คือ มีคนๆนึงค่ะ คนรู้จักเราเอง ตอนนี้ต้องอยู่ด้วยกัน ไม่รู้เป็นอะไรชอบทำตัวน่าสงสาร บอกวันๆข้าวไม่ได้กิน ทั้งที่ตัวเองคือคนที่กินเยอะสุด แกงไม่อร่อย แต่ทำเอง? วัตถุดิบไม่มี ก็ซื้อมาเติมให้ตลอดไม่เคยให้ออกเงินเองเลย(นางก็มีเงินเดือน แต่ไม่ช่วยออกค่าอะไรเลยซักอย่าง)
ทั้งค่าน้ำค่าไฟ เด็กก็ไม่ได้ช่วยเลี้ยง แต่นางโทรไปบอกเพื่อนหรือครอบครัวนางนี่แหละ ว่าอยู่แบบอดอยาก โดนเด็กหยิกข่วน ไม่มีเวลาดูแลตัวเอง ร้องไห้โทรบอกใครไม่รู้ คือเราไปแอบได้ยินตอนเราไปขรี้ นางชอบคุยโทรศัพท์แถวๆห้องน้ำ เราก็พยายามเมินไม่สนใจนาง ไม่บอกคนอื่น ที่มาว่าร้ายคนของเรา แต่ไม่หลายครั้งเกินไปอ่ะ เราเริ่มไม่ไหวละ ครั้งนี้เกินไปจริงๆนางว่าร้ายผู้ใหญ่บ้านเราด้วยว่า เอาแต่บ่นนางใช้นาง ตั้งแต่นางมาไม่เคยมีซักครั้งที่ผู้ใหญ่บ้านเราไม่ตามใจนาง จนบางครั้งเราก็สงสัยว่า เราเนี่ยยังใช่คนบ้านนี้อยู่มั้ย ตามใจนางยิ่งกว่าเราอีก
พอจะมีใครมีวิธี ที่ทำให้นางโป๊ะได้มั้ยคะ เราไม่อยากให้นางมาว่าร้ายอีก คิดว่านางคงทำเป็นไม่รู้ถ้าบอกตรงๆ เลยจะหาทางให้นางโป๊ะ
ปล.บางครั้งนางร้องไห้ต่อหน้า เพราะปัญหาทำกับข้าวผิด เอาไปทะเลาะกับพี่เราคือสามีนาง เราก็งงสิคะ ตอนนางทะเลาะกัน นางตะโกนร้อง พอคุยด้วยเหตุผลอยู่ๆนางก็โยงไปหาเรื่ิองอื่น ที่พี่ฉันรีดผ้าเสร็จช้า ผ้าไม่ค่อยเรียบ แล้วก็โยงไปต่างๆนานา พี่ชั้นขี้เกียจเถียง จนนั่งฟังนางตะโกน ร้องไห้อยู่อย่างนั้น พอพี่ฉันจะอธิบาย นางก็บอกว่าอย่าเถียง จากนั้นนางก็กลับบ้านตัวเอง
ปล.2 พอนางกลับบ้านนางเอาข้าวของแล้วเด็กไปด้วย ผู้ใหญ่บ้านเราก็ห้ามจังเลย พอนางกลับได้2-3วัน นางโทรมาบอกนางป่วยให้มารับกลับ
ปล.3 ตอนนางกลับนางเอาของกลับเองได้ พอนางจะกลับมาต้องให้ไปรับ ผู้ใหญ่บ้านนี้ก็ไปรับสิคะ ไม่รู้จะตามใจนางทำไม
ใครมีวิธีรับมือคนทำตัวหน้าสงสารบ้างคะ?
ทั้งค่าน้ำค่าไฟ เด็กก็ไม่ได้ช่วยเลี้ยง แต่นางโทรไปบอกเพื่อนหรือครอบครัวนางนี่แหละ ว่าอยู่แบบอดอยาก โดนเด็กหยิกข่วน ไม่มีเวลาดูแลตัวเอง ร้องไห้โทรบอกใครไม่รู้ คือเราไปแอบได้ยินตอนเราไปขรี้ นางชอบคุยโทรศัพท์แถวๆห้องน้ำ เราก็พยายามเมินไม่สนใจนาง ไม่บอกคนอื่น ที่มาว่าร้ายคนของเรา แต่ไม่หลายครั้งเกินไปอ่ะ เราเริ่มไม่ไหวละ ครั้งนี้เกินไปจริงๆนางว่าร้ายผู้ใหญ่บ้านเราด้วยว่า เอาแต่บ่นนางใช้นาง ตั้งแต่นางมาไม่เคยมีซักครั้งที่ผู้ใหญ่บ้านเราไม่ตามใจนาง จนบางครั้งเราก็สงสัยว่า เราเนี่ยยังใช่คนบ้านนี้อยู่มั้ย ตามใจนางยิ่งกว่าเราอีก
พอจะมีใครมีวิธี ที่ทำให้นางโป๊ะได้มั้ยคะ เราไม่อยากให้นางมาว่าร้ายอีก คิดว่านางคงทำเป็นไม่รู้ถ้าบอกตรงๆ เลยจะหาทางให้นางโป๊ะ
ปล.บางครั้งนางร้องไห้ต่อหน้า เพราะปัญหาทำกับข้าวผิด เอาไปทะเลาะกับพี่เราคือสามีนาง เราก็งงสิคะ ตอนนางทะเลาะกัน นางตะโกนร้อง พอคุยด้วยเหตุผลอยู่ๆนางก็โยงไปหาเรื่ิองอื่น ที่พี่ฉันรีดผ้าเสร็จช้า ผ้าไม่ค่อยเรียบ แล้วก็โยงไปต่างๆนานา พี่ชั้นขี้เกียจเถียง จนนั่งฟังนางตะโกน ร้องไห้อยู่อย่างนั้น พอพี่ฉันจะอธิบาย นางก็บอกว่าอย่าเถียง จากนั้นนางก็กลับบ้านตัวเอง
ปล.2 พอนางกลับบ้านนางเอาข้าวของแล้วเด็กไปด้วย ผู้ใหญ่บ้านเราก็ห้ามจังเลย พอนางกลับได้2-3วัน นางโทรมาบอกนางป่วยให้มารับกลับ
ปล.3 ตอนนางกลับนางเอาของกลับเองได้ พอนางจะกลับมาต้องให้ไปรับ ผู้ใหญ่บ้านนี้ก็ไปรับสิคะ ไม่รู้จะตามใจนางทำไม