สังคมในปัจจุบันนี้เข้าใจนะคะว่าการแข่งขันสูง มีทุกวัยเลยจริงๆค่ะ บางคนยอมทุกอย่าง
เพื่อให้ตัวเองไปได้ไกลโดยไม่สนใจคนรอบข้างเลยบางคนนี่อิจฉาถึงขั้นสามารถฆ่าทุกคนที่ขวางหน้าเลยก็ว่าได้
เราเป็นคนนึงที่ไม่ได้เรียนเก่ง ไม่ได้ขยัน อยู่ม.ปลายค่ะ เรียนบ้างโดดบ้าง แต่แยกแยะได้อะไรถูกอะไรผิด
อะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนมัธยมปลายค่ะ ซึ่งตอนเข้ามาม.4นี่แบบในห้องไม่มีเพื่อนเลย
แต่โชคดีที่มีเพื่อนเข้ามาทักแล้วก็สนิทกันค่ะ มันเป็นจริงๆนะคะเวลาเริ่มรู้จักกัน ทุกคนจะแสดงแต่ด้านดีๆของตัวเอง
เราก็เหมือนกันค่ะ แต่ไม่ถึงกับขั้นขนาดฝืนทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวเองนะคะ เรากับเพื่อนสนิทกันเร็วมาก
และเพื่อนคนนี้ดูเหมือนเป็นคนค่อนข้างขยัน ตั้งใจเรียน เวลาเราจะโดดก็ตามขึ้นเรียนตลอด คือรู้สึกโชคดีมากที่เจอเพื่อนแบบนี้
เราเป็นคนอ่อนไหวมาก แคร์มากเรื่องเพื่อน ทะเลาะกับเพื่อนทีไม่มีสมาธิจะเรียนเลยค่ะ ซึ่งก็เป็นจุดด้อยของเราและเพื่อนๆก็รู้กันในตรงนี้
แต่ก็แปลกมากกก เวลาจะสอบทีไรเราจะทะเลาะกับเพื่อนทุกที โดยไม่รู้สาเหตุ ก็คืองงมาก และหลังจากสอบเสร็จเราก็ดีกันปกติเฉยเลย
เหมือนกับว่าแผนการการทะเลาะแต่ละครั้งถูกวางแผนมาอย่างดีเลยละ5555 เพื่อนเราคนนี้เป็นคนเฟรนลี่ค่ะ ชวนคุยเก่ง
ดูโดยรวมแล้วเป็นคนมีน้ำใจ ตั้งใจเรียน คือภาพรวมนางดูโอเคมาก เรารู้สึกโชคดีมาตลอด1ปีเต็ม พอขึ้นม.5เท่านั้นละค่ะ
ความรู้สึกเปลี่ยนไปค่ะ แน่นอนว่าในหห้อง นางไม่ได้เก่งที่สุด ยังมีคนที่เก่งกว่านางขยันกว่านางทำงานออกมาได้ดีกว่านาง
ซึ่งแตกต่างจากเรา ตามงานไม่ค่อยทัน จะสอบอะไรก็ไม่รู้เรื่อง แต่คะแนนก็ยังอยู่ในระดับปกตินะคะ555
แต่ก็คงไม่พอใจนาง นางต้องการเป็นที่หนึ่งละมั้ง แต่ขอบอกก่อนนะว่า เราไม่ได้ฉุดเพื่อนลงมาด้วยเวลาจะโดดหรือทำอะไรไม่ดี
ไม่ซีเรียสด้วยที่นางจะแยกตัวไปอยู่กลุ่มที่ดีกว่า ซึ่งเป็นใครก็อยากอยู่ในที่ที่ดีกว่า555 แต่ประเด็นคือนางไม่พูดความรู้สึกตัวเองตรงๆนะสิ
จะไปอยู่กลุ่มอื่น ก็จะบอกคนในกลุ่มนั้นว่าเราไม่คุยด้วย ? คือช็อคค่ะดีออก!!!!! เมื่อเช้ายังเดินลั้นลามาด้วยกัน
