สวัสดี พี่น้องชาวพันทิพจ้า


กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่เราอยากจะมารีวิวนะคะ
เนื่องจากเราไป ทำCSR กับทางบริษัทเรามา
แล้วเผอิญทางอาจารย์เราแนะนำให้ติดต่อกับมูลนิธิอันดามันและเครือข่ายวิสาหกิจชุมชนเพื่ออนุรักษ์ทะเลและพะยูนค่ะ
ถ้าเรานึกถึงพะยูน เราก็ต้องคิดถึงจังหวัดตรังใช่มั้ยคะ5555555
พวกเราอยากจะทำอะไรที่ ยังไม่ค่อยมีคนทำ แต่ก็น่าจะมีคนทำเยอะแล้ว ปะคะ5555
คนในมูลนิธิจะมีหน้าที่ ช่วยให้ความรู้เกี่ยวกับการอนุรักษ์พยูน
เนื่องจากว่า มีช่วงนึงที่พยูน ล้อตายเนื่องจากความรู้เท่าไม่ถึงการของชาวประมง ติดอวนดักปลาของชาวบ้านด้วย
แต่เสียดายที่ทริปนี้ ไม่ได้เจอน้องพยูนนะคะ จะเจอก้แต่พยูน (พวกเราเองค่ะ)
และทริปนี้พวกเราเลยได้มารู้จักสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงามเพิ่มขึ้น ค่ะ

เรามีหน้าที่คอยประสานงานเรื่องตั๋วเครื่องบิน ไปตรัง
และประสานงานกับพี่ๆที่มูลนิธิอันดามันค่ะ

เรื่องตั๋วเครื่องบินเราจองเป็นกรุ๊ปของ นกแอร์ไป 18คน  เดินทางวันที่ 26-28 มีนาคม
( เที่ยวบินเราไม่แคนเซิ่ลนะคะ บริการดี ตรงเวลาค่ะ นี่เราบินนกแอร์ครั้งแรกนะคะ)
แต่ว่ามีอาจารย์เรา 1 ท่านมาไม่ได้ เพราะท้องไม่ค่อยดี ทริปเราจึงเหลือ 17 คนค่ะ

เราเดินทาง 7.20 เช้า  ถึง ตรังประมาน 8โมงกว่าๆค่ะ ใช้เวลาบินแป๊ปเดียวเที่ยวนั้นค่ะ สะดวกสบาย

เราถึงสนามบินตรังก็มีพี่ ที่มูลนิธิมาต้อนรับพร้อมรถตู้ 2 คันใหญ่ค่ะ

พี่เจีย คือพี่ที่มูลนิธิมารับที่สนามบินแต่เช้า
พร้อมพาพวกเราไปรับประทานติ่มซำและหมูย่างขึ้นชื่อ ที่ตรังค่ะ
ชื่อว่า ร้านตรังหมูย่าง อร่อยค่ะ แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมานะคะ ทานเพลินไปหน่อยค่ะ 55555+

ต่อจากนั้นเราก้ไป ถ่ายรูปกันที่ สถานีรถไฟกันตรัง ไปอุโมงค์กองทัพญี่ปุ่น
และ นั่งรถ ข้ามแพ



คือพี่เค้าขับรถขึ้นแพเพื่อไปส่งเราที่ ศูนย์เรียนรู้เพื่อการอนุรักษ์ละคุ้มครองทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง บ้านน้ำราบ
พี่เค้ามีอธิบายถึงการอนุรักษ์ และคุ้มครองทรัพยากรว่าเริ่มต้นจากอะไรบ้าง
น่าสนใจมากๆค่ะ เป็นความรู้ที่น่าสนใจมากๆ



สนุกกว่าไปเที่ยวธรรมดาที่ไม่ได้ตวามรู้นะคะ อันนี้จริงๆค่ะ
เด็กๆ ก็ให้ความสนใจ เป็นการปลูกฝังไปในตัวเรื่องการรักษาทรัพยากรธรรมชาตินะคะ









