สวัสดีค่ะ ชาวพันทิปทุกท่าน เข้าเรื่องเลยค่ะ ดิฉันคบกับสามีมา 3 ปี แต่งงานกันมา 2 ปี มีลูกสาวด้วยกันวัย 6 เดือน ฉันอายุ 27 ย่าง 28 ส่วนเขา 25 ปี ตอนดิฉันท้อง เขาไปรับใช้ชาติ 2 ปี (เขาพึ่งปลดทหารเดือน ม.ค 59 เอง) มีอยู่วันหนึ่งในเดือน ม ค 59 ที่ผ่านมา เขาเลิกงานมา 2 ทุ่ม ดิฉันทำกับข้าวยังไม่เสร็จ เขาก็มาด่าว่าดิฉันด้วยคำหยาบคาย แล้วเขาก็ขว้างปาข้าวของโดยดิฉันบอกว่า รอแปปหนึ่งน่ะกับข้าวยังไม่เสร็จ (ซึ่งวันนั้นดิฉันเลิกงาน 19.30 น. เผื่อถึงห้องก็จะ 20.00 น.แล้ว) ข้าวของก็พังตามระเบียบ ซึ่งเมื่อเขาอารมณ์ดีเขาก็ไปซื้อใหม่ ต่อมาประมาณกลางเดือน ก.พ.(เงินเขาออกพอดี) ต้องส่งเงินให้ลูก  ดิฉันก็โทรบอกว่า อย่าลืมโอนตังค์ให้ไปให้ลูกนะ แล้วซื้อกับข้าวมาให้ด้วย (ตอนนั้นดิฉันไม่เหลือตังค์สักบาทเลย ต้องรอตังค์จากเขา) ตอนไหนเธอจะกลับ ฉันหิวข้าวมากเลย  คำที่ดิฉันได้ยินจากเขาคือ ตอนนี้กินข้าว (เหล้า) อยู่กับเพื่อน คงอีกนานถึงจะกลับ เธอดื่มน้ำในตู้เย็นไปก่อน แล้วก็ตัดสายไป ด้วยความโมโหของดิฉัน ดิฉันก็เลยโทรไปหาสามีอีก ซึ่งเขาก็รับแต่คำที่ได้ยินมาคือ อิเ.ี้ย เมิงจะอะไรนักหนากับกู กูแค่อยู่กะเพื่อน ดิฉันก็เลยว่า ทำไมตัวเองมีตังค์ต้องไปเลี้ยงเพื่อน  ไม่คิดว่าจะเอามาให้ลูกให้เมียเหรอ ลูกนมจะไม่ถึงสิ้นเดือนอยู่แล้ว สามีก็ตอบมาว่า ลูกไม่มีทางอดตายหรอก ยังไงก็ต้องหาเงินให้ได้เพราะเงินเดือนเยอะกว่ากู นี้เงินกู กูจะกินอะไรก้เรื่องของกู แล้วเขาก็ตัดสายไปอีก ดิฉันก็โทรไปอีกว่า ทำไมต้องเห็นคนอื่นดีกว่าลูกเมีย เวลาตัวเองป่วยไม่สบายใครจะมาดูแล ถ้าไม่ใช่ลูกเมีย เพราะตอนเดือดร้อน กูยังไม่เห็นเพื่อน (ที่ซื้อข้าว +เหล้า) ให้เขากินยื่นมือเข้ามาช่วยเลย มีแต่กูเท่านั้นที่คอยดิ้นรนทุกอย่าง แต่ก็ไม่ให้ความสำคัญ กลับกลายเป็นคนอื่น แล้วเขาก้ตัดสาย สักพักได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง (เสียงดังมากด้วยความโมโหของเขา) ดิฉันก็ไปเปิดประตู แล้วเขาก็ด่าว่าดิฉันสารพัดว่า ต้องการอะไรทำไมบังคับกูจัง กูอยากสังสรรค์กับเพื่อนแค่นี้ แค่กูกินข้าว แล้วเขาก็เอาเเขนเขาไปตีประตูตู้เสื้อผ้าพังไป 1 บาน เตะพัดลมพังไป 1 เอะอะเสียงดังลั่นหอพักเลย ตอนนั้นเวลา 5 ทุ่มกว่าๆ มายืนชี้หน้าด่าดิฉัน ผงาดมือจะตบ แล้วดิฉันก็วิ่งไปห้องน้องสาวมันตามมายืนด่า ชี้หน้า โดยไม่อายใคร แล้วมันจะวิ่งเข้ามาตบดิฉัน น้องเลยห้ามไว้ มันก็วิงไปกินเหล้าต่อโดยไม่สนใจสิ่งที่มันทำ ดิฉันได้แต่ยืนร้องไห้ พี่มันอยู่ชั้นล่างเลยวิ่งมาดูเพราะมันเสียงดังมากๆ จากนั้นดิฉันก็เลยเก็บเสื้อผ้าและโทรหาเพื่อนให้มารับ แล้วก็ไปอยู่กับเพื่อน 4 วัน มันก็มีโทรมาตามบ้าง แต่ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกเลยโทรไปเล่าให้ แม่ฟัง แม่ฉันโมโหมากๆ และได้โทรไปหาแม่ของสามีคุยกันตามประสาผู้ใหญ่ที่จะให้หย่ากัน และวันที่ฉันกลับมาทำงานฉันก็ไม่คุยกับสามีเลย (ตอนกลับมานี้มันมาเงินเราใช้ค่ะมันใช้เงินเลี้ยงข้าวเพื่อนหมดเลย 