แต่คือจะไปเมิงก็ไปแบบดีๆไม่ได้หรอวะ จะโบ้ยความชั่วให้คนอื่นทำไมวะ พฤติกรรมนี้มีหลายรอบมากค่ะ
อีกเหตุการณ์นึงคือ นางมีผู้ชายมาจีบ เป็นผู้ชายที่นิสัยแบบแย่มาก ไม่ให้เกีรยติผู้หญิงแบบสุดๆ พูดจาลามากเกินเหตุ
นางก็มาระบายให้ฟังนะคะ ตอนแรกก็คิดว่านางจะเทละ แต่ก็เทจริงๆนะคะ555 เทให้เพื่อนที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่อะค่ะ
โดยการบอกเพื่อนว่าคนนี้ดีนะเมิง นิสัยดีมากๆอะไรประมาณนี้ พอเรารู้ว่านางเอาผู้ชายไปแนะนำให้เพื่อน
เราก็ถามว่าแบบไหนบอกว่ามัน
จะหไปแนะนำให้เพื่อนทำไม นางก็เงียบ จนสุดท้ายเพื่อนคนนั้น
ก็มาบอกนางว่าไอ้ผู้ชายคนนี้มันลามากมาก นางก็แถเลยค่ะ แบบ เห้ยเมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย โถ่แม่คุณ!!!!!!
นิสัยนางอีกอย่างคือชอบเสี้ยมให้เพื่อนเกลียดกันเอง คือจะคอยเล่าว่าคนนู้นเป็นอย่างงี้ คนนี้เป็นอย่างงั้น
ไอ้คนฟังก็เคลิ้มตามสิ พากันไม่ชอบไปด้วยแต่พอมาอีกวันนางก็เดินระรื้นหน้ามากับคนที่นางเพิ่งนินทาไปให้ฟัง
คือ เก่งนะคะ พี่ปรบมือให้
จริงๆนางก็ตั้งกระทู้นะคะประมาณว่า ตัวเองเป็นคนขยันแต่มีเพื่อนขี้เกียจ
เลยขี้เกียจตามเพื่อน แหม5555555555555555 แม่คนดี พูดเหมือนความขี้เกียจนี่เป็นโรคหวัดอะไรยังงี้เลยนะ555
เรื่องแสดงละครนี่ยกให้นางเลยค่ะ เวลามีงานอะไรเราช่วยตลอดนะคะ ช่วยเต็มที่เท่าที่ช่วยได้
พวกงานคอมยังงี้ นางไม่ถนัดเลย เราก็ทำให้ทุกอย่าง เพราะเหห็นว่าเปห็นเพื่อน คือบ้านนางอยู่ต่างจังหวัด
แล้วอยากเรียนพิเศษแบบคนอื่นบ้าง แล้วคือมันเลิกดึกไม่มีคนมารับ เราก็ให้มานอนบ้าน ก็เพื่อนกันหนิ ใช่แมะ555
ก็เพราะคำว่าเพื่อนนี้แหละ เพราะความไว้ใจ แสดงความอ่อนแอให้เห็น แต่โดนแทงข้างหลังอย่างแนนเนียนมาก
มีครั้งนึงช่วงสอบมิดเทอม ตอนนั้นเราแสบตาแบบลืมตาแทบไม่ขึ้น ก่อนวันสอบก็คุยกับนางว่าจะไปล้างตาที่ห้องพยาบาล
นางก็นัดเราว่าตอนเช้าให้ไปเจอที่ห้องพยาบาล เราก็โอเคๆเจอกัน พอตอนเช้าเราก็ไปหรอที่นัดหมาย รอจนเข้าแถวอะค่ะ
นางก็ไม่มา โทรก็ไม่รับ ก็เลยตัดสินใจไปเข้าแถว อะไรเกิดขึ้นรู้ไหม!! เจอนางอยู่ที่แถว คือช็อค จุกเสียดแน่นมากท่านผู้ชม!!
ก่อนหน้านั้นเรารู้แค่ว่านางอ่านหนังสืออยู่ ก่อนที่จะมาเจอเรา สงสัยจะอ่านเพลินมั้งเลยลืมว่ามีเพื่อนที่รออยู่
คือนาทีตอนเจอนางที่แถวก็รู้สึกแย่แล้วอะ แบบนัดไม่เป็นนัดแล้วจะเปลี่ยนแผนหรืออะไรก็ไม่บอกกันหน่อยเลยหรอ
เป็นใครก็คงเคืองๆในใจ แต่เราก็ไม่โวยวายอะไร นางก็เดินมาแล้วพูดหน้าตาเฉยว่า "ขึ้นห้องละนะ" จ้ะ ไปไหนก็ไป!!
หลังจากนั้นนางก็ทักมาขอโทษนู้นนี้ ขอโทษน้าโกรธรึป่าว แกโกรธเราเครียดมากเลย นั่งน้ำตาคลอเลยเนี้ย
ตอนนั้นนะคะรู้สึกผิดมากที่ทำให้เพื่อนรู้สึกแบบนั้น แต่ความจริงก็เพิ่งเผยค่ะ จริงๆวันนั้นระหว่างที่นางเดินขึ้นห้อง
นางพูดกับเพื่อนอีกหคนว่า "งอลอีกละ ไม่มีเหตุผลเลยวะ ช่าง
" ประมาณนี้ เราก็นึกขึ้นได้ว่าที่ทักมาขอโทษเนี้ย
เพราะคืนนั้นนางต้องไปนอนบ้านเราไง โถ่ววววว
คือนางร้ายมากจริงๆค่ะ ร้ายแบบเนียนๆอะ เนียนมาก
ขนาดเรายังหลงเชื่อมาปีนึงเต็มๆ ปัจจุบันแยกกันเดินแล้วค่ะ เพื่อนในห้องก็ถามว่าเป็นไรกัน บอกให้เราไปง้อ
เพราะในห้องนางจะทำตัวน่าสงสารมาก นั่งเรียนคนเดียว ทำเหมือนว่าโดนแบน คือประมาณว่า
สร้างภาพให้ตัวเองดูน่าสงสาร ทำเหมือนว่าโดนรังแหก แล้วโยนบทนางร้ายให้เรา ว่าเราเป็นคนกระทำนาง
คือมันร้ายไหมละแบบนี้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนทะเลาะกันนางไม่รู้ร้อนรู้หนาว ไปกับคนนู้นคนนี้ เพื่อนเยอะแยะ
แต่ทำไมครั้งนี้ถึงต้องแยกตัว เสมือนว่าโลกนี้เหลือเพียงแค่นางคนเดียว แหวะ!!!
แต่ตอนนี้ในห้องก็ยังคงคิดว่านางเป็นคนดีนะคะ55555 เรื่องนี้ไม่ได้สัมผัสเองไม่รู้หรอกค่ะ
คนนอกมองไม่ออกหรอกว่าร้ายยังไง เราเองก็กว่าจะหูตาสว่างก็โดนนางดูดเลือดไปแล้วแทบหมดตัว
นางชอบตั้งกระทู้ หวังว่าคงมาเห็นนะ แล้วหก็เลิกแสดงละครได้เแล้ว น่าเบื่อ ไม่สนุกอะ สาระภาพบาปได้ละ
เลิกเอาความคิดชั่วๆว่าเขาจะเป็นแบบตัวเองมาใช้ด้วยนะ เลยโยนขี้ให้คนอื่นสักที555
คนจริงใจเดี๋ยวนี้หายากนะคะ ขนาดเราจริงใจทุกอย่างยังโดนแทงยับเลย
จะคบใครไว้ใจใครต้องดูดีๆค่ะ เรื่องจริงยิ่งกว่านิยายค่ะ
คือเราอยากกระชากหน้ากากนางมาก อยากแก้เผ็ดแบบเอาให้นางเงิบแถไม่รอด เอาแบบว่าให้เพื่อนทุกคนรู้นิสัยนางจริงๆ
