ระบายค่ะ เหมือนจะเป็นโรคประสาท

เป็นคนคิดมาก คิดเล็กคิดน้อย คิดทุกเรื่อง จนคิดว่า เอออออออ เราคงเป็นโรคประสาทจริงๆอย่างที่เค้าว่า  ยิ้ม
ไม่มีใครเข้าใจกับเรา เลยกลายเป็นว่า เราคิดไปเอง
ไม่มีใครเข้าใจในสิ่งที่เราสื่อ ในสิ่งที่เรารู้สึก
เราควรอยู่คนเดียวใช่มั้ย  แก่และตายไปคนเดียว

เหนื่อยอ่ะ ไม่อยากมานั่งคิดเลย แต่มันรู้สึกเอง แล้วคนที่เราคิดว่าจะเข้าใจ กลายเป็นคนที่ไม่เข้าใจ
เราควรหาหมอมั้ย ทำไงดี เข้าวัดมั้ย อึดอัดใจ อยากร้องไห้ แต่ร้องไม่ออก

ขอบคุณสำหรับสำพื้นที่ระบายค่ะ
แท็กผิดขออภัยค่ะ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ใจเย็น ๆ นะคะ  เราเองก็เคยเป็นแบบคุณนะ  คิดมันได้ทุกเรื่อง ขอย้ำว่าทุกเรื่องจริงๆ  แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าคิดไปมันไม่ได้อะไรขึ้นมา บางทีสิ่งที่เราคิด ที่เรารู้สึกไปเอง อีกฝ่ายอาจจะไม่ได้คิดอะไรเลยก็ได้  เอาใหม่ค่ะ เหมือนสะกดจิตตัวเอง  เวลาคุณกำลังคิดอะไร แบบไหน อย่างไร บอกตัวเองว่า ช่างเถอะ อย่าไปคิดเลย คงไม่มีอะไรหรอก อย่าคิดมาก พูดกับตัวเองนะคะ  แต่ถ้าจิตมันเอาไม่อยู่จริง ๆ  อันนั้ส่วนตัวเรานะ คือ เราท่องบทสวดมนต์ค่ะ   อิติปิโส ภควา บทนี้เลย เราท่องในใจ ท่องไปเรื่อย ๆ ไม่หยุด จนจิตสงบไปเอง  ลองดูนะ เผื่อจะดึขึ้น  แต่ถ้าวิธีที่เราแนะนำ ไม่โอเครสำหรับคุณ การพบแพทย์ก็ไม่ได้เป็นเรื่องเสียหายอะไร เอาใจช่วยนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่