สวัสดีครับ ผมเป็นคนนึงที่มาจากต่างจังหวัด และได้ไปดู Live Viewing ของวง μ's
มันทำให้ผมเกิดความรู้สึกที่ผมอยากจะพูดให้ทุกคนได้รับฟังกัน และอยากให้ทุกคนร่วมกันแสดงความคิดเห็นกันด้วย
ขอบคุณครับ
(ความรู้สึกผมเหมือนมาสอบปลายภาคที่เมืองกรุงเลย 55555555555 เลยทำมาในฟอร์มกระดาษคำตอบครับ)
(กระทู้นี้ยาวมากกกกกกกกความรู้สึกไม่รู้ว่ามันจะเยอะได้ขนาดนี้ ปลื้มใจสุดๆ)

สอบปลายภาค
วิชา Love Live! 6 รหัสวิชา μ's006 ปีการศึกษา 2016
วันที่ ( ) 31 มีนาคม 2016 (x) 1 เมษายน 2016
ชื่อ-นามสกุล (นามแฝง) firstpoi
เลขที่นั่งสอบ D** ห้องสอบ 14 สถานที่สอบ เมเจอร์ ซีนีเพล็กซ์ รัชโยธิน
เวลาสอบ 14:00-19:00 น.
คะแนน ไม่มีที่สิ้นสุด / 100

1. จงบอกความรู้สึกในการเข้าชม Live Viewing ในครั้งนี้ (50 คะแนน)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คือมันมีหลายความรู้สึกอ่ะครับ ทั้งสนุก ทั้งเศร้า ครบรสจริงๆ ตั้งแต่ตอนก่อนเริ่มคอนเสิร์ต (ผมได้ไปวันที่ 2 วันเดียว) ผมเห็นคนเต็มหน้าโรงแล้วขนลุกเลย ไม่นึกไม่ฝันว่ามิวส์จะมีคนรักมากขนาดนี้ ในหน้าโรงก็มีผู้คนหลายรูปแบบ ทั้งประเภทมากับกลุ่มเพื่อน มากันเป็นคู่ๆ หรือมาคนเดียว (แบบผม เพราะผมมาจากตจว. ครับ) ทุกๆ คนต่างก็มาสนุกสนานกันหน้าโรง ทั้งเล่นเกม ควงแท่งไฟ หรือมาพูดคุยถึงตัวเมะและซ้อมคอลเพลง เป็นช่วงที่ผมดูเดียวดายมากเลย 55555555
    พอเข้าโรงไปแล้วก็รู้สึกตื่นเต้นกับความรู้สึกที่จะเกิดขึ้นในช่วงข้างหน้า ระหว่างนั้นคนก็ทยอยกันเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ จนคนเต็มโรงบ่ายสองก็เริ่มงาน ซึ่งในระหว่างแสดงแต่ละคนก็มีสไตล์การเชียร์หลายๆ แบบ ทั้งลุกจากที่นั่งมาคอลกลางโรง (จองที่นั่งไว้แล้วไม่นั่ง มันไม่สะใจ 5555555)  หรือจะนั่งอยู่กับที่แล้วโบกมือไปมา (แบบผม) หรือจะนั่งเฉยๆ ทั้งคอนเลยก็มี (อย่างโหด อารมณ์เฉยมาก =o=) ถึงแม้ว่าผมจะฟังญี่ปุ่นรู้เรื่องบางคำ แต่ผมรู้สึกว่าผมสื่อสารกับพวกพี่ๆ บนเวทีเข้าใจ และมีอารมณ์ร่วมไปกับพี่ๆ บนเวที ถึงแม้ว่าพี่นันโจโนะจะไม่ได้ขึ้นมาบางเพลงก็ตาม (วิ่งขึ้นๆ ลงๆ บนเวที ตอนแรกผมตกใจว่าเอ๊ะพี่นันโจหายไปไหน ขึ้นมา 2 เพลงแรกแล้วอาการกำเริบเลยเหรอ) แต่ว่าผมก็ยังคงสนุกไปกับคอนครั้งนี้อยู่ดีๆ
    ฉากที่ผมประทับใจที่สุดก็คือฉากที่คุซซึนวิ่ง 100 เมตรหญิงเข้ามากอดพี่นันโจโนะครับ คือฉากนั้นผมตกใจมาก ถึงกับตะโกนคุซซึนๆ เลยทีเดียว 555555555 (ยังมีอีกหลายฉากชวนจิ้น ทั้งฉากริปปี้กะชิคาโก้จูบกันหลังพัดที่ผมมองไม่เห็น และอีกหลายๆ ฉาก เยอะ) และก็ฉากตอนเริ่มคอนที่อุจจี้ร้องไห้ระหว่าง MC ช่วงแรก คือทำให้ผมรู้สึกว่ามิวส์มันเป็นสิ่งที่น่าจดจำจนไม่อยากลืมลง ไม่อยากให้มันจบเท่านี้ วินาทีนั้นผมเกือบร้องไห้ตั้งแต่ต้นคอนเลยครับ
    จนกระทั่งคอนมาถึงเพลงสุดท้าย ท่อน ima ga saikou นี่เป็นท่อนที่ติดหูผมมาจนวันนี้เลย (เดินไปงานหนังสือก็ ima ga saikou โพสต์เฟสบุ๊คก็ยัง ima ga saikou ทวิตหลังงานของทั้งเซย์ยูและผมก็ยังเป็น ima ga saikou เลยครับ) ในช่วงนั้นมันทำให้ผมรู้สึกรักพวกเธอเป็นที่สุด รู้สึกว่าที่เราพบมากันเกือบ 1 ปีเต็มนี่จะจบแค่นี้เหรอ มันทำให้ผมอยากกดปุ่มย้อนเวลาไปบ่ายสองอีกรอบนึง เล่นซ้ำเรื่อยๆ ไม่อยากให้จบ ยิ่งตอนที่ทุกๆ คนลงจากเวทีไปแล้ว ทุกๆ คนทั้งในโตเกียวโดม ทั้งในโรงที่ไทย ก็ยังไม่ลุกไปไหน ตะโกนคำว่ามิวส์ๆๆๆๆ ลั่นเกือบ 2 นาที ถึงไฟสนามจะเปิดแล้ว ทีมงานเชิญกลับ ก็ยังไม่ยอมลุกไปไหน ต่างส่งความรักและคิดถึงกันในทั้ง 9 คนที่ลงเวทีไป ผมถึงกับขนลุกอีกรอบ น้ำตาปริ่มหน้าเลยครับ
    ในคอนครั้งนี้ผมอยากขอบคุณพี่ที่นั่งข้างๆ ผม ไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากไหน แต่ก็ชวนผมคุยตั้งแต่ที่คุซซึนเป่าฟองสบู่ไม่ออก ชวนแลกเปลี่ยนความคิดเห็น และร่วมกันร้องเพลงไปกับผม หัวเราะไปกับผม ชื่นชมในความสามารถของนักแสดงบนเวที เป็นคนที่ทำให้ผมมีความสุขในงานมากกว่าเดิมหลายเท่าเลยครับ ตอนจบงานผมหันไปขอบคุณพี่ ก็ยังคงบอกว่าโชคดีๆ กลับมา ทำให้ผมรู้สึกอยากขอบคุณจากใจอีกทีนึงเลยครับ ผมขอขอบคุณจริงๆ ตรงนี้เลยนะครับ
    สุดท้ายนี้ที่ผมกล่าวความรู้สึกมา 1 หน้ากระดาษนี้ (จะมีใครอ่านถึงมั้ยเนี่ย =w=) รวมๆ แล้วผมอยากขอบคุณทุกๆ คน ที่ร่วมกันสร้างสรรค์งานนี้ให้สนุกสุดๆ ทำให้ผมได้รู้จักกับผู้คนหลากหลายมากขึ้น คนที่ไม่รู้จักกันก็รู้จักกัน จากที่เป็นคนรู้จักก็กลายมาเป็นเพื่อนกัน (หลังงานผมยังขอเนียนไปถ่ายรูปกะเขาเลย 5555555555) และอยากขอบคุณพี่ๆ เซย์ยูทั้ง 9 คนที่แสดงอย่างสุดความสามารถ ร้องเพลงอย่างสุดความสามารถ สนุกจากใจจริง ร้องไห้จากใจจริง ขอบคุณมากๆ ครับ
ปล. ท้ายงานกร่อยไปนิด มีทีมงานเมเจอร์มาตะโกนสั่งให้คนที่แอบถ่ายนั้นลบคลิป กำลังบิวท์อารมณ์ซึ้งๆ ถึงกับเงียบเลย =w=