*ปล. ลายตาไปหน่อยขออภัยนะคะ
มีเพื่อนนิสัยแย่มาก ชอบทำตัวน่าสงสารโดยการโยนความผิดให้เราทั้งหมด
เพื่อให้ตัวเองไปได้ไกลโดยไม่สนใจคนรอบข้างเลยบางคนนี่อิจฉาถึงขั้นสามารถฆ่าทุกคนที่ขวางหน้าเลยก็ว่าได้
เราเป็นคนนึงที่ไม่ได้เรียนเก่ง ไม่ได้ขยัน อยู่ม.ปลายค่ะ เรียนบ้างโดดบ้าง แต่แยกแยะได้อะไรถูกอะไรผิด
อะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนมัธยมปลายค่ะ ซึ่งตอนเข้ามาม.4นี่แบบในห้องไม่มีเพื่อนเลย
แต่โชคดีที่มีเพื่อนเข้ามาทักแล้วก็สนิทกันค่ะ มันเป็นจริงๆนะคะเวลาเริ่มรู้จักกัน ทุกคนจะแสดงแต่ด้านดีๆของตัวเอง
เราก็เหมือนกันค่ะ แต่ไม่ถึงกับขั้นขนาดฝืนทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวเองนะคะ เรากับเพื่อนสนิทกันเร็วมาก
และเพื่อนคนนี้ดูเหมือนเป็นคนค่อนข้างขยัน ตั้งใจเรียน เวลาเราจะโดดก็ตามขึ้นเรียนตลอด คือรู้สึกโชคดีมากที่เจอเพื่อนแบบนี้
เราเป็นคนอ่อนไหวมาก แคร์มากเรื่องเพื่อน ทะเลาะกับเพื่อนทีไม่มีสมาธิจะเรียนเลยค่ะ ซึ่งก็เป็นจุดด้อยของเราและเพื่อนๆก็รู้กันในตรงนี้
แต่ก็แปลกมากกก เวลาจะสอบทีไรเราจะทะเลาะกับเพื่อนทุกที โดยไม่รู้สาเหตุ ก็คืองงมาก และหลังจากสอบเสร็จเราก็ดีกันปกติเฉยเลย
เหมือนกับว่าแผนการการทะเลาะแต่ละครั้งถูกวางแผนมาอย่างดีเลยละ5555 เพื่อนเราคนนี้เป็นคนเฟรนลี่ค่ะ ชวนคุยเก่ง
ดูโดยรวมแล้วเป็นคนมีน้ำใจ ตั้งใจเรียน คือภาพรวมนางดูโอเคมาก เรารู้สึกโชคดีมาตลอด1ปีเต็ม พอขึ้นม.5เท่านั้นละค่ะ
ความรู้สึกเปลี่ยนไปค่ะ แน่นอนว่าในหห้อง นางไม่ได้เก่งที่สุด ยังมีคนที่เก่งกว่านางขยันกว่านางทำงานออกมาได้ดีกว่านาง
ซึ่งแตกต่างจากเรา ตามงานไม่ค่อยทัน จะสอบอะไรก็ไม่รู้เรื่อง แต่คะแนนก็ยังอยู่ในระดับปกตินะคะ555
แต่ก็คงไม่พอใจนาง นางต้องการเป็นที่หนึ่งละมั้ง แต่ขอบอกก่อนนะว่า เราไม่ได้ฉุดเพื่อนลงมาด้วยเวลาจะโดดหรือทำอะไรไม่ดี
ไม่ซีเรียสด้วยที่นางจะแยกตัวไปอยู่กลุ่มที่ดีกว่า ซึ่งเป็นใครก็อยากอยู่ในที่ที่ดีกว่า555 แต่ประเด็นคือนางไม่พูดความรู้สึกตัวเองตรงๆนะสิ
จะไปอยู่กลุ่มอื่น ก็จะบอกคนในกลุ่มนั้นว่าเราไม่คุยด้วย ? คือช็อคค่ะดีออก!!!!! เมื่อเช้ายังเดินลั้นลามาด้วยกัน
