เรามาเรียนมหาลัยจนตอนนี้ก็เกือบ2เดือนแล้วแต่ใจยังคิดถึงเรื่องราวชีวิตมัธยมคิดถึงเพื่อนมัธยมอยู่บ่อยครั้ง กลับไปดูรูปที่ถ่ายกับเพื่อนๆในโรงเรียนก็มีน้ำตาทุกครั้งเลย555555 เอาจริงๆก็ยังปรับตัวกับการมาเรียนมหาลัย สังคมมหาลัย เพื่อนมหาลัยยังไม่ได้เท่าที่ควร แม้จะได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆบ้างแต่ไม่ได้บ่อยเลย ไปไกลสุดโลตัสหน้ามอ555555 นานๆทีจะมีเพื่อนชวนไปไหนสักครั้งนึง แต่ชีวิตปกติเรียนแล้วก็กลับหอเลยไม่ได้ไปไหนมันเลยทำให้เหงาไปบ้าง เพื่อนสนิทตอนมัธยมก็อยู่มหาลัยเดียวกันนะคะแต่ไม่ค่อยได้เจอกันเลยนางก็มีเพื่อนใหม่ๆเราก็เฟตตัวออกมาบ้าง  มีแอบน้อยใจในบางเรื่องที่เริ่มจะมองข้ามกันไปแต่เราก็จัดการความรู้สึกตัวเองได้ค่ะไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าน้อยใจ5555 เรารู้ตัวมาตั้งแต่ไหนแต่ไรว่าไม่ชอบการเปลี่ยนแปลงอะไรใหม่ๆสักเท่าไรแต่ชีวิตคนเราอ่ะเนาะมันต้องเดินไปข้างหน้าเราจะหยุดอยู่ที่เดิมก็ไม่ได้ ในทุกๆวันก็พยายามทำใจยอมรับกับสภาพแวดล้อมรอบข้างให้มากที่สุด แต่ก็ยังไม่รู้เลยค่ะว่าจะทำใจได้เมื่อไหร่ มีใครเคยเป็นเหมือนเราบ้างเข้ามาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนะคะ