คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
ไม่มีอันไหนเหมือนกับการสอบจอหงวนเลยครับ
"จอหงวน" ในภาษาจีนกลางออกเสียงว่า "จ้วงเหยวียน" โดยความหมายแปลได้ว่า “ยอดเยี่ยมเป็นที่หนึ่ง” การสอบจอหงวน เป็นการสอบเข้ารับราชการในจีนมีมาตั้งแต่ราวคริสตวรรษที่ ๗ ซึ่งเดิมเรียกว่าการสอบ “เคอ จู่” ทั้งนี้ อาชีพรับราชการในจีนนั้น ถือเป็นอาชีพในฝันของชาวจีน เนื่องจากมีความมั่นคงสูง
ในสมัยราชวงศ์ชิง สมเด็จพระจักรพรรดิไท้จู่ ปฐมกษัตริย์ราชวงศ์ชิง โปรดฯให้มีการปรับปรุงการสอบใหม่ทั้งฝ่ายบุ๋นและฝ่ายบู๊ ต่อมาได้มีการปรับปรุงอีกหลายครั้ง โดยแบ่งการสอบออกเป็น ๔ ระดับ สรุปได้ดังนี้
๑. การสอบระดับอำเภอ จัดขึ้นทุกปี ผู้สอบได้เรียกว่า ซิวไจ๊ (ผู้มีเชาวน์ดี)
๒. การสอบระดับมณฑล จัดขึ้นทุก ๓ ปี ผู้สอบได้เรียกว่า กือหยิน (ยกให้เป็นคน)
๓. การสอบระดับเมืองหลวง จัดขึ้นทุก ๕ ปี ผู้สอบได้อันดับที่ ๑ เรียกว่า ฮั่งลิ้ม (บัณฑิต) อันดับที่ ๒ เรียกว่า จิ่นสือ (เลื่อนเป็นนักศึกษา)
๔. การสอบระดับราชสำนัก บรรดาผู้ที่สอบได้อันดับที่ ๑ จะมีสิทธิเข้าสอบหน้าพระที่นั่ง สอบได้ที่ ๑ เรียกว่า จอหงวน (ที่ ๑ ของประเทศ) สอบได้ที่ ๒ เรียกว่า ปั๋งเหยี่ยน (ที่ ๒ ของประเทศ) และ สอบได้ที่ ๓ เรียกว่า ทั่นฮวา (ที่ ๓ ของประเทศ) โดยการสอบระดับราชสำนักใช้ข้อสอบที่กษัตริย์ทรงเป็นผู้ออกเอง การสอบจะแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม เรียกว่า ซานจย่า ผู้ที่สอบได้อันดับ ๑ ถึง ๓ ในแต่ละกลุ่มรวมกัน ๙ คน เรียกว่า จิ้นซื่อ จากนั้นจิ้นซื่อยังต้องเข้าสอบในเขตพระราชฐานอีก โดยการสอบครั้งนี้จะมีขุนนางชั้นสูงเป็นผู้ตรวจข้อสอบ เมื่อเสร็จสิ้นการสอบจะมีการจัดลำดับตามอันดับในการสอบระดับราชสำนักและคะแนนจากการสอบในเขตพระราชฐาน จากนั้นกษัตริย์จะเป็นผู้พระราชทานตำแหน่งขุนนางแก่บัณฑิตเหล่านี้ตามความเหมาะสม
"จอหงวน" ในภาษาจีนกลางออกเสียงว่า "จ้วงเหยวียน" โดยความหมายแปลได้ว่า “ยอดเยี่ยมเป็นที่หนึ่ง” การสอบจอหงวน เป็นการสอบเข้ารับราชการในจีนมีมาตั้งแต่ราวคริสตวรรษที่ ๗ ซึ่งเดิมเรียกว่าการสอบ “เคอ จู่” ทั้งนี้ อาชีพรับราชการในจีนนั้น ถือเป็นอาชีพในฝันของชาวจีน เนื่องจากมีความมั่นคงสูง
ในสมัยราชวงศ์ชิง สมเด็จพระจักรพรรดิไท้จู่ ปฐมกษัตริย์ราชวงศ์ชิง โปรดฯให้มีการปรับปรุงการสอบใหม่ทั้งฝ่ายบุ๋นและฝ่ายบู๊ ต่อมาได้มีการปรับปรุงอีกหลายครั้ง โดยแบ่งการสอบออกเป็น ๔ ระดับ สรุปได้ดังนี้
๑. การสอบระดับอำเภอ จัดขึ้นทุกปี ผู้สอบได้เรียกว่า ซิวไจ๊ (ผู้มีเชาวน์ดี)
๒. การสอบระดับมณฑล จัดขึ้นทุก ๓ ปี ผู้สอบได้เรียกว่า กือหยิน (ยกให้เป็นคน)
๓. การสอบระดับเมืองหลวง จัดขึ้นทุก ๕ ปี ผู้สอบได้อันดับที่ ๑ เรียกว่า ฮั่งลิ้ม (บัณฑิต) อันดับที่ ๒ เรียกว่า จิ่นสือ (เลื่อนเป็นนักศึกษา)
๔. การสอบระดับราชสำนัก บรรดาผู้ที่สอบได้อันดับที่ ๑ จะมีสิทธิเข้าสอบหน้าพระที่นั่ง สอบได้ที่ ๑ เรียกว่า จอหงวน (ที่ ๑ ของประเทศ) สอบได้ที่ ๒ เรียกว่า ปั๋งเหยี่ยน (ที่ ๒ ของประเทศ) และ สอบได้ที่ ๓ เรียกว่า ทั่นฮวา (ที่ ๓ ของประเทศ) โดยการสอบระดับราชสำนักใช้ข้อสอบที่กษัตริย์ทรงเป็นผู้ออกเอง การสอบจะแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม เรียกว่า ซานจย่า ผู้ที่สอบได้อันดับ ๑ ถึง ๓ ในแต่ละกลุ่มรวมกัน ๙ คน เรียกว่า จิ้นซื่อ จากนั้นจิ้นซื่อยังต้องเข้าสอบในเขตพระราชฐานอีก โดยการสอบครั้งนี้จะมีขุนนางชั้นสูงเป็นผู้ตรวจข้อสอบ เมื่อเสร็จสิ้นการสอบจะมีการจัดลำดับตามอันดับในการสอบระดับราชสำนักและคะแนนจากการสอบในเขตพระราชฐาน จากนั้นกษัตริย์จะเป็นผู้พระราชทานตำแหน่งขุนนางแก่บัณฑิตเหล่านี้ตามความเหมาะสม
สมาชิกหมายเลข 8251073 ถูกใจ, surasakmu ถูกใจ, พ่อแมวอ้วน ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 1630720 ถูกใจ, Disaster Magnet ถูกใจ, รู้ไว้มีสุข ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 707102 ถูกใจ, ผีเสื้อพเนจร ถูกใจ, SquidAss ถูกใจ, นางสาวตกใจ ถูกใจรวมถึงอีก 23 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
การสอบ จองหงวนของจีนในสมัยก่อน ถ้าเทียบกับของไทยในสมัยนี้เหมือนการสอบเป็นอะไร