เริ่มเรื่องเลยนะค่ะ เรื่องนี้ขึ้นเกิดประมาณปี56 ผู้ชายคนนี้มาขอเป็นเพื่อนกับเราในเฟส เราคุยกับผู้ชายคนนี้ได้ประมาณเดือนกว่าๆแล้วเราก็นัดเจอกัน  ตอนนั้นเราเรียนอยู่มหาลัยปีสาม เขาเป็นผู้ชายที่ขี้อ้อน คำพูดคำจาชวนน่าหลงไหล เอาใจเก่ง เราก็เลยตกหลุมรักเขา แล้วเราก็คบกันเป็นแฟน เวลามาหาเราเขาจะขับรถมา เขาบอกว่ารถคันนี้เป็นของพี่สาวเขา อีกเดือนนึ่งเขาจะถอยรถเป็นของเขาเอง เราคบกันเจอกันเกือบทุกวัน ที่ๆเราเรียนกับที่ๆเขาพักอยุ่ไม่ใกล้กันมาก แต่พอหลังจากเรามีอะไรกันดูๆเหมือนเขาจะเปลี่ยนไป ตอนเราอยู่กับเขาเซลล์ขายรถที่เขาจะซื้อโทรมาหาเขาบ่อยมาก จนเราแอบสงสัย เขาก็บอกว่าไม่มีไร โทรคุยเรื่องรถ พอจนได้รถมาเขาก็ยังติดต่อกันอยู่ เซลล์โทรมาหาบ่อยมาก พอไปๆมาๆไม่ใช่แค่นั้นมันไม่ใช่แค่เรื่องรถ จนเขายอมรับว่าเขาคุยกันชอบกัน มันบอกว่ามันคุยกับเซลล์แล้วเข้ากันได้ดี เรารู้เราก็อึ้งไป แปบ มันเจ็บจนพุดไม่ออก เราก็ปล่อยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นแต่ลึกๆมันเจ็บมากเราไม่อยากเลิกกับเขา ก็เลยต้องทนจำยอม แต่พอมาหลังๆเหมือนเขาสองคนก็ไม่ค่อยได้โทรหากันแล้วเราก็ไม่ได้ถามว่าทำไม แต่เซลล์ก็ยังมีโทรมาอยู่บ้างลืมบอกไปเซลล์มีลูกแล้วนะค่ะแต่เลิกกับสามีแล้ว อันนี้แฟนเราบอกมา แต่เรื่องยังไม่หมดแค่นั้น ที่ห้องเขามักจะมีของใช้ที่เป็นของผู้หญิงเขาบอกว่าเป็นของพี่สาวเขา เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร จนวันนึ่งเราทะเลาะกันเราโทรไปหาเขาก็ไม่รับโทรศัพท์ เฟสไปก็ไม่ตอบ วันนั้นเขาไปเรียนหนังสือ(เขาเรียนวันอาทิตย์วันเดียว) เราเลยต้องรอห้าโมงจนกว่าเขาจะเลิก เราก็นั่งรถไปดักรอเขาอยู่หน้าห้อง ด้วยความที่ใจร้อนอยากเจอเขามากแล้วโทรศัพท์เราอีกเครื่องก็อยู่ที่เขาด้วย อยากจะเคลียกับเขา และแล้วระหว่างที่นั่งรอ มีผู้หญิงคนนึ่งเดินมาที่ห้องเขาซึ่งเรานั่งรออยู่ข้างๆห้องผู้หญิงคนนั้นก็ไขกุญแจเปิดเขาไปในห้องแฟนเรา ใจเราไปอยู่ที่ตาตุ่มหมดเเล้ว ผู้หญิงคนนี้เป็นใครเขาคือใคร ผู้หญิงคนนี้อายุประมาน36 เรากับแฟนอายุ22เท่ากัน ผู้หญิงคนนี้บอกเราว่าเขาเป็นแฟนของแฟนเรา รถคันนั้นที่ขับไปหาเราก็รถเขา รถที่ถอยมาใหม่ก็เงินดาวน์ของเขาที่ช่วยออกให้เกือบหมดประมาณแสนกว่าบาท เราไม่เชื่อคอดว่าเขาโกหกเราหลงแฟนเรามาก ผู้หญิงคนนี้บอกว่าไม่ใช่เราคนเดียวที่มาที่นี่เซลล์ก็เคยมาที่นี่ เขารู้เรื่องของผู้ชายคนนี้ทุกอย่าง