ก่อนเลิกกัน เราไม่ได้ทะเลาะอะไรกันเลยนะคะ ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิมแบบทุกๆวัน ยังคุยกันเหมือนเดิม
แต่ช่วงนี้คุยผ่านทางไลน์ ไม่ค่อยได้โทรหากัน เพราะต่างคนต่างยุ่งกับงานและโปรเจคต่างๆ
ยังนัดเจอกันเมื่อสัปดาห์ก่อนอยู่เลย แต่แล้วเมื่อไม่นานนี้เค้าก็โทรมาบอกเลิกค่ะ ...
บอกว่า ไม่ได้รักเราแล้ว ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราอีกแล้ว แค่ยังผูกพัน ที่อยู่ด้วยกันมาคือแค่ผูกพันเลยยังอยู่กับเรา
เค้าบอกว่าเราเป็นแฟนกันได้แต่เราแต่งงานกันไม่ได้ ..
ทั้งๆที่เรา วางแผนชีวิตร่วมกันมาตลอด คุยกันมาตลอดเกือบ 7 ปี และวางแผนไว้ว่าจะแต่งกันในอีก 2 ปีหน้าด้วยซ้ำ
มันเหมือนฝันทุกอย่างพังทลายลงต่อหน้าเลยหละค่ะ เราตัวชา มือชาไปหมด
แถมเค้ายังย้อนถามเราว่า "เธอไม่เคยคิดบ้างเลยหรอ ว่าเราสองคนน่ะ แต่งงานกันไม่ได้หรอก"
ซึ่งเราอึ้งมาก แบบ อ้าวว ...แล้วที่ผ่านมาหละ ?
แต่เราตอบก็ไปอย่างไม่ต้องคิดเลยซักนิดว่า "ไม่เคยเลย" เพราะทุกครั้งเวลาเรามีปัญหากัน สุดท้ายเราก็คืนดีกัน เข้าใจกันเหมือนเดิม และเราก็เชื่อใจเค้าตลอดมาว่าเราจะไปด้วยกันได้ เรากับเค้ายังเคยคุยกันเลยว่า มาถึงขนาดนี้ เราคงเป็นคนสุดท้ายของกันและกันแล้วหละ
ซึ่ง ณ ตอนนั้น เราทั้งโกรธและเสียใจมาก ที่มันเหมือนกับว่าเราคิดไปเองคนเดียวมาตลอดหรอ ? ทั้งๆที่เค้าเองก็คิดแบบเดียวนี้เหมือนเรามาตลอดนี่นา
เราเลยบอกไปว่า เลิกก็เลิก โอเค อยากเลิกก็เลิก..

สุดท้ายก็มานั่งร้องไห้เหมือนจะตายอยู่คนเดียว 555555
ซึ่งเรายังไม่เข้าใจในเหตุผลของเค้า
เราเลยโทรไปหาเค้าในวันนั้น อยากถามเค้าอีกครั้ง เรื่องเหตุผลที่แท้จริง
เพราะเรางง ว่าเราทำอะไรผิดรึเปล่า หรือเค้ามีใครใหม่
ในตอนแรกน้ำเสียงเค้าเองก็ดูเสียใจค่ะ
เราบอกเค้าว่าเราอยากเจอ อยากคุยแล้วค่อยจบกันจริงๆก็ได้ เค้าบอกว่ายังไม่พร้อม คุยผ่านวิดีโอคอลได้มั้ย
เราบอกเราขอเจอ เค้าไม่ยอมลูกเดียว ซึ่งเรางงมากว่าทำไม ?
....

วันต่อมา เราโทรไปหาเค้าอีก ขอเจอ ต้องเจอวันนี้ ! ตอนนี้เลย
แต่วันนี้เค้ากลับทำเสียงแข็งใส่ .. เย็นชาจนชนิดที่เราได้ยินแล้วถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่
เค้าบอกก็ไม่ได้รักแล้ว จะเอาอะไรอีก
เราบอกว่า ก็ถ้าไม่รักแล้ว ก็ต้องมาเจอได้สิ เราอยากคุยให้รู้เรื่อง การบอกเลิกทางโทรศัพท์เราไม่โอเค
เราอยากมองหน้าเค้าค่ะ เราอยากรู้ว่าเรายังมีหวังมั้ย ? ที่จะได้เค้ากลับมา
เค้าบอกว่าก็ไม่ได้รักแล้ว แต่เพราะแคร์ไงถึงไปเจอไม่ได้
.... เลิกก็คือเลิกนะ อย่าเจอกันอีก ...
และเราย้อนถามเค้ากลับไปว่าไม่นึกถึงวันเวลาดีๆที่เคยมี หรือไม่นึกเสียใจบ้างเลยหรอ
เค้าเงียบไปพักนึง .. และตอบกลับมาว่า จะให้ตอบยังไง
เราบอก ก็ตอบเอาแบบจากใจจริงๆ ... เค้าบอก .. ก็ไม่อ่ะ

ช็อก ...

เราไม่เข้าใจจริงๆ แค่เราอยากเคลียร์ให้รู้เรื่อง แค่มาเจอกันทำไมทำไม่ได้ คนที่ไม่อยากเจอ ควรจะเป็นเราที่ถูกบอกเลิกไม่ใช่หรอ?

แล้วการที่ไม่รัก แต่ยังแคร์อยู่ หมายความว่ายังไง ?
สรุปยังห่วงกันอยู่หรือไม่ ? แล้วทำเสียงแข็งใส่แบบไร้เยื่อใยแบบนี้ คืออะไร ? เราทำอะไรผิดมากงั้นหรอ
คือก่อนหน้าที่จะถูกบอกเลิก ยังคุยกันอยู่เลย ยังบอกรัก บอกฝันดี เป็นห่วงเป็นใยกันอยู่เลย TT____TT
ไม่มีเวลาไหนที่เรารู้สึกเบื่อ หรือไม่อยากคุยกับเค้าเลยนะคะ เราเชื่อว่าเค้าเองก็เหมือนกันกับเรา

แล้วสรุป ความรักกับความผูกพันมันแยกจากกันได้หรอคะ ? เรารู้สึกว่าเราทั้งรักและผูกพันกับเค้ามาก
แต่กลายเป็นว่าเรารู้สึกไปคนเดียวแล้วหรอ
ลึกๆเรายังคิดว่ามีหวัง ..