[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรามักจะมีความรู้สึก แย่ๆหรือคิดมาก
ในเวลาที่ตัวเองไม่สบายทั้งกายและใจเสมอ
ไม่แน่ใจว่าทุกคนเป็นเหมือนกันไหม......
เหมือนว่าเราไม่อยากจะคิดมากไม่อยากพะวง
แต่มันก็ทำให้เราต้องกลับมารู้สึกแบบนั้นเสมอ
ต้องบอกก่อนว่าเรามีครอบครัวแล้ว.....แต่แค่เราไม่มีลูก
ถ้าเราเล่าอะไรไปอาจจะมองว่าเรา เป็นคนเห็นแก่ตัวหรือ
เปล่า เราคิดมากเกินไปไหม คิดเล็กคิดน้อยเกินไปหรือ
เปล่า....แต่ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่เราเจอและทำให้รู้สึกน้อยใจ
📌เขามักจะทำดีกับคนไกลตัวเสมอไม่ว่าจะเป็นเพื่อน
รุ่นพี่หรือคนรู้จัก แต่เขาไม่เคย ทำดีกับเราแบบเต็มใจ
ทำด้วยตัวเองเลย เป็นไปได้หรอ(เราแฟนเขานะ) แต่มันจริง
📌 ไม่เคยใส่ใจหรือเอาใจใส่แม้เราจะไม่สบาย
เราไม่สบายถ้าเราไม่บอกให้ซื้อยาให้ เขาก็ไม่คิดจะหายาให้เรากิน
📌ทุกวันนี้ค่าใช้จ่ายในบ้านเราออกหมด ดูแลเขาทุกอย่างหาข้าวให้กิน เตรียมข้าวเตรียมกับข้าวไว้ให้เขาไม่ว่าเขาจะกินตอนไหนก็คือมีให้เขากินตลอด ซึ่งเขาไม่เคยนึกถึงเราเลย ออกไปข้างนอกก็ไม่เคยซื้ออะไรมาฝากเรากินคนเดียว เสร็จแล้วก็กลับเข้าบ้าน ทำงานบ้านทุกอย่างให้ เขาออกแค่ค่าน้ำค่าไฟ( แต่คุณอย่าลืม ว่าเรา ใช้เงินกันคนละกระเป๋า และเราก็ทำงานหาเงินเองต่างคนต่างหาต่างคนต่างใช้) บางอย่างอาจจะต้องช่วยเราออกบ้างหรือเปล่าหรือช่วยหยิบจับบ้างก็ได้ไม่จำเป็นต้องให้เราบอก เราเคยพูดเรื่องงานบ้านกับเขาให้เขาช่วยทำงานบ้านบ้าง บางทีเราก็เหนื่อยกับงานของเราเหมือนกัน เขาพูดกับเรามาคำนึงว่าถ้าไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำ เขาไม่ได้ใช้ให้เราทำ เราถามหน่อย ถ้าเราไม่ทำ แล้วใครจะทำ...เขาหรอ??? ซึ่งถ้ารอให้เขาทำ ก็คงต้องรอให้ของทุกอย่าง ให้มันพูนสูงถึงหัวก่อนเขาถึงจะ ลงมือทำได้ เพราะเขาไม่ใช่คนขยัน ผ้าที่ตากไว้ตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นเราไม่อยู่ถึง 2 ทุ่มเขายังไม่เก็บให้เราเลย ทั้งๆที่เขาอยู่บ้านทั้งวัน......เป็นไปได้หรอ แต่มันคือเรื่องจริง
📌ตัวเองมีสังคมได้ ออกไปพบเจอผู้คนได้ไปสังสรรค์กับคนอื่นได้กลับบ้านตี 1 ตี 2 ได้ แต่เรา ทำไม่ได้ ไม่เชิงว่าทำไม่ได้ แต่พอเราไปก็จะต้องหาเรื่องทะเลาะกันตลอด หาว่าเราไม่ชวนไปบ้าง ไม่คิดจะชวนบ้าง แต่ถามหน่อยคุณเคยชอบใครรอบๆตัวเราบ้างไหม แม้แต่แม่เราคุณยังไม่ชอบเหมือนจะกีดกันไม่ให้เราคบใคร ไม่ให้เรามีใครเลยนอกจากคุณคนเดียว
เราก็เคยคิดนะว่าเราเลือกคนผิดหรือเปล่าแล้วอยากจะเลิกกับเขาอ่ะ นับครั้งไม่ถ้วน แต่แม่บอกว่า ในเมื่อเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนรู้จักกันมาเป็น 10 ปี 20 ปี ก็อยู่กันเหมือนเพื่อนไปดูแลกันไปไม่ต้องไปคิดมาก เราได้แต่บอกแม่ในใจว่าตอนเป็นเพื่อนกับตอนเป็นแฟน มันไม่เหมือนกัน ความเห็นแก่ตัวมันมี เยอะเกินไป เรามองข้ามมาได้ 2 ปีละ ไม่รู้ว่าจะอดทนได้อีกนานแค่ไหน
ปล.ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน และรับฟัง
ความในใจ ของผู้น้อยคนนี้❤️🙏
ระบาย ความในใจ ของผู้น้อยคนนึง
📌ตัวเองมีสังคมได้ ออกไปพบเจอผู้คนได้ไปสังสรรค์กับคนอื่นได้กลับบ้านตี 1 ตี 2 ได้ แต่เรา ทำไม่ได้ ไม่เชิงว่าทำไม่ได้ แต่พอเราไปก็จะต้องหาเรื่องทะเลาะกันตลอด หาว่าเราไม่ชวนไปบ้าง ไม่คิดจะชวนบ้าง แต่ถามหน่อยคุณเคยชอบใครรอบๆตัวเราบ้างไหม แม้แต่แม่เราคุณยังไม่ชอบเหมือนจะกีดกันไม่ให้เราคบใคร ไม่ให้เรามีใครเลยนอกจากคุณคนเดียว
เราก็เคยคิดนะว่าเราเลือกคนผิดหรือเปล่าแล้วอยากจะเลิกกับเขาอ่ะ นับครั้งไม่ถ้วน แต่แม่บอกว่า ในเมื่อเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนรู้จักกันมาเป็น 10 ปี 20 ปี ก็อยู่กันเหมือนเพื่อนไปดูแลกันไปไม่ต้องไปคิดมาก เราได้แต่บอกแม่ในใจว่าตอนเป็นเพื่อนกับตอนเป็นแฟน มันไม่เหมือนกัน ความเห็นแก่ตัวมันมี เยอะเกินไป เรามองข้ามมาได้ 2 ปีละ ไม่รู้ว่าจะอดทนได้อีกนานแค่ไหน
ปล.ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน และรับฟัง
ความในใจ ของผู้น้อยคนนี้❤️🙏