รู้ว่าผู้ชายคนนี้คุยกับใครไปกับใคร เราถามว่าทำไมคุณถึงยอมเขา เขาบอกว่าเพราะเขารู้ว่าผู้ชายคนนี้คบกับใครได้ไม่นานหรือเรียกว่าเจ้าชู้เปลี่ยนไปเรื่อย  สักพักแฟนเรามาเขาก็อึ้งไปแปบ ถามเราว่ามาได้ไงแล้วคุยอะไรกัน เราก็ต่อว่าเขาว่ามีแฟนแล้วทำไมไม่บอกเรา เขาก็ต่อว่าผู้หญิงคนนั้นใหญ่เลยว่าไปพูดอะไรเขากับผู้หญิงคนนี้เป็นแค่พี่สาวน้องชาย เราก็ไม่รู้จะเชื่อใครดี แต่เรายอมรับตอนนั้นเราหลงแฟนคนนี้มากเชื่อทุกอย่างที่เขาพูด เขาบอกเราว่าผู้หญิงคนนี้เป็นญาติเขาไม่ได้มีอะไรกับเขา เราก็เชื่อเขานะ จนเรื่องทุกอย่างเหมือนจะดีขึ้น เขาก็เอาอกเอาใจเราอย่างดีพาไปไหนก็ไป เวลาว่างก็จะโทรหาเราชวนเราไปไหนมาไหน พูดจาให้เราเคลิ้ม จนมีอยู่วันนึ่งเขาบอกว่าเขาอยากเปลี่ยนล้อแม็กซ์ ซึ่งมันต้องใช้เงินประมาณหมื่นนึ่ง ด้วยความที่เรารักเขามาก เราก็บอกให้เขารอแปบ แต่ดูเหมือนเขาจะรอไม่ไหว เราก็ไปดูเงินเก็บเรามีอยุ่เจ็ดพันซึ่งมันไม่พอเขาก็ไม่มีเลย เราจึงต้องเอาไอแพดเราไปจำนำไว้ก่อนแต่เราก็ไม่ได้บอกเขานะ ไม่อยากให้เขารู้อะ ตอนจ่ายเงินให้เขารู้สึกเสียดายเงินมาก แต่ด้วยความที่รักเขามากมันก็เลยดูเหมือนจะมีความสุขที่เห็นเขามีความสุข(มั้งนะ)ผ่านไปได้สองเดือนได้มั่งนิสัยเจ้าชู้เขาก็กลับมา เขาเคยทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟร้านเหล้าเคยทำอยู่แล้วก็ออกแล้วก็กลับไปทำอีกเขาบอกเงินเขาไม่พอใช้ต้องส่งรถอีก จนเค้าไปรุ้จักกับผู้หญิงคนนึ่งอายุประมานสี่สิบกว่าๆแต่เขาเป็นคนมีเงินดูแลตัวเองเลยดูเผินๆก็ไม่ได้แก่มาก เขาก็บอกไม่มีไรแค่พี่เขาถูกชะตากับเราเลยอยากคุยด้วยเฉยๆเราก็ไม่ได้เอะใจอะไร เพราะคิดว่าเขาโตแล้วคงไม่ได้จะเอาผู้ชายรุ่นลูกไปทำแฟน วันนั้นเราไม่มีเรียนจะไปหาเขาที่ทำงาน เขาบอกว่ามาทำไมบ่อยๆซึ่งตอนนั้นเราไปแค่บอกเขาว่าจะไปเขาก็บอกให้มาเลยนะ แต่ครั้งนี้ดูแปลกๆเราก็ไปจนได้นะ พอไปถึงเขาบอกเขาจะออกไปเอาเงินกับใครเนี่ยแหละจำไม่ได้และเขาบอกเราไม่รุ้จักหรอก เราก็นั่งรออยู่ที่ทำงานเขา เขาออกไปพักนึ่งปล่อยให้เรารอ แล้วเขาก็กลับเข้ามา เขาเอาโทรศัพท์ไปแอบชาตแบตไว้แล้วเดินออกไปทำงานข้างนอก เราเดินไปเห็นโทรศัพท์เขาชาตแบตอยู่เลยเเอยเปิดดู เจอแจ็คพอตเลยค่ะ เขาไปดูไลดซึ่งเป็นผู้หญิงคนนึ่งทำงานอยุ่ใกล้ๆที่ทำงานเขาอะแหละ เขาแอบออกไปหาผู้หญิงคนนั้นมา เราว่าเขาคงแอบไปทำไรกันมาอะแหละ พอเขาเข้ามาเราเลยแกล้งถามว่าไหนของที่ไปเอามาอะ เขาก็ทำเป็นเฉไฉ เราก็เลยบอกไปว่าโกหกใช่ไหม ไปหาใครมาหละ เขาถามว่าแอบดูโทรศัพท์เขาเหรอ เขากลับต่อว่าเราเป็นคนผิดซะงั้นที่ไปยุ่งเรื่องของเขา เราก็ร้องไห้ใหญ่เลย เขาก็เข้ามาปอบนะแต่เราเสียใจไม่ไหวจริงๆ จนเขาเลิกปอบแล้วก็เดินหายไปไหนเลยไม่รู้ มาอีกทีบอกจะไปส่งเรากลับมอเลิกร้องไห้ได้และ เราเสียใจมากตอนนั้นไม่รุ้จะทำไงดีเลย พอไปส่งเราถึงที่หอเขาบอกขอโทษที่ทำให้เราเสียใจ เขาบอกสัญญาจะไม่ทำอีก เรารักเขามากก็ให้อภัยเขานะ แล้วเรื่องมันก็ยังไม่หมดอีกนะค่ะ พี่คนนั้นที่เขาเจอกันที่ร้านที่แฟนเราทำงานก็โทรมาหาแฟนเราบ่อยมากเราก็ไม่ได้อะไรนะ เขาเป็นผู้ใหญ่แล้วไม่น่าจะมาอะไร แล้วเขาก็มีลูก มีสามีแล้ว เขาอยู่บ้านเดียวกันกับสามีเขาแต่เขาหย่ากันแล้ว อันนี้แฟนเราเล่าให้ฟังค่ะ เเล้วเรื่องมันไม่ใช่แค่นั้น เขาชวนแฟนเราไปทานข้าวไปไหนมาด้วย แต่เขาก็ให้เงินเหมือนจ้างไปไหนมาไหนด้วย เราเห็นว่าก็ดีนะเขาจะได้มีรายได้ แต่หลังๆเขาไปด้วยกันบ่อยมาก ไม่มีเวลาให้เราเลย มีอยู่ครั้งนึ่งเราโทรไปเขาอยู่กับพี่คนนั้นเหมือนเขาจะคุยไม่ได้ เราก็โทรไปอยู่หลายรอบจนพี่คนนั้นเขาเลยรับแทน เขาก็บอกว่าไม่มีไรแค่ไปซื้อของกันเฉยๆ พอหลังจากนั้นพักนึ่งแฟนเราโทรมาต่อว่าเราใหญ่เลยว่าจะโทรมาทำไม มันทำให้เขากับพี่คนนั้นจะมีปัญหากันแล้วพี่เขาก็จะไม่ลงทุนเปิดร้านเค้กให้(พี่เขาเป็นคนมีตังค่ะเรียกได้ว่ารวยมากอะค่ะ) แฟนเราจะเลิกกับเราเลยนะค่ะ เพราะเราไปทำให้ชีวิตเขาต้องพังเขาบอกค่ะ เราทำไรไม่ได้เขาจะเลิกเราก็ต้องยอมอะค่ะ เรานัดเจอเขาเพื่อจะเอาของคืน พอเราเจอกันเขาทำหน้าโกรธเรามากเลยนะ เราทะเลาะกันไม่รุ้ทำอีท่าไหนเราตบหน้าเขาเขาโกรธมากกระชากผมเรา ซัดกันนัวเลยก็ว่าได้ สักพักเขาก็หยุดแล้วบอกว่าเขาเมาเขากินเหล้าก่อนมาหาเรา เขาบอกว่าเวลาโมโหเขาชอบเป็นแบบนี้ควบคุวตัวเองไม่ได้ เขามาส่งเราที่หอ เราไม่กล้าเข้าไปอายเพื่อนอายคนคือสภาพยับเยินมาก เขาก็ให้เรากลับมานอนกับเขา เช้ารุ่งขึ้นเราจะกลับบ้าน ไปส่งกระจกหน้าเรามีแต่รอยเมื่อคืนที่เขาทำไว้เราต้องเอาเครื่องสำอาจมาทาให้หนาๆปกปิดไว้กลัวคนที่บ้านจะรู้ เขาก็ร้องไห้รุ้สึกผิดที่ทำกับเราแบบนั้นนะ ผลสุดท้ายเราก็ไม่ได้เลิกกัน กับพี่คนนั้นเขาก็ไม่ได้เลิกยุ่งกับแฟนเรานะ แฟนเราบอกว่าถ้าต่อไปนี้ไปไหนกับพี่คนนั้นอย่าโทรมา เรารักเขามากก็ทำตามที่เขาบอกนะ มีอยุ่วันนึ่งเขาบอกว่าจะไปหาพ่อ เราก็ไม่ได้อะไร เราทำงานอยู่พี่คนนั้นก็โทมาหาเรา เขาเจอแฟนเราไปเที่ยวกับผู้หญิงคนอื่น เขาโทมาถามเราว่ารู้จักผู้หญิงคนนี้ไหมเราก็งงๆนะเขาบอกจะไปหาพ่อแล้วทำไมถึงไปกับผู้หญิงได้ สรุปเขาโกหกค่ะโกหกทั้งเราทั้งพี่คนนั้น เราโทหาเขาเขาปิดเครื่องค่ะ วันรุ่งขึ้นเราไปดักรอเขาค่ะ เขากลับมาเช้าเลยเมื่อคืนไม่ได้กลับห้อง เขาบอกเราค่ะว่าเขาไม่ได้มีไรกับผู้หญิงคนนั้น เกิดเรื่องเขาก็ไม่สบายใจเลยไปส่งผู้หญิงคนนั้นเลย เราก็เชื่อนะค่ะ เขาเครียดมากเพราะพี่คนนั้นดูเหมือนไม่พอใจจะเลิกกะเขาคือพี่คนนี้เขามีตังค่ะ เขาให้เงินผู้ชายคนนี้เดือนละหมื่นค่ะ อันนี้แค่ค่าช่วยผ่อนรถนะค่ะ ถ้าไม่พอก็ขอเขาเพิ่มได้ ช่วงนั้นเขาตกงานด้วย มีอีกนะค่ะวันนั้นเขาไปช่วยงานที่บ้านน้าเขา ไปอยู่หลายวันเหมือนกันเขาก็ไปติดใจผู้หญิงคนนึ่ง เราโทหาเขาไม่ติดไม่ค่ะ เราก็เลยไปดูเฟสผู้หญิงคนนั้นที่พี่คนนั้นเจอที่ร้านอาหารเพราะเราคิดว่าเขายังติดต่อกันอยุ่ ก็เห็นผู้หญิงคนนั้นเชคอินอยุ่บางแสนซึ่งเราก็เรียนอยู่เเถวนั้น ก็ขี่มอไซตามดูแถวหาดค่ะ ไม่รุ้อะไรเปนใจเจอค่ะ ผู้หญิงขับรถเขาเขานั่งอยุ่ข้างๆค่ะ เปิดกระจกชมวิวเราเลยเรียกได้ค่ะ เขาจอดค่ะ เราตอนนั้นทั้งเจ็บทั้งเสียใจมากร้องไห้โวยวายใหญ่เลย ให้เรากลับไปมันจะต้องไปส่งผู้หญิงคนนั้นเพราะมันเป็นคนพาเขามา มันบอกค่ะ มันทิ้งเราไว้แล้วก็ไปเลยค่ะ เราคิดว่าเป็นผู้หญิงคนนั้นเลยทักเฟสไปว่าเขาค่ะ เราเคยทักเขาไปตอนครั้งนั้นที่นึ่งแล้วว่าคุยกะผู้ชายคนนี้เหรอ เขาไม่ได้มากับคนนี้แต่มากับคนใหม่ เราทนไม่ไหวขอเลิกกับเขาค่ะ เรารักเค้ามากลืมเค้าไม่ได้เลยตั้งแต่เลิกกันผ่านไปประมานปีกว่าเค้ากลับมาเค้าใช้เฟสเค้าทักมาหาเราอยากเจอเรา ซึ่งเราเองด้วยความที่ยังรักเค้าก้ออยากเจอเค้าเหมือนกัน จนเราลืมคิดไปว่าเค้าจะมีแฟนอยุ่หรือป่าวตอนนี้ แต่เค้าบอกเราว่าเค้าไม่มีใคร เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร จนมีครั้งนึ่งสังหรณ์ใจแอบไปส่องเฟสเค้าเรากับเค้าไม่ได้เปนเพื่อนกันในเฟสนะค่ะเค้าบอกเค้าไม่ค่อยได้เล่นเฟสเก่าโดนบล๊อกไปแล้วค่ะอันนี้เปนเฟสใหม่เค้า แล้วเราก็เจอค่ะ คือเค้าก้อมีแฟนอยุ่แล้วจริงๆคือเราไม่เข้าใจทำไมเค้าถึงต้องกลับมาหลอกเรา บอกคิดถึงเรา ซึ่งเราแค้นมากอยากจะบอกแฟนใหม่เค้าให้รู้ว่าผู้ชายคนนี้มันเป็นยังไง เพื่อนๆคิดว่าไงค่ะ
ถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะค่ะ กระทู้แรกเลยค่ะ