อันนี้เป็นชาวบ้าน ชาวประมงค่ะ วิถีชีวิตชาวบ้านจริงๆ

หลังจากนั้นเราก็จะไปล่องแพรกันค่ะ  ล่องแพชมความสวยงามของป่าโกงกาง2ฟากฝั่งที่สมบูรณ์ เค้าบอกว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ยังไม่มีคนรู้จักซักเท่าไรคะ สวย อากาศดี พอขึ้นแพ ก็มีโต๊ะที่นั่งสำหรับชมความสวยงามขอป่าโกงกางและ ถึงเวลาอาหารกลางวันค่ะ ต้องขอบอกก่อนเลยว่าเราเป็นคนปากสูงนิดนึง คือเราชอบไปกินโน่น ชิมนี่และแม่เราก็ทำกับข้าวอร่อย ส่วนอาหารทะเลนื่เพื่อซี้เลย ฉะนั้น อาหารถ้าเราว่าอร่อย คืออร่อยสำหรับเรานะคะ  5555555++ แบบว่าไม่ได้เป็นคนกินอะไรก็อร่อย  อาหารเที่ยงวันนี้ปูม้านึ่ง ปลากระพงเผา  แกงส้มปลากระพง ปลาหมึกเผา  คือโอหมดเลย
หวานสด กรี๊ดมาก แต่แกงส้มเผ็ดค่ะ เผ็ดลิ้นช้า ไม่ได้รสความหวานของปลาค่ะ เพราะเผ็ดอยู่  ผลปลากฏว่า อิ่มค่ะ แน่นค่ะ อร่อยด้วย ฟาดเรียบเลยค่ะ


ปูสด หวาน





ในขณะที่ล่องแพไป พี่เค้าจะให้ความรู้เรื่องป่าแถวนี้และวิถีชีวิตชาวบ้านนะคะ
บนแพก็มีชาวบ้านลงมาด้วยนะคะ พี่เค้าทำกับข้าวมาให้ทานค่ะ
ถือว่าเป็นการช่วยสร้างอาชีพให้เค้าด้วยนะคะ

อ่อ มูลนิธิเค้ามีทำหมวกขายเพื่อนำรายได้เข้ามูลนิธิด้วยนะคะ
เลยจัดกันมาคนละใบ ช่วยๆกันค่ะ

สีน้ำเงินจี๊ดจ๊าด



และจุดท่องเที่ยวที่น่าสนใจอีกที่นึง คือ เขาจมป่าค่ะ คือตอนแรกพี่เค้าเรียก ได้ยินว่าเขาชมป่า เพราะว่ามันมีจุดดูวิว 360 องศาค่ะ คือความท้าทายอย่างนึงที่ต้องลอง  เมื่อแพเทียบกับสะพานไม้คณะก็ขึ้นเดินสำรวจ ”เขาจมป่า”ที่เป็นภูเขาไม่สูงมาก เดินลัดเลาะไปตาม ซอกหิน และทางเดินที่มีต้นไม้นานาชนิดขึ้นบาง ๆ สลับกัน แต่เส้นทางเดินชัน ประกอบกับหินภูเขาลูกนี้แหลมคม ต้องใช้ความระมัดระวังหน่อยนะคะ คือว่าเรา ถไลไป 1 ครั้ง แถมทำมือถือตกจาก เขาอีก แต่เดชะบุญ
พี่ที่ทำทางไปด้วยกัน ช่วยหาค่ะ คือเอาจริงๆไม่คิดว่าจะหาเจอเพราะตกจากชั้น 2 ของเข้าคือสูงมากนะคะ นึกว่าจะต้องซื้อเครื่องใหม่ซะแล้ว แต่พี่เค้าน่ารักมากค่ะ พยายามปีนหาให้ อาจารย์ที่ไปด้วยกันก็โทรเข้าเครื่องให้ ปากฏว่า มันติดค่ะ
เดชะบุญอีกรอบ มันยังอยู่ค่ะ เราก็ลงมาเดินดูตรงที่คิดว่ามันน่าจะตกลงมาแต่ไม่เจอค่ะ ลองจินตนาการค่ะ ป่ากว้างใหญ่
หาไอโฟน 5 ที่ปิดเสียง โอพระเจ้า จะเจอมั้ยคะ แต่.....น้องที่ไปด้วยกันค่ะ เสนอความคิดให้ใช้ app find my Iphone  แล้วเค้าโหมดให้ส่งเสียงดังๆอะค่ะ ปรากฏว่าเจอค่ะ พี่ก้ปีนเขาไปเอาให้มันก็ค่อนข้างอันตรายนะคะ ต้อกราบขอบคุณพี่เค้าไว้ตรงนี้ด้วย อิอิ  นี่ค่ะ วิว 360 องศา  คุ้มค่ากับการมีความพยายามปีนขึ้นมาค่ะ เขาจมป่า พี่เค้าบอกว่า ที่เรียกว่าเขาจมป่า เพราะว่า เราออกไปห่างๆ มันจะจมป่าค่ะ งงมั้ยคะ ไม่งงเนอะ