4 วัน หมด 4,000 g]p) แต่สามีมันก็โวยวายอีกว่า ดิฉันไปมีชู้ ด่าว่าดิฉันสารพัดเลยค่ะ แต่ตอนนั้นดิฉันพยายามใจเย็นและนอนหลับไป และพยายามปรับตัวเข้าหา และแล้วแม่ของดิฉันเอาจริงโทรมาหาสามีดิฉัน แต่มันไม่ยอมรับสาย มันมาถามดิฉันว่า โทรบอกแม่ยายทำไม ทำแบบนี้ไม่ถูกต้อง ฉันเลยบอกว่า ก็ตอนนั้นมีแม่คนเดียวที่รักเรา แม่คือคนที่ปรึกษาได้ดีที่สุด แค่นี้แหละค่ะ อารมณ์โมโห และทำลายข้าวของมันก็มาอีกตามเดิม ดิฉันก็ได้แต่เงียบแล้วก็นอนโดยไม่ตอบโต้ แต่เมื่อมันหายโมโหมันก็เก็บข้าวของที่มันทำพัง แล้วล่าสุดเมื่อคืนนี้ค่ะ นั่งกินข้าวด้วยกันอยู่ดีๆ มันก็ถามว่า สงกรานต์กลับไง กลับรถใคร ก็เลยบอกว่ากลับรถเพื่อน (คนที่มารับดิฉันตอนที่ทะเลาะกันหนักๆ) แล้วสามีก็โมโหอีกว่า แล้วกูจะกลับยังไง พวกจะให้กูกลับด้วยพวกต้องรุมด่ากูในรถ กูไม่กลับหรอก (คิดในใจใครจะให้กลับ มีปัญญาเก่งนักไม่ใช่เหรอหาทางกลับเองสิ) ไหนว่าจะเอาลูกไปนอนที่บ้านกู 1 คืนไงล่ะ แล้วเรื่องที่บอกแม่ยาย ญาติโกโหติกาอีกกูจะเอาหน้าไปไว้ไหน ทำอะไรก็ไม่คิดเลย สิ่งที่มันเกิดจะแก้ไขยังไงล่ะ กูที่เป็นฝ่ายเสียหน้า แต่งเรื่องให้กูผิดตลอด กูรู้ว่าทำไมไม่อยากให้ลูกไปนอนที่บ้านกู เพราะรังเกลียดญาติกู พ่อแม่กูใช่ไหม (คือตอนนั้นที่มันด่าดิฉันได้แต่อึ้งไม่พูดอะไร ได้แต่ฟัง แล้วอารมณ์มันโมโหมาอีกปาช้อนไปโดยผนังกำแพง) ตาม Step เดิมค่ะ แก้วแตกตามพื้นห้อง แต่มันเก็บเอง คือมันนิดๆหน่อยๆก็โวยวายคิดไปเองไม่มีเหตุผล เหมือนเป็นคนโรคจิตเลยค่ะ อีกอย่างเมื่อ 2-3 วันมานี้เอง ดิฉันไปสมัครงานที่ชลบุรี 2 วัน โดยให้น้าพาไป มันก็ด่าว่าดิฉันมีชู้ ไปนอนเอากัน สารพัดค่ะ ตอนนี้ท้อมากอีกอย่างดิฉันไม่มีเงินเก็บเลยสักบาท เพราะมันเอาไปหมดเลย ไหนจะค่านม ค่างวดรถมอไซด์ ค่าบัตรเครดิต ค่าสินเชื่อธนาคาร ค่าห้องรวมๆแล้วต้องจ่ายอย่างน้อยไม่ต่ำกว่า 15000 บาท (เงินเดือนดิฉัน 25000บาท เงินเดือนสามี 11000) มันไม่เคยถามเลยว่า นมลูกเหลือเท่าไหร่ ลูกกินนมยี่ห้อไร เเพมเพิสเหลือไหม ลูกเป็นไงบ้างคือมันไม่เคยโทรหาลุกเลย แต่อยากเอาลูกให้แม่มันเลี้ยง และสิ้นเดือนนี้มันบอกดิฉันว่า จะไม่จ่ายค่างวดรถ ค่าห้องให้ดิฉันจ่ายเอง มันจะเอาตังค์กลับบ้านสิ้นเดือนนี้ สงกรานต์มันไม่กลับ แล้วเดือนเมษายนนี้อย่าไปบังคับมัน มันจะไปหรือไม่ไปทำงานก็ได้ (ดิฉันได้แต่สาปแช่งมันทุกวันให้มันตาย แต่ดิฉันก็คงได้แต่บาปเน้าะ เพราะเรื่องนี้แล้วแต่เวรแต่กรรมของตัวบุคคล) สรุปง่ายๆคือ พูดไม่เข้าหูมันเมื่อไหร่ ข้าวของพังเมื่อนั้น แต่ตอนมันหายโมโหมันก็มากอดมาหยอกเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยค่ะ เฮ้ออออ เล่ามาแล้วท้อ ขอพื้นที่เล็กๆให้คนที่กำลังทุกข์ กำลังท้อระบายหน่อยนะค่ะ พูดมาแล้วเหนื่อยมากเลย อ้อ ลืม อีกอย่างตอนเด็กเหมือนพ่อแม่เขาแยกทางกัน ลุงกับป้าเป็นคนเลี้ยงมันมา แต่เมื่อมันโตมาพ่อแม่มันก็กลับมาอยู่ด้วยกัน หรือมันมีปมด้อยหรือเป็นโรคจิตขั้นรุนแรง