แต่คือจะไปเมิงก็ไปแบบดีๆไม่ได้หรอวะ จะโบ้ยความชั่วให้คนอื่นทำไมวะ พฤติกรรมนี้มีหลายรอบมากค่ะ
อีกเหตุการณ์นึงคือ นางมีผู้ชายมาจีบ เป็นผู้ชายที่นิสัยแบบแย่มาก ไม่ให้เกีรยติผู้หญิงแบบสุดๆ พูดจาลามากเกินเหตุ
นางก็มาระบายให้ฟังนะคะ ตอนแรกก็คิดว่านางจะเทละ แต่ก็เทจริงๆนะคะ555 เทให้เพื่อนที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่อะค่ะ
โดยการบอกเพื่อนว่าคนนี้ดีนะเมิง นิสัยดีมากๆอะไรประมาณนี้ พอเรารู้ว่านางเอาผู้ชายไปแนะนำให้เพื่อน
เราก็ถามว่าแบบไหนบอกว่ามันจะหไปแนะนำให้เพื่อนทำไม นางก็เงียบ จนสุดท้ายเพื่อนคนนั้น
ก็มาบอกนางว่าไอ้ผู้ชายคนนี้มันลามากมาก นางก็แถเลยค่ะ แบบ เห้ยเมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย โถ่แม่คุณ!!!!!!
นิสัยนางอีกอย่างคือชอบเสี้ยมให้เพื่อนเกลียดกันเอง คือจะคอยเล่าว่าคนนู้นเป็นอย่างงี้ คนนี้เป็นอย่างงั้น
ไอ้คนฟังก็เคลิ้มตามสิ พากันไม่ชอบไปด้วยแต่พอมาอีกวันนางก็เดินระรื้นหน้ามากับคนที่นางเพิ่งนินทาไปให้ฟัง
คือ เก่งนะคะ พี่ปรบมือให้ จริงๆนางก็ตั้งกระทู้นะคะประมาณว่า ตัวเองเป็นคนขยันแต่มีเพื่อนขี้เกียจ
เลยขี้เกียจตามเพื่อน แหม5555555555555555 แม่คนดี พูดเหมือนความขี้เกียจนี่เป็นโรคหวัดอะไรยังงี้เลยนะ555
เรื่องแสดงละครนี่ยกให้นางเลยค่ะ เวลามีงานอะไรเราช่วยตลอดนะคะ ช่วยเต็มที่เท่าที่ช่วยได้
พวกงานคอมยังงี้ นางไม่ถนัดเลย เราก็ทำให้ทุกอย่าง เพราะเหห็นว่าเปห็นเพื่อน คือบ้านนางอยู่ต่างจังหวัด
แล้วอยากเรียนพิเศษแบบคนอื่นบ้าง แล้วคือมันเลิกดึกไม่มีคนมารับ เราก็ให้มานอนบ้าน ก็เพื่อนกันหนิ ใช่แมะ555
ก็เพราะคำว่าเพื่อนนี้แหละ เพราะความไว้ใจ แสดงความอ่อนแอให้เห็น แต่โดนแทงข้างหลังอย่างแนนเนียนมาก
มีครั้งนึงช่วงสอบมิดเทอม ตอนนั้นเราแสบตาแบบลืมตาแทบไม่ขึ้น ก่อนวันสอบก็คุยกับนางว่าจะไปล้างตาที่ห้องพยาบาล
นางก็นัดเราว่าตอนเช้าให้ไปเจอที่ห้องพยาบาล เราก็โอเคๆเจอกัน พอตอนเช้าเราก็ไปหรอที่นัดหมาย รอจนเข้าแถวอะค่ะ
นางก็ไม่มา โทรก็ไม่รับ ก็เลยตัดสินใจไปเข้าแถว อะไรเกิดขึ้นรู้ไหม!! เจอนางอยู่ที่แถว คือช็อค จุกเสียดแน่นมากท่านผู้ชม!!