ทางขึ้นเราไม่ค่อยได้ถ่ายมานะคะ คือว่า ต้องดูแลตัวเองในขณะขึ้นอย่างตั้งใจ ตั้งใจเดิน ตั้งใจปีน


วิวิค่ะวิววววว



ค่ะ จากนั้นเราก้ลงมาที่แพ เพื่อเดินทางไป ปลูกหญ้าทะเลให้กับน้องพะยูนค่ะ
แต่ในส่วนนี้ ไม่ได้ถ่ายรูปมาค่ะ
แต่เอารูปหญ้าทะเลมาฝาก ได้มั้ย


เราจะใช้เจ้าตัวนี้ ปักลงที่ ทราบค่ะ ใช้รากของมันกดลงไปในทราย
เพื่อให้มันฝังลงไป
มันก็จะเจริญเติบโต และเป็นอาหารให้กับพะยูน
ปัจจุบันพื้นที่หญ้าทะเลสำหรับน้องพะยูนเพิ่มมากขึ้นจากแต่ก่อน
จาก 7500 ไร่ เพิ่มเป็น 8700ไร่  เพราะว่าชาวบ้านและมูลนิธิให้ความสำคัญในจุดนี้
เนื่องจากว่า ถ้าเรามีแหล่งอาหารที่อุดมสมบูรณ์ให้กับพะยูน น้องเค้าก็จะอยู่กับเรา มีอาหารทาน ออกลูกออกหลาน
คือที่สำคัญคือแหละอาหารอะค่ะ พะูนจะได้ไม่ต้องไปหาอาหารที่อื่นให้เกิดอันตราย เด๋วจะไปติดออน ของชาวประมง ขึ้นมาหายใจไม่ได้

เราไปปลูกกันที่ เขตทะเลสี่บ้าน บริเวณหน้าเกาะมุก หากหยงหลำ



เซนเซอร์หน่อย คือไม่มีรูปแถวนั้นจริงๆจ้า เราปลูกเพลินมาเลย 500ต้นนี่จิ๊บๆ
รับรองน้องพะยูนอิ่มอ้วนไปได้อีกหลายวัน


จากนั้นพวกเราก้ไปที่พัก กัน พวกเราพักที่เกาะไหง ที่มายาเลรีสอร์ท




บนเกาะไหงมีรีสอรท์ประมาณ7-8 แห่งนะคะ ถ้าจำไม่ผิด
บนเกาะเงียบสงบ เหมาะกับการพักผ่อนอย่างยิ่ง
ค่ะ  อาหารเย็นที่ รีสอร์ท มีบริการนะคะ บาบีคิว ปิ้งย่าง ซีฟู้ด




ดาวเต็มท้องฟ้าเลย สวยสุดๆ

นอนค่ะ นอน พรุ่งนี้มีไปดำน้ำ ชมความสวยงาม


พอตื่นเช้ามา ก็


นกเงือกกกกกกกก เห็นกันชัดเจน อยู่ข้างๆห้อง เสียงนกเงือก ปลุกตอนเช้า

อาหารเช้าที่นี่ โอเคเลยค่ะ  วิวทะเล ก็นะ ฟินซะไม่มี!!


โอเคค่ะ  ออกเดินทางกันเนอะ


เด๋วมาต่อค่ะ