คือเราคิดอะไร ทำอะไร แสดงกิริยาอะไรกับแฟนออกไป แต่กลายเป็นแฟนเราคิดตรงกันข้ามกับการกระทำของเราทุกอย่าง จนมองว่าเราดูแย่และไร้ค่ามาก เราทำตัวไม่ถูกเลยตอนนี้ ไม่กล้าพูดในสิ่งที่อยากพูด เพราะกลัวเค้าจะคิดไปอีกแบบ แต่พอคุยกัน เราต้องการอธิบายว่าเราไม่ได้คิดแบบนั้นเลย ก็เหมือนกับเราแก้ตัว ตอนนี้เรารู้สึกเกร็ง เราไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ความรู้สึกเราก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว เราไม่กล้าพูดเล่น เราไม่อ้อน เราไม่กล้าพูดในเรื่องที่เราไม่สบายใจ เพราะเรากลัวแฟนเราจะมองว่าเราแย่อีก ความคิดของแฟนเราแย่จนเราเองมองตัวเองแย่ไปด้วย ใครมองเราไร้ค่าก็ไม่เท่าแฟนเราเองมองและคิดแบบนั้นหรอก เราไม่เข้าใจว่าแฟนเราคิดแบบนั้นได้ไง เค้าเป็นที่คบเรา เค้าน่าจะรู้ว่าเราเป็นคนยังไง แต่เหมือนเราไม่รู้จักกันเลยด้วยซ้ำ ใครจะผิดจะถูกเราเป็นฝ่ายขอโทษก่อนเสมอ เราต้องการรักษาความสัมพันธ์ของเราไว้ แต่เค้าไม่เคยขอโทษเราเลย ทั้งที่เค้าผิด ชอบพูดขึ้นเสียง ใช้อารมณ์กับเรา เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าชอบคนแบบนี้ไปได้ยังไง

**เราพึ่งจะพิมพ์ครั้งแรก อาจจะวกไปวนมา แต่เราสับสนจริงๆ ความรู้สึกตอนนี้ ขอโทษนะคะถ้าอ่านแล้วงง