ก่อนหน้านั้นเรารู้แค่ว่านางอ่านหนังสืออยู่ ก่อนที่จะมาเจอเรา สงสัยจะอ่านเพลินมั้งเลยลืมว่ามีเพื่อนที่รออยู่
คือนาทีตอนเจอนางที่แถวก็รู้สึกแย่แล้วอะ แบบนัดไม่เป็นนัดแล้วจะเปลี่ยนแผนหรืออะไรก็ไม่บอกกันหน่อยเลยหรอ
เป็นใครก็คงเคืองๆในใจ แต่เราก็ไม่โวยวายอะไร นางก็เดินมาแล้วพูดหน้าตาเฉยว่า "ขึ้นห้องละนะ" จ้ะ ไปไหนก็ไป!!
หลังจากนั้นนางก็ทักมาขอโทษนู้นนี้ ขอโทษน้าโกรธรึป่าว แกโกรธเราเครียดมากเลย นั่งน้ำตาคลอเลยเนี้ย
ตอนนั้นนะคะรู้สึกผิดมากที่ทำให้เพื่อนรู้สึกแบบนั้น แต่ความจริงก็เพิ่งเผยค่ะ จริงๆวันนั้นระหว่างที่นางเดินขึ้นห้อง
นางพูดกับเพื่อนอีกหคนว่า "งอลอีกละ ไม่มีเหตุผลเลยวะ ช่าง" ประมาณนี้ เราก็นึกขึ้นได้ว่าที่ทักมาขอโทษเนี้ย
เพราะคืนนั้นนางต้องไปนอนบ้านเราไง โถ่ววววว คือนางร้ายมากจริงๆค่ะ ร้ายแบบเนียนๆอะ เนียนมาก
ขนาดเรายังหลงเชื่อมาปีนึงเต็มๆ ปัจจุบันแยกกันเดินแล้วค่ะ เพื่อนในห้องก็ถามว่าเป็นไรกัน บอกให้เราไปง้อ
เพราะในห้องนางจะทำตัวน่าสงสารมาก นั่งเรียนคนเดียว ทำเหมือนว่าโดนแบน คือประมาณว่า
สร้างภาพให้ตัวเองดูน่าสงสาร ทำเหมือนว่าโดนรังแหก แล้วโยนบทนางร้ายให้เรา ว่าเราเป็นคนกระทำนาง
คือมันร้ายไหมละแบบนี้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนทะเลาะกันนางไม่รู้ร้อนรู้หนาว ไปกับคนนู้นคนนี้ เพื่อนเยอะแยะ
แต่ทำไมครั้งนี้ถึงต้องแยกตัว เสมือนว่าโลกนี้เหลือเพียงแค่นางคนเดียว แหวะ!!!
แต่ตอนนี้ในห้องก็ยังคงคิดว่านางเป็นคนดีนะคะ55555 เรื่องนี้ไม่ได้สัมผัสเองไม่รู้หรอกค่ะ
คนนอกมองไม่ออกหรอกว่าร้ายยังไง เราเองก็กว่าจะหูตาสว่างก็โดนนางดูดเลือดไปแล้วแทบหมดตัว
นางชอบตั้งกระทู้ หวังว่าคงมาเห็นนะ แล้วหก็เลิกแสดงละครได้เแล้ว น่าเบื่อ ไม่สนุกอะ สาระภาพบาปได้ละ
เลิกเอาความคิดชั่วๆว่าเขาจะเป็นแบบตัวเองมาใช้ด้วยนะ เลยโยนขี้ให้คนอื่นสักที555
คนจริงใจเดี๋ยวนี้หายากนะคะ ขนาดเราจริงใจทุกอย่างยังโดนแทงยับเลย
จะคบใครไว้ใจใครต้องดูดีๆค่ะ เรื่องจริงยิ่งกว่านิยายค่ะ
คือเราอยากกระชากหน้ากากนางมาก อยากแก้เผ็ดแบบเอาให้นางเงิบแถไม่รอด เอาแบบว่าให้เพื่อนทุกคนรู้นิสัยนางจริงๆ
*ปล. ลายตาไปหน่อยขออภัยนะคะ