สวัสดีค่ะ...กระทู้นี้ขอเรียกว่ากระทู้พีชีพแล้วกันน๊ะค๊ะ...เพราะถ้าแฟนเรามาเจอ...บอกเลยแย่แน่ๆ...แต่ที่ออกมาพีชีพในครั้งนี้เราอึดอัดค่ะ...เรากับแฟนคบกันมา2ปี...ในระยะเวลา2ปีที่คบกัน...ทุกอย่างมันดีมากๆดีจนเพื่อนๆเราหลายคนอิจฉาทั้งทางตัวเราครอบครัวก็ปฏิบัติดีกับแฟน...และทางแฟนและครอบครัวแฟนก็ปฏิบัติดีกับเรา...แม่แฟนและแฟนชวนเรามีอยู่ด้วยหลายครั้งแต่เราเลือกที่จะปฏิเสธ(เราเป็นคนต่างจังหวัดปกติเราอยู่หอพักค่ะ)จนวันนึง...เราก็เลยตัดสินใจ...ในเมื่อเค้าดีกับเราขนาดนี้ก็คงไม่เสียหายอะไรที่จะย้ายไปอยู่บ้านเค้าเราเลยตัดสินใจย้ายเข้าไป...ซึ่งตอนนั้นทางบ้านเราเค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร...คิดว่าก็ดีเหมือนกันจะได้ประหยัดค่าใช้จ่าย...และอีกอย่างจะได้มีคนดูแลแม่จะได้ไม่ต้องห่วง...ช่วงที่เราย้ายเข้ามาใหม่ๆเราพึ่งเรียนจบยังไม่ได้ทำงาน(อายุค่อนข้างจะเข้าเลข3แล้วค่ะแต่พึ่งมาตัดสินใจเรียนเอาช่วงหลัง)พี่สาวแฟนเลยขอให้เรามาช่วยงานที่บริษัทเค้าก่อน(ที่บ้านมีกันแค่เราพี่สาวเค้าตัวเค้าแล้วก็แม่ของเค้า)เราก็โอเคได้....เราทำงานกับเค้า3เดือน..เราทำงานตังแต่10โมงจนเที่ยงคืนตี2ตี3เกือบทุกวัน...3เดือนเราได้เงินมา20000เราเลยรู้สึกว่า...มันไม่พอใช้เพราะเราต้องช่วยที่บ้านเค้าจ่ายค่าไฟด้วยเดือนละ2000เราเลยตัดสินใจ...ออกไปหางานทำ..ระหว่างรองานเราก็อยู่บ้านเฉยๆ...ทำงานบ้านไป...ช่วยงานพี่สาวบ้าง...หน้าที่ทุกอย่างในบ้านเราเป็นคนรับผิดชอบหมด...ทั้งล้างจานถูบ้านล้างห้องน้ำทำกับข้างงานครัวทุกอย่างงานบ้านทุกอย่างเป็นหน้าที่เรา...ซึ่งแม่แฟนเราไม่เคยให้พี่สาวทำอะไรเลย...นั่งๆนอนๆสบายจะตาย...ถึงเวลาก็ออกไปช็อปปิ้ง(พี่สาวเค้าได้แฟนค่อนข้างมีตัง...ปีนึงบริษัทจะมีงานแค่3-4เดือนช่วงก่อนปีใหม่)เราทำอะไรไม่ถูกใจเราก็โดนด่าโดนว่า...เราเคยปรึกษาแฟน..บอกเราไม่ไหวแต่แฟนบอกให้เราอดทน...โอเคเรารักเค้าเราก็ต้องอดทน...หนักๆเข้าเราโดนด่าเป็นหมูเป็นหมา...สัตว์สาระพัดสัตว์ที่วัยรุ่นเค้าด่ากันเราก็โดนมาแล้ว...ของในบ้านหายก็โทดว่าเราขโมยเราเป็นคนเอาไป...เราอึดอัดมากพ่อแม่เราเป็นชาวนาเป็นคนบ้านนอก...แต่ไม่เคยสอนให้เราเป็นขโมย...เราเสียใจมาก...ตอนหาของไม่เจอก็ด่าเราสาระพัด...พอหาของเจอ...คำขอโทษซักคำก็ไม่มี...เราเคยพูดถึงเรื่องแต่งงานกับแฟน...แต่แม่แฟนบอกว่า...ก.ไม่ไปแต่งให้.ม.หรอก...แต่แฟนเราก็ปลอบใจเราไม่เป็นไรเด๋วเราเก็บตังไปแต่งกันเอง...เราเคยขอให้แฟนเราย้ายออกไปอยู่ข้างนอกด้วยกันเพราะเราอึดอัดเราเหนื่อยเราทนไม่ไหว...แต่แฟนบอกว่าทิ้งแม่ไม่ได้...ขอให้เราเข้าใจ...เราก็เข้าใจ...เราเคยเก็บแมวข้างทางมาเลี้ยงเพราะเราสงสาร...อยู่ด้วยกันได้2อาทิตย์แม่ก็เอาแมวเราไปปล่อยแล้วหาตัวใหม่มาเลี้ยง...แมวตัวใหม่มาฉี่ในห้องเรา...เราด่ามัน...เค้าก็ด่าเรา...เค้าบอกว่ามีหน้าที่เก็บก็เก็บไปไม่มีสิทมาด่าแมวเค้า...เราอดทนมาได้1ปีกับเหตุการแบบนี้ทุกๆวันจนมาเมื่อวานนี้...พี่สาวเค้าบอกกับเราว่าให้เราขยันให้มากกว่านี้หน่อย...แต่ถ้าปัญหามากนักก็ย้ายออกไป...เรางงมาก...เราเลยบอกว่าถ้าเราขยันกว่านี้เราก็เป็นคนใช้แล้วน๊ะ...ไม่ได้เป็นสะใภ้แล้ว...แต่เค้ากลับบอกว่านี่มันบ้าน...ไม่ใช่หอพักที่เคยอยู่ต้องเข้าใจด้วย...เรางงมาก...เค้าบอกให้เราขยันทั้งๆที่เราทำทุกอย่างแต่เค้าไม่เคยทำอะไรเลย...เดือนนึงจะมีช่วยเราล้างจานแค่ครั้งสองครั้ง....ขนาดบางวันเราหลับไปแล้ว...แมวที่เค้าเลี้ยงขี้เลอะเทอะเค้ายังปลุกเรามาเก็บกวาดล้างก้นให้แมวเลย...แฟนเราบอกว่าให้เราปล่อยผ่านอย่าไปคิดมาก...แต่เราไม่คิดไม่ได้....ทำยังไงมันก็คิดอยู่ดี...นี่แค่สวนน้อยที่เราโดน...ขอบคุณพื้นที่...ที่มีให้ระบายความอึดอัดใจออกมาบ้าง