ในส่วนตัว ของผมนะครับ ตอนนี้ขอใช้ ความคิดเห็นส่วนตัวแล้วกันนะครับ

ก็คือ ปัญหาส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้น มันเป็นเพราะ เมื่อปัญหาเกิดขึ้นแล้ว แล้วเราไปโฟกัสกับมันมากจนเกิดขึ้น นั้น เราลองเปลี่ยนไปสนใจเรื่องอื่นๆดุบ้าง ลองหันเหตัวเราออกไปจากปัญหานั้นๆ ค่อยๆให้เราได้ผ่อนคลาย การที่เราไม่จมอยู่กับมันจนเกิดไป บางครั้งเราอาจจะเจอทางออกของมันก้ได้ แต่ถ้าเรายังคงโฟกัสกับมันมากไป เราก้ครุ่นคิดวกไปวนมา จนเรารู้สึกเหมือนวนอยุ่ในอ่างหาทางออกไม่เจอ แล้วเราก็จะเหนื่อย จะรุ้สึกล้า และหมดหวัง ท้อแท้ในที่สุด

ทางที่ดีที่สุดตอนนี้คุณต้องพยายามดึงตัวเองออกมาจากปัญหาตรงนั้นก่อน แล้วค่อยๆคิด ค่อยๆแก้ไปเท่าที่คุณเองพอจะทำได้ หรือถ้ายังไม่โอเค ก็ลองหาใครสักคนที่เราไว้ใจได้บ้าง พูดคุยกับเขา เล่าในสิ่งที่เรารู้สึกคับข้องใจ อึกอดัดใจไม่สบายใจดูบ้าง บางทีการที่เราได้พูดออกไปบ้าง มันอาจทำให้เราดีขึ้นก้ได้ ทั้งนี้ ตัวเราเองก็ต้องพยายามปรับทัศนคติ  และหากิจกรรมอะไรทำบ้าง เพื่อให้เราลืมมันไปบ้างไม่ไปจมอยู่กับมันจนเกินไปนะครับ

ยังไงขอเป็นกำลังใจให้นะครับผม สู้ๆครับ