ตอนนี้เราอยู่ปี 3 ละค่ะ เรามีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่งค่ะเราสนิทกัน ปกติพวกเพื่อนในกลุ่มทำอะไรมักจะคิดถึงเราเสมอ แต่รู้สึกว่าเดียวนี้เขาจะไม่คิดถึงเราเลย เหมือนเราเป็นอากาศธาตุในกลุ่มจะมีหรือไม่มีตัวเราก็ได้ เมื่อก่อนแค่นั่งผิดที่ไปนั่งที่ประจำของเพื่อน เพื่อนก็จะบอกไม่เป็นไร แต่เดียวนี้ต้องทะเลาะกันเลยเพื่อที่จะนั่งที่เดิม เราเป็นคนไม่ชอบมีเรื่องให้ขัดใจกันในกลุ่มระหว่างเรากับเพื่อนมันทำให้ไม่สนุก จากเมื่อก่อนจะโดนเรียนก็จะนัดกันโดนเดียวนี้ จะมาไม่มาเรียนไม่มีการบอกกันเลย เราทำตัวปกติทุกอย่างเวลาไม่มาเรียนเราก็จะไลน์หา โทรหา แต่ตอนนี้รับสายก็พูดหวนๆ ไลน์ก็ถามคำตอบคำ มันไม่เหมือนเมื่อก่อน คงเป็นเพราะเราอาจมีโลคส่วนตัวสูงก็ได้ เลยทำให้เพื่อนไม่ค่อยจะคุยด้วย เวลาเขาคุยกันก็จะทำเหมือนเราไม่ได้นั่งอยู่ตรงนั้นจนเราต้อง ทำเรื่องตลกๆให้เขารู้ว่าเรายังนั่งอยู่ข้างๆ บางครั้งมันก็รู้สึกน้อยใจ เสียใจ ว่าทำไมเขาทำกับเราแบบนี้ เราเป็นคนที่ไม่ค่อยจะกินเหล้าเพราะเราแพ้แอลกอฮอล์เราเลยไม่ค่อยจะออกไปเที่ยวกับเพื่อนสักเท่าไร เวลาเพื่อนเขาไปกินมา ตอนเช้าเขาก็จะมีเรื่องเล่าคุยสนุกกันเราได้แค่ทำตัวเงียบๆ ตอนนี้เราเลยอยู่กับเพื่อนในกลุ่มที่เป็นผู้ชายแต่ก็ยังอยู่ในกลุ่มเพื่อนอยู่น่ะ เพียงแค่ถอยห่างออกจากพวกเขานิดหน่อย จนตอนนี้มีแต่คนคิดว่าเรากับเพื่อนผช.เป็นแฟนกัน แต่มันไม่ใช่แบบนั้น เราแค่สบายใจอย่างน้อยก็ยังมีคนฟังหรือคุย รู้ว่าเราไม่ได้เป็นอากาศธาตุของกลุ่ม
แต่มันก็แค่เหงา น้อยใจ เสียใจ ที่ถูกกระทำแบบนี้ จนทำให้คิดถึงเพื่อนมัธยมขึ้นมา
ปล.ขอบคุณน่ะค่ะที่อ่านจนจบ
เครียดเรื่องเพื่อนมหาลัยค่ะ เสียใจ
แต่มันก็แค่เหงา น้อยใจ เสียใจ ที่ถูกกระทำแบบนี้ จนทำให้คิดถึงเพื่อนมัธยมขึ้นมา
ปล.ขอบคุณน่ะค่ะที่อ่านจนจบ