2. 3 คำ ถึงคอนเสิร์ตในครั้งนี้ (50 คะแนน)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้3 คำผมว่าไม่พอครับ มาเป็นกลอนเลยดีกว่า
        อันว่ามิวส์ชื่อนี้น่าคิดถึง            ยังคงซึ่งเสียงเพลงอันสดใส
    แจกรอยยิ้มและความสุขมาจากใจ        ทุกคนได้ร่วมสนุกซาบซึ้งกัน
        จากคอนหนึ่งถึงคอนหกน่าใจหาย    ใจและกายต่างเทใจให้แล้วนั้น
    กลับจากลาโดยไม่ได้เตรียมใจพลัน        สรรสร้างฝันมานานนับหกปี
        จากหน้างานจนแสดงแสงสีเสียง    ร่วมยืนเคียงคู่แท่งไฟแต่งเติมสี
    ขาวเขียวส้มชมพูฟ้าก็สวยดี            แดงม่วงมีน้ำเงินเหลืองเรืองรองโดม
        พี่สนุกพี่สดใสผมก็สุข            พี่ร้องเพลงผมก็ลุกร้องหามโหม
    พี่ร้องไห้ผมก็ร้องจากใจโทน            เสียงโสนประสานร้องครรลองใจ
        จนถึงช่วงเวลาต้องลาจาก        ต้องลาพรากจากซ้ำน้ำตาไหล
    ตะโกนก้องร้องมาแล้วจากไป            อังกอร์ไซร้สองรอบเพิ่มความมัน
        จนถึงเพลงแสงสว่างฮิคาริ        ดอกไม้ผลิบานออกบอกสีสัน
    ทุกคนทั้งร้องเพลงร้องไห้พลัน            ร่วมมือกันร้องอิมากาไซโคว
        จนงานจบแล้วยังไม่ลุกจากที่        พูดมิวส์นี้ให้ดังเสียงไกลโข
    ตะโกนร้องลั่นฮอลล์ฮาราโช            ร่วมกันโห่ร้องรักประสานพันธ์
        จะพูดว่าขอบคุณหรือแต๊งกิ้ว        ก็คงฟีลลิ่งไว้ไม่ต่างฉันท์
    หรือว่าอาริกาโตะญี่ปุ่นพลัน            เซี่ยเซี่ยนั้นคงสื่อได้ไม่ต่างกัน
        อยากขอบคุณพวกพี่จากใจจริง        ที่ได้มาสรรสิ่งสร้างความความฝัน
    ชื่อมิวส์นี้จะติดใจไปนิรันดร์            ตัวผมนั้นจะจำไว้ไม่ลืมเอย