เรื่องมีอยู่ว่าเรางี่เง่าเองที่ไปว่าเขาต่อหน้าเพื่อนที่เขากินเหล้ากันสงการเพราะเขาไม่รับโทรศัพ แล้วยิ่งเหล้าเข้าปากแล้วแฟนก็โมโหแต่เราได้สติได้ว่าเราผิด ที่นีเขาโกรธเรากลับบ้านเลย เราตามเข้าไปคุยกับเขาที่บ้านเขาไม่คุยแต่ร้องไห้ที่อายเพื่อนเราก็รู้สึกผิดเลยกลับบ้านเรา 2  วันมานี้เราโทรหาเขาอยากให้เขาคุยด้วยแต่เขาไม่คุยเพราะอะไรไม่รู้รับโทรศัพแต่ว่าคุยถามแต่ทำไม ทำไม  มาวันนี้ตอนเช้าเราไปหาเขาที่บ้าน เขาบอกให้อยู่คนเดียวบ้างเหอะอย่าโทรมาบ่อย ตอนนี้เหนื่อยอยากอยู่คนเดียว แต่กอดเราร้องไห้ ผู้ชายร้องไห้แต่อยากอยู่คนเดียวอยากห่างกะเรา เดียวหายเหนื่อยก็กลับไปเอง ทำไมผู้ชายโกรธอะไรหายยากขนาดนี้ ทำไงคะ ไม่อยากให้เขาโกรธอยู่แบบนี้

ปล. แฟนเราอายุ 28 เป็นหัวหน้าครอบครัวแล้ว
เราอายุ 20