ตอนเด็กๆช่วงสงกรานต์แม่ชอบพาไปรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่แน่นอนว่ามีญาติๆที่เป็นเด็กรุ่นเดียวกันไปด้วยแต่พอรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่เสร็จเด็กทุกคนได้ไปเที่ยวเล่นน้ำวันสงกรานต์กันแต่ผมไม่ได้ไปแม่บอกว่าเดี๋ยวไม่สบายเอาไม่ต้องไปอยู่กับพวกลุง ป้า น้า อา ดีกว่า ตอนนั้นผมโกรธแม่มากที่ไม่ยอมให้ไปทั้งๆที่มีคนชวนเหงามากไม่รู้จะคุยกับใครกว่าจะได้กลับบ้านก่อดึกมากเพราะต้องรอพวกที่ไปเล่นน้ำกับมาก่อนปัจจุบันผมก่อยังไม่เคยได้ไปเล่นสงกรานต์กับเพื่อนๆเลยเคยแต่เล่นกับเด็กหน้าปากซอยครั้งเดียวเองทั้งชีวิตหรือตั้งแต่ขึ้น ม.1มาเนี่ยไม่เคยได้ไปเล่นสงกรานต์เลยปัจจุบันศึกษาอยู่ในระดับชั้น ปวช.3และไม่ใช้แค่สงกรานต์น่ะเทศกาลอะไรผมก่อไม่เคยได้ไปเพื่อนชวนไปเที่ยวก่อไม่ได้ไปแน่นอนว่าสงกรานต์ปีนี้แม่ผมก่อไม่ให้ไป(โคตรเสียชาติเกิด)

สิ่งที่ผมกลัวไม่ใช่การไม่ได้ไปเที่ยวแต่กลัวว่าจะไปไหนมาไหนเองไม่เป็นเพราะถามทุกครั้งที่ผมจะไปเที่ยวหรือไปไหนก่อตามแม่มักไม่ให้ไปอยากถามว่าผมควรพูดกับแม่ยังไงดีเพื่อให้แม่เข้าใจ(รู้ครับว่าแม่เป็นห่วงแต่บ้างครั้งก่ออยากให้ปล่อยไปไหนมาไหนบ้าง)