ฝึก อสุภะ ให้จำภาพศพต่างๆหรือกระดูก ให้ติดใจ แล้วน้อมภาพที่จำนั้นเข้ามาสู่กายตนเอง คือให้ระลึกภาพตนเองเป็นศพ เป็นกระดูก
และอย่าไปใช้การหลับตาและเพ่งจากตาเนื้อ จะทำให้ปวดตาได้  แต่ให้ใช้การระลึกเป็นภาพร่างกายเป็นศพให้ได้ก็พอ เหมือนการ
ฝึกสติ ที่ให้ระลึกถึงกายอยู่ในท่าทางต่างๆ การใช้สตินั้นก็ใช้ตาใน หรือจิตมองกายตนเอง แต่อย่าไปเจาะจงที่ตาเนื้อ แต่สติต้อง
กว้างแล้วมองกายแบบสบายๆ  ถ้าจะกำหนดพิจารณาเฉพาะจุด ก็ให้เรากำหนดพิจารณาไปที่อวัยวะนั้นๆ ให้ระลึกภาพแบบสบายๆ
ไม่ใช่ไปเพ่งให้เห็น....การฝึกอสุภ จะช่วยคลายราคะความกำหนัด และคลายความยึดมั่นในกาย ถ้ามีอาการปวดเมื่อย ก็ให้ระลึก
กายตนเป็นอสุภะ ก็ช่วยแก้เรื่องเจ็บปวดทางกายได้ เพราะคลายจากความยึดมั่นในกาย


การใช้อานาปานสติ ร่วมกับการพิจารณาอสุภะ พระพุทธเจ้าท่านสอนให้ใช้อานาปานสติร่วมด้วย  ถ้าทดลองใช้ก็ต้องฝึก
อานปานสติ โดยให้รู้ลมเข้าพร้อมกับระลึกกายเป็นศพ หายใจออกพร้อมกับระลึกภาพกายเป็นศพ  ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ
เพราะลมหายใจ จะช่วยนำความรู้สึกรังเกียจให้ไหลไปกับลมหายใจต่างๆได้ เป็นการปรับความรู้สึกรังเกียจต่างๆให้ออก
ไปได้  ตรงนี้ก็ทดลองทำด้วยตัวเอง....

เราฝึกสติ โดยใช้อานาปานสติเพื่อความรู้สึกตัว และใช้สติระลึกภาพกายเป็นศพต่างๆด้วย นี่พิจารณาอสุภะไปพร้อมๆกัน
ทีเดียวก็ได้ สติพิจารณากาย ลมหายใจ และเวทนา หรือความรู้สึกต่างๆ ที่เกิดที่ใจ ไปด้วยก็ยิ่งดี...