฉันเลยไม่ทำแบบนั่นค่ะ คำหยาบนี่ไม่เคย

หลุดจากปาก โชคดีแม่สอนมาดี  คำด่านี่ดิฉันจะบอกคุณไว้เลยว่าผู้ชายเขาไม่เกรงใจนะถ้าเราด่าเขานี่หมดค่าค่ะ(แต่ดิฉันด่าคนอื่นนะ เช่น โง่
หนักสุดค่ะมีคำเดียว )สัตว์เลื้อนคลานไม่ด่า คือเราพูดไปก็เราเองที่ได้ยิน มันก็เท่ากับด่าตัวเองไงคะแล้วเรามีลูก
เราพูดเราด่าอะไเด็กได้ยินนะ ฉะนั้นถ้าอยากให้ลูกเป็นคนดี เราก็ต้องเป็นแบบ คุณบอกลูกตกใจแสดงว่าเด็กไม่ชินกับสิ่งที่คุณทำ

ยังไม่สายค่ะ กับคำขอโทษแม้คุณจะถูกก็ตามแต่คนที่คุณยอมอ่อนข้อให้ก็คนที่คุณรัก จับมือกันไว้แน่นๆค่ะ3คนพ่อแม่ลูก
ทุกวันต้องเดินทางไปนู่นมานี่ เราไม่รู้จะได้กลับมาเห็นหน้าคนที่เรารักเหมือนทุกวัน  เค้าทำงานไม่ได้ตกงาน ไม่ได้ขอเงินคุณใช้
เขารักลูก รับผิดชอบกลับบ้านทุกอาทิตย์ เขามีความเป็นลูกผู้ชายเต็มร้อยนะดิฉันว่า เวลาที่ดิฉันหมดแรงดิฉันก็สร้างกำลังใจขึ้นมาเอง
คุณลองดูก็ได้ค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่